Αγκαλιά; Ούτε ως σκέψη. Εφιάλτης! Θαλπωρή; Από μακριά. Με το βλέμμα. Με τα λόγια! Φιλιά; Σκέτη τρέλα. Σα να είσαι ένα από τα θύματα «Σχιζοφρενούς δολοφόνου με πριόνι». Χειραψία; Φυσικά. Με τον εαυτό σου. Το ένα χέρι «αγκαλιά» με το άλλο

Ειλικρινά το λέω πως εκτιμώ το ταλέντο, τις θεατρικές και ερμηνευτικές τους επιδόσεις. Τόσο του Γιώργου Κιμούλη όσο και του Θοδωρή Αθερίδη. Το εννοώ. Και δεν το λέω ούτε με ειρωνεία ούτε με πλάγιο, υπόγειο και δόλιο χλευασμό

Η Γερμανία λοιπόν. Που κατηγορείται-δικαίως-για την ανάλγητη συμπεριφορά της Καγκελαρίας της. Που ούτε ίχνος αλληλεγγύης, έμπρακτα δείχνει, προς τις άλλες ασθενέστερες ευρωπαικές περιοχές.

Ένα τεράστιο, ευεργετικό κύμα αλληλεγγύης και στοιχειώδους ανθρωπισμού έχει «σκεπάσει» προστατευτικά αυτόν τον τόπο. Ολοι τώρα αρχίζουν να αντιλαμβάνονται και να συνειδητοποιούν το μέγα, το αναντικατάστατο δώρο της ζωής

Μα φυσικά οι επιδόσεις, του τηλεοπτικού ψυχαγωγικού προγράμματος είναι χαμηλές. Μα φυσικά οι τηλε-εγκέφαλοι πορεύονται όπως παλιά. 

Ρε Σωτήραρε, βρε μεγάλε όταν με το καλό «γυρίσεις», όπως twittάρεις,  ποιους ακριβώς εννοείς πως θα  «γ@@@σεις»;

Δύο τα συστήματα που πρέπει να λειτουργούν σωστά. Εκτός από τον οργανισμό μας και τον θωρακισμένο ανοσοποιητικό μας μηχανισμό. Δύο λοιπόν. Με την ακόλουθη σειρά: Λειτουργία εγκεφάλου. Δηλαδή ο προσωπικός μας «επεξεργαστής». Δηλαδή καρδιά, που σημαίνει αισθηματική ευφυία

Το ξεχάσαμε; Σήμερα η επέτειος εθνικής ανεξαρτησίας. Ανάτασης και ελευθερίας. Και σε δώδεκα μήνες, από σήμερα, διακόσια χρόνια από την 25η Μαρτίου του 1821.

Οι ταχαριστεροί του Αλέξη Τσίπρα εξακολουθούν να κολυμπούν σε πελάγη αμηχανίας. Ενίοτε και αερολογίας. Τρία χαρακτηριστικά και αποκαλυπτικά παραδείγματα. Εχουμε και λέμε

Ακόμα και στον ύπνο μου βλέπω εφιάλτες. Μερικές φορές πετάγομαι και πιάνω τον εαυτό μου να κολυμπάει στον ιδρώτα. Αλλες φορές σηκώνομαι, ανοίγω την μπαλκονόπορτα και φλερτάρω με την ιδέα να πέσω από το μπαλκόνι. Να τελειώσει αυτό το μαρτύριο μια κι έξω.

Μερικά ζητήματα. Ανακεφαλαιώνοντας απ όλες τις πληροφορίες που λαμβάνουμε καθημερινά. Από επίσημα, επιστημονικά χείλη. Πληροφορίες διασταυρωμένες με στοιχεία και άλλα επιστημονικά δεδομένα

Μια τόσο μικρή χώρα. Τόσο οικονομικά χαλασμένη. Μόλις μερικά χρόνια πριν εντελώς χρεοκοπημένη.

Ο σεβασμιότατος κύριος Ιερώνυμος λοιπόν. Ο ήπιος. Ο συγκροτημένος. Ο προσγειωμένος. Ο μετριοπαθής. Ο μειλίχιος. Ο σεβάσμιος. Ο  σοφός ποιμένας. Αυτός λοιπόν. Μετρούσε τα κουκιά του. Δηλαδή τους Μητροπολίτες. Και φυσικά τηρούσε τις δέουσες ισορροπίες

Το θέατρο του παραλόγου. Το νεοελληνικό παράλογο ακόμα πιο παράλογο από το θέατρο του παραλόγου. Ως εξής: