Η αρένα θέλει κι άλλο αίμα
anastasopoulos_www

Βασ. Αναστασόπουλος

Η αρένα θέλει κι άλλο αίμα

Αξίζει να σωθεί η κοινωνία που θέλουμε να σώσουμε; Αυτό το ερώτημα «ταλανίζει» το μυαλό μου από την περασμένη εβδομάδα, μετά τις αντιδράσεις πολλών -ευτυχώς, όχι των περισσότερων- στη διαβόητη υπόθεση της «ληστείας» στο κοσμηματοπωλείο της οδού Γλάδστωνος, που οδήγησε στο άγριο λιντσάρισμα και τον θάνατο του 33χρονου Ζακ Κωστόπουλου.

Μολονότι, κάθε μέρα που περνάει, τα στοιχεία που έρχονται στο φως της δημοσιότητας ανατρέπουν τα αρχικά δεδομένα και απομακρύνουν ολοένα και περισσότερο το πρώιμο σενάριο, που ήθελε τον Ζακ Κωστόπουλο να επιχειρεί να ληστέψει το κοσμηματοπωλείο της οδού Γλάδστωνος, υπάρχουν ακόμα άνθρωποι εκεί έξω που επιλέγουν, συνειδητά, να τα αγνοήσουν. Κρυμμένοι πίσω από την ανωνυμία του Διαδικτύου, εξακολουθούν να καθυβρίζουν έναν άνθρωπο, ο οποίος έχασε τη ζωή του κάτω από τουλάχιστον αδιευκρίνιστες, προς το παρόν, συνθήκες. Η εικόνα με τους δύο καταστηματάρχες να τον κλωτσάνε στο κεφάλι και το σώμα «ερέθισε» τα πιο άγρια ένστικτα όσων επικροτούν το λιντσάρισμα, μπερδεύοντάς το εσκεμμένα με την αυτοδικία και επιχειρώντας ίσως να του προσδώσουν ακόμα και πολιτική υπόσταση, με το βλέμμα στις επόμενες εκλογές...

Χθες το βράδυ, ωστόσο, η ίδια η ζωή ήρθε μάλλον να εκθέσει τους «χειροκροτητές» της βίας. Μία ληστεία σημειώθηκε στο κέντρο της Αθήνας. Ληστεία κανονική, αυτή τη φορά, με τρεις ένοπλους δράστες που φορούσαν κουκούλες να εφορμούν σε κοσμηματοπωλείο στην οδό Πανεπιστημίου 59, να αρπάζουν κοσμήματα και ακριβά ρολόγια και να διαφεύγουν με μοτοσικλέτες προς άγνωστη κατεύθυνση. Στην περίπτωση αυτή μίλησε ο «νόμος των όπλων». Ούτε... ηρωικοί καταστηματάρχες υπήρξαν, να τρέξουν να υπερασπιστούν με κλωτσιές το βιός τους, ούτε απαθείς πολίτες να παρακολουθούν τα τεκταινόμενα, δίχως να παρεμβαίνουν -κι ας ήταν στις 19:30 το απόγευμα, σε ώρα αιχμής και σε έναν από τους πιο πολυσύχναστους δρόμους της Αθήνας, που έλαβε χώρα η ληστεία. Βλέπετε, οι «τζάμπα μάγκες» είναι πολλοί, όταν ο «εχθρός» είναι αδύναμος. Όταν όμως οι κακοί της υπόθεσης κρατάνε όπλα, τότε ο «ηρωισμός» πάει περίπατο...

Μερικές ώρες νωρίτερα, λίγα βήματα πιο κάτω από την Πανεπιστημίου 59, ούτε ένα τσιγάρο δρόμος, ένας άντρας απειλούσε να αυτοκτονήσει, βουτώντας στο κενό από το γλυπτό του Ζογγολόπουλου, στην Ομόνοια, στο οποίο είχε προηγουμένως καταφέρει να σκαρφαλώσει. Την ώρα που ο ειδικός διαπραγματευτής της Αστυνομίας, που έσπευσε στο σημείο, επιχειρούσε να τον μεταπείσει, πλήθος κόσμου είχε συγκεντρωθεί στο σημείο και κατέγραφε με τις κάμερες των κινητών του το σκηνικό, γελώντας και παροτρύνοντας τον άντρα να βουτήξει στο κενό! Κάτι το... χρώμα του δέρματός του, βλέπετε, που δεν ήταν το «καθαρό» λευκό της Άριας φυλής (μολονότι επρόκειτο για Έλληνα), κάτι οι πληροφορίες ότι επρόκειτο για τοξικομανή-«θαμώνα» της περιοχής, και το αλαλάζον πλήθος δεν ήθελε και πολύ, για να αποφασίσει ότι επρόκειτο για ένα ακόμα «παράσιτο» της κοινωνίας, που έπρεπε να «αποβληθεί».

Για ποιον λόγο, άραγε; Για να επικρατήσουν οι «πίθηκοι», που φαντασιώνονται ότι ανήκουν σε μια ανώτερη κάστα; Φευ... Ο πιθηκισμός δεν είναι ίδιον της ανθρώπινης εξέλιξης. Αντίθετα, μας γυρίζει πίσω, στα πρώιμα στάδια της ζωής. Κι αν η κοινωνία έφτασε στο σημείο να θεωρεί φυσιολογική τη χρήση βίας, γιατί σε κάποιο βαθμό πάντα τη θεωρούσε, όσοι βρισκόμαστε στην απέναντι όχθη έχουμε ένα ύψιστο χρέος: να μην συνηθίσουμε τον θάνατο. Να μην γίνουμε κανίβαλοι, αλλά και να μην αφήσουμε τους συνανθρώπους μας να γίνουν...
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Ειδήσεις Δημοφιλή Σχολιασμένα
ΔΕΙΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