H Δίκη της Δημοκρατίας
Μιχάλης Κορδαλής
H Δίκη της Δημοκρατίας
Τα δικαστικά χρονικά του προηγούμενου αιώνα είναι γεμάτα από στιγμές ορόσημα για τη Δημοκρατία και το Κράτος Δικαίου. Αποκορύφωμα αυτών των δικαστικών αναμετρήσεων υπήρξε η διεθνής πρωτοτυπία της δίκης και της καταδίκης των πρωταιτίων της 7χρονης δικτατορίας στη χώρα μας.
Ωστόσο, η Δίκη του δικού μας Αιώνα είναι αναμφίβολα η δίκη της Χρυσής Αυγής.
Η απόφαση επ’ αυτής θα ανακοινωθεί σήμερα.
Για να φτάσουμε ως εδώ, χρειάστηκαν 5,5 χρόνια, 1.109 σελίδες του παραπεμπτικού βουλεύματος, 455 ημέρες ακροαματικής διαδικασίας και 2 terabyte αποδεικτικό υλικό αναφορικά με τα αδικήματα για τα οποία κατηγορούνται τα μέλη του νεοναζιστικού μορφώματος.
Το κρίσιμο μάλιστα ερώτημα για το Δικαστήριο, δεν είναι η καταδίκη του φυσικού αυτουργού της δολοφονίας του Π. Φύσσα -για τον οποίο τα αποδεικτικά στοιχεία είναι συντριπτικά- αλλά η κατηγορία της ένταξης σε εγκληματική οργάνωση για κάποια από τα 69 πρόσωπα που παραπέμφθηκαν με το βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών, μεταξύ των οποίων και τα μέλη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Χρυσής Αυγής που αναδείχθηκε το 2012.
Κανείς μα κανείς, δεν μπορεί να προβλέψει με βεβαιότητα το ποιά θα είναι η ετυμηγορία του Δικαστηρίου. Το βέβαιο όμως είναι ότι η διαδικασία μπορεί να ήταν αργόσυρτη και να υπήρξε ένα πραγματικό μαρτύριο της σταγόνας για τα θύματα και τις οικογένειές τους, ταυτόχρονα όμως ήταν και υποδειγματική. Διότι κανείς εκ των κατηγορουμένων δεν μπορεί να ισχυρισθεί πως στερήθηκε κάποιου δικαιώματός του. Αυτή άλλωστε είναι η αδυναμία αλλά και η δύναμη της Δημοκρατίας μας. Η ανεκτικότητα της, το ανθρώπινο πρόσωπο της ακόμη και απέναντι στους εχθρούς της.
Τούτο βέβαια δε σημαίνει ότι το Πολίτευμα των ελεύθερων ανθρώπων, στερείται της δυνατότητας και της υποχρέωσης να θωρακίζεται απέναντι σε όσους το επιβουλεύονται. Στο Σύνταγμά μας δεν προβλέπεται η απαγόρευση πολιτικών κομμάτων και ορθώς καθώς είναι πικρή η πείρα του Λαού μας από την ύπαρξη τέτοιων περιορισμών της πολιτικής του ελευθερίας. Ωστόσο, ο Ποινικός μας Κώδικας περιλαμβάνει όλο το αναγκαίο νομικό οπλοστάσιο για την εξάρθρωση της εγκληματικής οργάνωσης που υποκρύπτεται και προϋπάρχει του πολιτικού κόμματος σύμφωνα και με το βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών. Για αυτό και η καταδίκη της Χρυσής Αυγής έχει τεράστια σημασία. Όχι μόνο για το νομικό κόσμο αλλά κυρίως για όλα αυτά που συμβολίζει για τη Δημοκρατία και το Κράτος Δικαίου στην Πατρίδα μας.
Σήμερα λοιπόν ανακοινώνεται η ποινή για τις παράνομες πράξεις των Χρυσαυγιτών και μόνο για αυτές. Πραξεις τις οποίες θα κρίνει η Ελληνική Δικαιοσύνη με βάση τους Νόμους και το αποδεικτικό υλικό.
Η καταδίκη των ιδεών που μας οδήγησαν ως εδώ όμως, δεν είναι και δεν μπορεί να είναι ποτέ αρμοδιότητα κανενός δικαστηρίου. Είναι ζήτημα των ίδιων των Πολιτών.
Άλλωστε είναι γνωστό ότι οι αντικοινωνικές νοοτροπίες, οι Ιδεολογίες και οι ιδεοληψίες δεν νικιούνται μέσα σε δικαστικές αίθουσες αλλά στην καθημερινή πρακτική, στην ψυχή και το μυαλό των απλών ανθρώπων.
