Δυστυχώς ο λαϊκισμός, αν και ιδιότυπος εκτός πολιτικής, είχε πρόσφατα τη μεγάλη τιμητική του. Με έναυσμα την συναισθηματικά φορτισμένη αγόρευση της εισαγγελέως σε μια ευαίσθητη ομολογουμένως δίκη, που έγινε viral στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και συγκλόνισε το πανελλήνιο, άναψαν φωτιές στην κοινωνία και ξύπνησαν άγρια ένστικτα και εν υπνώσει απωθημένα.

Τώρα που το νέο εθνικό στοίχημα είναι η οικονομία - πώς, πότε, με ποιο ρυθμό, όρους και προϋποθέσεις θα επανεκκινήσει - ανακύπτουν πολλά και διάφορα, που πρέπει να αντιμετωπίσει η κοινωνία και η επίσημη πολιτεία.

Κάποιοι, αρκετοί όμως για να γίνει η ζημιά, «οργισμένοι» νεολαίοι μη αντέχοντας, λένε, την «ψυχολογική καταπίεση», που την προσδιορίζουν στην έλλειψη των πάρτυ και της δημόσιας κατανάλωσης οινοπνεύματος, παραβιάζουν τα μέτρα αντιμετώπισης της πανδημίας.

Είναι δεδομένο πως ο ιός που δημιούργησε την πανδημία, τον εφιάλτη, που βιώνουμε, δύο και πλέον μήνες  και ποιος ξέρει πόσο ακόμα, είναι εχθρός της κοινωνίας και ως εχθρός  πρέπει  και αντιμετωπίζεται. Με πόλεμο. 

Τελικά αποδείχθηκαν ελάχιστοι αυτοί που είχαν ανοιχτό το μυαλό να αποδεχθούν τον πραγματικό λόγο της καθιέρωσης του λεγόμενου επιδόματος επιμόρφωσης των επιστημόνων. Αν και τον ψέλλιζε η Κυβέρνηση, αδυνατώντας να τον πει δυνατά. Ήταν ο μοναδικός τρόπος να εκταμιεύσει η Κυβέρνηση τα χρήματα οικονομικής ενίσχυσης των επιστημόνων ελεύθερων επαγγελματιών από το ΕΣΠΑ, από Ευρωπαϊκά κονδύλια δηλαδή, και όχι από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Οι σειρήνες, από τον καιρό της Οδύσσειας, υπήρξαν το αρνητικό πρότυπο της απατηλής συμπεριφοράς, των κακών και καταστροφικών προθέσεων και σκοπών. Παγίδευαν τους ανυποψίαστους ταξιδιώτες, που πλησιάζοντας και ακούγοντας το γοητευτικό τραγούδι τους, είτε ξεχνούσαν τον προορισμό τους, είτε κατασπαράζονταν απ΄ αυτές.

Δεν έφτανε  ο φόβος και η αγωνία  για το αύριο, την εξέλιξη της πανδημίας και τις συνέπειες της στην υγεία και την οικονομία, παγκόσμια, εθνική αλλά και προσωπική - οικογενειακή. Δεν έφτανε   η καραντίνα, ο εγκλεισμός και η τρομολαγνεία κάποιων  ΜΜΕ. 

Έχει επισημανθεί πολλαπλώς πως, μετά την πανδημία που βιώνουμε, τίποτα δεν θα είναι σαν και χθες. Οι πρωτόγνωρες συνθήκες που αντιμετωπίζει η χώρα και η υφήλιος είναι πλέον ή βέβαιον ότι αλλοιώνουν, άρχισαν ήδη, τις αντιλήψεις και κυρίως τις προτεραιότητες των πολιτών και κατ’ επέκταση των κοινωνιών. Η κλίμακα ιεράρχησης των προτεραιοτήτων αυτών, σε όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής, της οικονομικής αλλά και της πολιτικής ζωής, άρχισε ήδη να αναδιαμορφώνεται και να επαναδιατυπώνεται. Η απόλυτη εξάρτηση επιβίωσης των πολιτών, στην λαίλαπα που αντιμετωπίζει, από το εθνικό – δημόσιο σύστημα υγείας, το μεν ανέδειξε την αναγκαιότητά του, το δε , και ορθότατα, την αδήριτη ανάγκη πολλαπλής ενίσχυσης, στελέχωσης και εκσυγχρονισμού των δημόσιων δομών υγείας για να μπορούν να αντεπεξέλθουν σε ανάλογες συνθήκες.

Κρατήστε εσείς τους μετανάστες και τους πρόσφυγες στο έδαφός σας, πρότεινε τότε η Ευρώπη στην Τουρκία, που έβλεπε τον κίνδυνο να πλημμυρίσει μετανάστες, κι εμείς θα σας δίνουμε τα χρήματα να τους διαχειριστείτε. Κάτι σαν τα επικίνδυνα βιομηχανικά απόβλητα ή τους ΧΥΤΑ που δεν τους θέλει κανένας στη γειτονιά του. Η πολλαπλώς υπανάπτυκτη αλλά και πονηρή Τουρκία, δέχθηκε να αναλάβει το βάρος της «υγειονομικής ταφής ψυχών» στο έδαφός της , με αντάλλαγμα χρήματα, «πουλώντας» την επιβάρυνση της κοινωνίας της. Τους είχε που τους είχε στη χώρα. Εκτός όμως αυτού και επειδή κατάλαβε τη δύναμη του όπλου που της έδιναν. Αναβαθμίστηκε έτσι σε διεθνή ρυθμιστή της μεταναστευτικής ροής. Ήταν θέμα χρόνου πότε θα γίνει η εκμετάλλευση των δυστυχισμένων ως εργαλείο στην επιδίωξη των στρατηγικών επιλογών και του μεγαλοϊδεατισμού του κυβερνήτη της.

Τον τελευταίο καιρό άρχισε μουρμούρα στην κοινωνία. Βλέπουν οι πολίτες αστοχίες, πανικό και σπασμωδικές κινήσεις σε κάποια θέματα, αν και σε μικρή έκταση. Παλινδρομήσεις σε παλαιοκομματικές έως λαϊκίστικες μεθόδους και επιλογές. Διορθωτικές παρεμβάσεις, που το μόνο που «πετυχαίνουν» είναι να δυσαρεστήσουν όλους τους ενδιαφερόμενους. Χαρακτηριστικό το πρόσφατο με το ποδόσφαιρο.

ΚΙΝΑΛ, Η Ιστορία επαναλαμβάνεται;

Ακούω από φίλους και διαβάζω στο διαδίκτυο γκρίνια και παράπονα για την Κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό σε σχέση με τη διαχείριση του λεγόμενου μεταναστευτικού.

Διαβάζω, με έντονη ανησυχία, πως σκέφτονται κάποιοι στην Κυβέρνηση, να χρησιμοποιήσουν το «πλεόνασμα» (λογιστικό εν πολλοίς) από την ληστρική επιδρομή των πρώην στις τσέπες των άγρια φορολογημένων πολιτών, χορηγώντας, εν όψει εορτών, το αλήστου μνήμης επίδομα, που οι αρχιερείς του λαϊκισμού είχαν ονομάσει δέκατη τρίτη σύνταξη.

Αντιδράσεις  προκάλεσε σε  μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ο τίτλος, η αρμοδιότητα και ευθύνη, που έδωσε η εκλεγείσα πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής  Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν,  στο  χαρτοφυλάκιο του  Έλληνα Επίτροπου Μαργαρίτη Σχοινά