Ακούω από φίλους και διαβάζω στο διαδίκτυο γκρίνια και παράπονα για την Κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό σε σχέση με τη διαχείριση του λεγόμενου μεταναστευτικού.

Διαβάζω, με έντονη ανησυχία, πως σκέφτονται κάποιοι στην Κυβέρνηση, να χρησιμοποιήσουν το «πλεόνασμα» (λογιστικό εν πολλοίς) από την ληστρική επιδρομή των πρώην στις τσέπες των άγρια φορολογημένων πολιτών, χορηγώντας, εν όψει εορτών, το αλήστου μνήμης επίδομα, που οι αρχιερείς του λαϊκισμού είχαν ονομάσει δέκατη τρίτη σύνταξη.

Αντιδράσεις  προκάλεσε σε  μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ο τίτλος, η αρμοδιότητα και ευθύνη, που έδωσε η εκλεγείσα πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής  Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν,  στο  χαρτοφυλάκιο του  Έλληνα Επίτροπου Μαργαρίτη Σχοινά

Δύο είναι τα γενικά χαρακτηριστικά των προγραμματικών δηλώσεων του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Εκτός αυτού η πολιτική αυτή της λεηλασίας των πολιτικών χώρων με «εξαγορές» προσώπων, που κατά κανόνα τους έκανε βουλευτές η συγκυρία και ακόμα μεγαλύτερη συγκυρία υπουργούς και καρεκλάτους, είναι εμφανές δείγμα πολιτικού αμοραλισμού και κυρίως κλίματος ηθικής κατάπτωσης, προσώπων και θεσμών, στα σαλόνια της εξουσίας

Αν έχεις  καλές σπουδές στην Ελλάδα και το Εξωτερικό, ειδικά  σε πανεπιστήμια ιδιωτικά,  από   τα ονομαστότερα  του κόσμου - Χάρβαρτ και τα τοιαύτα.

Οι επικείμενες εκλογές, η συνεχιζόμενη ανελέητη  υπερεισφοροφορολόγηση της  πολύπαθης  μεσαίας τάξης,  ο ετεροχρονισμός της εξόφλησης των υποχρεώσεων του δημοσίου προς τους πολίτες και τις επιχειρήσεις, η μείωση των δημόσιων επενδύσεων,  της μοναδικής  επενδυτικής κίνησης στη χώρα,  ο λαϊκισμός δηλαδή, φαίνεται πως  «διέσωσαν», μάλλον προσωρινά,   τους παλαιούς συνταξιούχους από τη νομοθετημένη από τον αείμνηστο Κατρούγκαλο μείωση των συντάξεών τους.

«Και έσται η εσχάτη πλάνη χείρων της πρώτης».

Εύλογο το ερώτημα που αναδεικνύουν οι τρέχουσες εξελίξεις.

Έγινε πλέον φανερή η επικοινωνιακή τακτική του κυβερνώντος κόμματος, στις προσεχείς εκλογές, που πλησιάζουν. Από τις τοποθετήσεις του πρωθυπουργού και των πρωτοκλασάτων, αλλά και από την επιχειρηματολογία που αναπτύσσουν τα μεσαία στελέχη και οι απλοί οπαδοί στα social nedia και τις κοινωνικές συναθροίσεις.

Εσύ κεντρώε δημοκράτη  Ευρωπαϊστή, οπαδέ  για πολιτικούς και   πολιτισμικούς  λόγους, του «ανήκομεν  στη δύση», νοικοκύρη, πετυχημένε,   με καλή δουλειά και προσωπικές υποδομές,  εσύ γιατί αντιδράς στους Συριζανέλ;

Περί ανασχηματισμού ο λόγος, από την οπτική, όμως, που δίνει το ερώτημα του τίτλου φαίνεται είτε ότι το επικοινωνιακό ταλέντο των Συριζαίων στέρεψε είτε -και το πιθανότερο- ότι στέρεψαν οι λύσεις και οι διέξοδοι.

Φαίνεται πως  οι Κυβερνητικοί  περνάνε πολύ καιρό κλεισμένοι στη «γυάλα» της εξουσίας , φτιαγμένη   με  γυαλί  φυμέ, που   παραμορφώνει τα χρώματα της πραγματικότητας.