Όπως είναι επίσης αλήθεια, ότι τα τελευταία χρόνια και ιδιαίτερα αυτά της Κρίσης το «τείχος των δημοκρατικών δυνάμεων» δεν ήταν αρραγές. Θυμόμαστε πράγματι, συμβούλους πρωθυπουργών να συνεργάζονται πίσω από κλειστές πόρτες με τους σημερινούς κατηγορούμενους, πρώην δημοσιογράφους και νυν βουλευτές της κυβέρνησης να καλούν σε πάνελ τους νεοναζί ή να ονειρεύονται «σοβαρές» Χρυσές Αυγές. Δεν ξεχνάμε πολιτικούς αρχηγούς να αποκαλούν τους αντιπάλους τους «Πινοσέτ» για να κερδίσουν το φθηνό χειροκρότημα των άκρων και να αρνούνται να καταδικάσουν φαινόμενα πολιτικής βίας. Μπορούμε ακόμη να ανακαλέσουμε στη μνήμη μας, αντίθετους πολιτικούς χώρους στη θεωρία, να στοιχίζονται στην πράξη μαζί και να κάνουν τα «στραβά μάτια» για τους φασίστες τη διπλανής πόρτας στις πλατείες της αγανάκτησης.
Ωστόσο, αυτό που έχει σήμερα σημασία δεν είναι να σηκώσουμε το δάκτυλο για να δείξουμε το διπλανό μας αλλά να ενώσουμε τα χέρια μας και τις καρδιές μας και να πούμε ένα βροντερό όχι στο μίσος, στο ρατσισμό, στο διχασμό και το κοινό λαϊκιστικό παρελθόν της δημόσιας ζωής.
Στις 7 Οκτωβρίου οφείλουμε να κάνουμε μια νέα αρχή.
Ανεξαρτήτως πολιτικής γεωγραφίας, οι πολίτες έχουμε χρέος να υψώσουμε έξω από το Εφετείο Αθηνών ένα πραγματικό ανθρώπινο τείχος. Ένα τείχος χωρίς χαραμάδες και κερκόπορτες αυτή τη φορά. Για τον Παύλο, τη Μάγδα, το Δημήτρη Κουσουρή, το Σαχζάντ Λουκμάν και τόσους άλλους.
Η απόφαση επ’ αυτής θα ανακοινωθεί σήμερα.
Για να φτάσουμε ως εδώ, χρειάστηκαν 5,5 χρόνια, 1.109 σελίδες του παραπεμπτικού βουλεύματος, 455 ημέρες ακροαματικής διαδικασίας και 2 terabyte αποδεικτικό υλικό αναφορικά με τα αδικήματα για τα οποία κατηγορούνται τα μέλη του νεοναζιστικού μορφώματος.
Το κρίσιμο μάλιστα ερώτημα για το Δικαστήριο, δεν είναι η καταδίκη του φυσικού αυτουργού της δολοφονίας του Π. Φύσσα -για τον οποίο τα αποδεικτικά στοιχεία είναι συντριπτικά- αλλά η κατηγορία της ένταξης σε εγκληματική οργάνωση για κάποια από τα 69 πρόσωπα που παραπέμφθηκαν με το βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών, μεταξύ των οποίων και τα μέλη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Χρυσής Αυγής που αναδείχθηκε το 2012.
Κανείς μα κανείς, δεν μπορεί να προβλέψει με βεβαιότητα το ποιά θα είναι η ετυμηγορία του Δικαστηρίου. Το βέβαιο όμως είναι ότι η διαδικασία μπορεί να ήταν αργόσυρτη και να υπήρξε ένα πραγματικό μαρτύριο της σταγόνας για τα θύματα και τις οικογένειές τους, ταυτόχρονα όμως ήταν και υποδειγματική. Διότι κανείς εκ των κατηγορουμένων δεν μπορεί να ισχυρισθεί πως στερήθηκε κάποιου δικαιώματός του. Αυτή άλλωστε είναι η αδυναμία αλλά και η δύναμη της Δημοκρατίας μας. Η ανεκτικότητα της, το ανθρώπινο πρόσωπο της ακόμη και απέναντι στους εχθρούς της.
Τούτο βέβαια δε σημαίνει ότι το Πολίτευμα των ελεύθερων ανθρώπων, στερείται της δυνατότητας και της υποχρέωσης να θωρακίζεται απέναντι σε όσους το επιβουλεύονται. Στο Σύνταγμά μας δεν προβλέπεται η απαγόρευση πολιτικών κομμάτων και ορθώς καθώς είναι πικρή η πείρα του Λαού μας από την ύπαρξη τέτοιων περιορισμών της πολιτικής του ελευθερίας. Ωστόσο, ο Ποινικός μας Κώδικας περιλαμβάνει όλο το αναγκαίο νομικό οπλοστάσιο για την εξάρθρωση της εγκληματικής οργάνωσης που υποκρύπτεται και προϋπάρχει του πολιτικού κόμματος σύμφωνα και με το βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών. Για αυτό και η καταδίκη της Χρυσής Αυγής έχει τεράστια σημασία. Όχι μόνο για το νομικό κόσμο αλλά κυρίως για όλα αυτά που συμβολίζει για τη Δημοκρατία και το Κράτος Δικαίου στην Πατρίδα μας.
Σήμερα λοιπόν ανακοινώνεται η ποινή για τις παράνομες πράξεις των Χρυσαυγιτών και μόνο για αυτές. Πραξεις τις οποίες θα κρίνει η Ελληνική Δικαιοσύνη με βάση τους Νόμους και το αποδεικτικό υλικό.
Η καταδίκη των ιδεών που μας οδήγησαν ως εδώ όμως, δεν είναι και δεν μπορεί να είναι ποτέ αρμοδιότητα κανενός δικαστηρίου. Είναι ζήτημα των ίδιων των Πολιτών.
Άλλωστε είναι γνωστό ότι οι αντικοινωνικές νοοτροπίες, οι Ιδεολογίες και οι ιδεοληψίες δεν νικιούνται μέσα σε δικαστικές αίθουσες αλλά στην καθημερινή πρακτική, στην ψυχή και το μυαλό των απλών ανθρώπων.
Όπως είναι επίσης αλήθεια, ότι τα τελευταία χρόνια και ιδιαίτερα αυτά της Κρίσης το «τείχος των δημοκρατικών δυνάμεων» δεν ήταν αρραγές. Θυμόμαστε πράγματι, συμβούλους πρωθυπουργών να συνεργάζονται πίσω από κλειστές πόρτες με τους σημερινούς κατηγορούμενους, πρώην δημοσιογράφους και νυν βουλευτές της κυβέρνησης να καλούν σε πάνελ τους νεοναζί ή να ονειρεύονται «σοβαρές» Χρυσές Αυγές. Δεν ξεχνάμε πολιτικούς αρχηγούς να αποκαλούν τους αντιπάλους τους «Πινοσέτ» για να κερδίσουν το φθηνό χειροκρότημα των άκρων και να αρνούνται να καταδικάσουν φαινόμενα πολιτικής βίας. Μπορούμε ακόμη να ανακαλέσουμε στη μνήμη μας, αντίθετους πολιτικούς χώρους στη θεωρία, να στοιχίζονται στην πράξη μαζί και να κάνουν τα «στραβά μάτια» για τους φασίστες τη διπλανής πόρτας στις πλατείες της αγανάκτησης.
Ωστόσο, αυτό που έχει σήμερα σημασία δεν είναι να σηκώσουμε το δάκτυλο για να δείξουμε το διπλανό μας αλλά να ενώσουμε τα χέρια μας και τις καρδιές μας και να πούμε ένα βροντερό όχι στο μίσος, στο ρατσισμό, στο διχασμό και το κοινό λαϊκιστικό παρελθόν της δημόσιας ζωής.
Στις 7 Οκτωβρίου οφείλουμε να κάνουμε μια νέα αρχή.
Ανεξαρτήτως πολιτικής γεωγραφίας, οι πολίτες έχουμε χρέος να υψώσουμε έξω από το Εφετείο Αθηνών ένα πραγματικό ανθρώπινο τείχος. Ένα τείχος χωρίς χαραμάδες και κερκόπορτες αυτή τη φορά. Για τον Παύλο, τη Μάγδα, το Δημήτρη Κουσουρή, το Σαχζάντ Λουκμάν και τόσους άλλους.
Αυτή άλλωστε είναι η δική μας Δίκη. Η Δίκη της Δημοκρατίας.
Και σε αυτή η ετυμηγορία θα είναι ομόφωνη.
Ποτέ Ξανά!
Ο Μιχάλης Κορδαλής είναι Δικηγόρος και Μέλος της ΚΠΕ του Κινήματος Αλλαγής
Και σε αυτή η ετυμηγορία θα είναι ομόφωνη.
Ποτέ Ξανά!
Ο Μιχάλης Κορδαλής είναι Δικηγόρος και Μέλος της ΚΠΕ του Κινήματος Αλλαγής
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Ειδήσεις
Δημοφιλή
Σχολιασμένα