Κωστής Πλάντζος

Ας ξεχάσουμε ό,τι ξέραμε ή είχαμε διαβάσει και ακούσει περί ESG, πολιτικές Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης και άλλα τινά! Ας τα ξεχάσουν ειδικά οι εκατοντάδες οδηγοί αυτοκινήτων –αλλά και οι χιλιάδες συγγενείς και φίλοι τους ή το πανελλήνιο ολόκληρο- που έζησαν την φρίκη της 24ης Ιανουαρίου πέρυσι, που έμειναν για 5 ή 10 ή 20 ώρες αποκλεισμένα και εγκλωβισμένα οχήματα στα χιόνια της Αττικής Οδού.

Συγνώμη και αποζημιώσεις, έμειναν «στα χαρτιά». Εξωτικά πράγματα είναι αυτά, δεν ισχύουν στην Ελλάδα. Δεν πάνε μαζί, ή πάνε «όπως να’ναι και ό,τι να’ναι», χωρίς προδιαγραφή, χωρίς τρόπο και χωρίς αποτέλεσμα…

Αντί συγγνώμης, η εταιρία υποσχέθηκε αποζημίωση 2.000 ευρώ. Τόσο αποτίμησε την (αν-) ασφάλεια της ζωής των ανθρώπων εκείνων

Αντί συγγνώμης, από 24 Ιανουαρίου πέρυσι μέχρι 24 Ιανουαρίου φέτος, πολλά από τα θύματα της υπόθεσης εκείνης, έχουν "εισπράξει" τελικά τα εξής:

• · λεφτά δόθηκαν ίσως σε πολλούς, αλλά όχι σε αυτούς που ταλαιπωρήθηκαν περισσότερο και έδωσαν μάχη για να επιβιώσουν στα χιόνια της Αττικής οδού
• · έμπλεξαν σε διαδικασίες να στέλνουν αιτήσεις, στοιχεία, φωτογραφίες και βίντεο μέσα από τα χιόνια, αλλά κάποιο άγνωστο χέρι… τις απέρριψε
• · ούτε καν λόγο απόρριψης δεν τους είπαν
• · ούτε τους ζήτησαν επιπλέον στοιχεία
• · ούτε απάντησαν στις νέες αιτήσεις και ενστάσεις
• · ούτε είπαν πως θα εξετάσουν -απλά τους αγνόησαν…

Outsourcing… στις ευθύνες

Το ακόμα καλύτερο:

Στις προφορικές ερωτήσεις, τους απάντησαν «στείλετε email». Όταν ξανακάλεσαν γιατί δεν πήραν απάντηση στο email, τους απάντησαν «ούτε εμείς ξέρουμε» γιατί κοπήκατε! Διότι την ευθύνη του ελέγχου των αιτήσεων, την ανέλαβε ελεγκτική εταιρεία (Delloite).

Και αντί να εισπράξουν έστω μια σκέτη συγγνώμη, ή εξηγήσεις ή λίγη κατανόηση ή την αποζημίωση, άρχισε και το bullying!

Ιδού πιθανές και απίθανες "αιτίες" άρνησης (της πραγματικότητας) και αποκλεισμού χιλιάδων παθόντων:

• · «στείλτε μας εισιτήριο εισόδου μόλις μπήκατε στην Αττική Οδό»: και που το έστειλαν, δε μέτρησε καθόλου. Αντιθέτως αποζημιώθηκαν άλλοι που δεν είχαν καν εισιτήριο, γιατί μπήκαν αφού άνοιξαν ελεύθερα τα διόδια και δεν πλήρωσαν τίποτα για να μπουν!
• · «δε μείνατε αρκετή ώρα αποκλεισμένοι»: ούτε είχε τεθεί τέτοιος όρος αποζημίωσης επισήμως, ούτε και ισχύει όμως, αφού αποζημιώθηκαν άλλοι για 1 ώρα παραμονής στην Αττική Οδό, αλλά όχι εκείνοι που έμειναν 7 και 8 και πάνω! Τελικά πόση ώρα ήθελε η Αττική Οδός να είχε μείνει κάποιος αποκλεισμένος; Πάνω από δέκα; Πάνω από είκοσι; Καμία απάντηση!
• · «στείλτε φωτό ή βίντεο όπου φαίνονται οι πινακίδες άλλων ακινητοποιημένων αυτοκινήτων»: και το λένε σε ανθρώπους που στέλνουν φωτό και βίντεο, αλλά οι πινακίδες των άλλων ΙΧ είναι σκεπασμένες ή θαμμένες από το χιόνι! Λες και έπρεπε να βγουν στο κρύο να τραβάνε φωτογραφίες με τους άλλους... Και ενώ στέλνουν φωτογραφίες που φαίνονται φορτηγά ολόκληρα με επώνυμα στοιχεία στην καρότσα τους, τους ζητάνε …πινακίδες ΙΧ.
• · «από πού βγήκατε από την Αττική Οδό και τι ώρα;» για να ελεγχθεί από τις κάμερες που καταγράφουν τις πινακίδες των ΙΧ μπροστά από τις μπάρες: αυτό ισχύει ενδεχομένως για όσους βγήκαν από πλαϊνή έξοδο. Αλλά αν βγήκαν από το τέρμα της Αττικής οδού όπου δεν υπάρχουν διόδια με κάμερες αλλά ο δρόμος ανοίγει σε μια ευθεία με 5 ή 6 ή παραπάνω λωρίδες, τότε δεν υπάρχει μηχανισμός ελέγχου του σημείου. Άρα δεν πιστοποιείται η έξοδος για όσους δεν βγήκαν από παράπλευρη έξοδο, χωρίς να φταίνε οι ίδιοι όμως για αυτό, αλλά η εταιρία που τους ζητούσε να αποδείξουν αν βγήκαν οδηγώντας ή.... πετώντας από τον αυτοκινητόδρομο που αυτή κατασκεύασε, λειτουργεί, εκμεταλλεύεται και ελέγχει.

Με αυτά και άλλα, χάσανε τελικά οι άνθρωποι και τον χρόνο και την ηρεμία τους αφού - δια της απορρίψεως- τους βγάζουν εντέλει και ... τρελούς (ή απατεώνες μήπως;) όσους μπήκαν στο «χορό» των αιτήσεων, αντί των αγωγών και προσφυγών…

Θα ήταν για γέλια, αν δεν ήταν για κλάματα… Αντί συγγνώμης, εισπράττουν απόρριψη και φάσκελα. Δεν το αξίζει αυτό ο Έλληνας πολίτης. Ούτε και το ελληνικό "επιχειρείν" όμως…