Κωστής Πλάντζος

Ποιος άλλος θα έκανε ιδιωτικοποιήσεις, πριν κατρακυλήσουν και άλλο (;) οι αξίες πώλησης;
 
Ποιοι άλλοι θα έλεγαν «επένδυση και όχι ιδιωτικοποίηση» την εκχώρηση του Ελληνικού και την κατασκευή καζίνο στην Αθήνα, χωρίς να έχουν πέσει τα ντουβάρια;
 
Ποιος άλλος, παρά κάποιος ​ακτιβιστής οικολόγος υπουργός Περιβάλλοντος, θα έλεγε ότι φταίει ο καπιταλισμός και το παγκόσμιο σύστημα για την πετρελαιοκηλίδα στον Σαρωνικό, αντί να έχει χωθεί μέχρι το γόνατο μέσα στην πίσσα για να καταδείξει το περιβαλλοντικό έγκλημα και να ζητά ευθύνες και μέτρα ασφαλείας; 
 
Ποιος άλλος θα πανηγύριζε για τη μείωση της ανεργίας με 60% part-time δουλειές των 300 ευρώ,​ που  ​πριν ​ τις καταδίκαζε;
 
Ποιος θα κατηγορούσε άλλους πως «μειώσατε τον κατώτατο μισθό στα 581 ευρώ», ενώ ο ίδιος υποσχόταν «με ένα άρθρο και ένα νόμο» τα 751 ευρώ κατ’ελάχιστον (και από 1.6.2016 ήδη) αλλά ως τώρα οι μισθοί των εργαζόμενων έχουν πέσει στα μισά; 
 
Ποιος άλλος θα καταργούσε την κατώτατη σύνταξη των 487 ευρώ το μήνα και θα σταματούσε επί 1 χρόνο την έκδοση συντάξεων; 
 

Ποιος άλλος θα αύξανε 50% τον ΦΠΑ στα νησιά; 
 
Ποιος άλλος θα έκλεινε τις τράπεζες ή θα επέβαλλε capital controls και «δια νόμου» πλαστικό χρήμα παντού αντί μετρητά, χωρίς αντιδράσεις; 
 
Ποιος άλλος θα τολμούσε να κόψει το αφορολόγητο από τα 9.500 ευρώ που ήταν το 2014, στα 8.600 σήμερα και στα 5.2​0​0 το 2020;  
 
Ποιος άλλος θα έβαζε τους εργαζόμενους να …προπληρώνουν 4,50 ευρώ για 3 μετακινήσεις (δηλαδή 1,50 ευρώ αντί 1,40 ανά εισιτήριο) ή τουλάχιστον 7 ευρώ για 5 μεμονωμένες διαδρομές με ηλεκτρονικό εισιτήριο, για να πηγαίνουν αξημέρωτα στις δουλειές τους; 
 
Πού αλλού και ποιος άλλος υπουργός Οικονομικών θα έγραφε άρθρο με τίτλο «πολύς γαρ ο φιλελευθερισμός, λίγοι δε οι φιλελεύθεροι», για να αποδείξει ότι είναι «λίγοι» οι φιλελεύθεροι πολιτικοί και παραβιάζουν τις αρχές τους όταν αντιτάσσονται σε φιλελεύθερες επιλογές (όπως ο αυτοπροσδιορισμός του φύλου), αλλά και για να «την βγει από αριστερά» στους κομμουνιστές του ΚΚΕ, κακίζοντάς τους ότι «ξεχνάνε» τον Μαρξ και τον Έγκελς λέγοντας στη Βουλή πως η οικογένεια είναι «η βασική μονάδα συλλογικότητας»; Και όλα αυτά, για να υποστηρίξει ότι «είναι από τα νομοσχέδια που αποδεικνύουν ότι η κυβέρνηση μπορεί να διαχειριστεί το Μνημόνιο αφήνοντας συγχρόνως προοδευτικό αποτύπωμα» -λες και δεν το αποδεικνύει καθημερινά σε όλες τις μορφές και τα επίπεδα άσκησης της διακυβέρνησης της χώρας. 
 
Να σέβεστε τον ΣΥΡΙΖΑ!
 
Όπως σας σέβεται και αυτός…