Γιώργος Παπασταφίδας

Όμως ο πρωθυπουργός βάσει του Συντάγματος είναι πρωθυπουργός ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ. Τουλάχιστον αυτό είναι υποχρεωμένος να λέει στον δημόσιο λόγο του, ανεξάρτητα από το τι πράττει ο ίδιος και η κυβέρνησή του στο παρασκήνιο .

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στις 24 Ιουλίου του 1974, όταν ήρθε στην Ελλάδα απο την εξορία, ο Γιώργος Ραλλης, το ίνδαλμα του σημερινού πρωθυπουργού, ο Ανδρέας Παπανδρέου -ο οποίος είπε μετά τη σαρωτική του νίκη στις 18 Οκτωβρίου του 1981: «Θα είμαι πρωθυπουργός όλων των Ελλήνων- ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο Κωνσταντίνος Σημίτης, ο Κώστας Καραμανλής, ο Γιώργος Παπανδρέου, ο Αντώνης Σαμάρας, σε όλες τις δημόσιες εμφανίσεις τους, απευθυνόμενοι στον ελληνικό λαό, έλεγαν ότι είναι πρωθυπουργοί όλων των Ελλήνων.

Όλοι εκτός από έναν: τον τωρινό πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα.

Ο σημερινός πρωθυπουργός πολύ απλά διαχωρίζει τους Έλληνες. Στους δικούς του, δηλαδή σε όσους τον ψήφισαν, και σε όλους εμάς τους υπόλοιπους.

Διαβάστε λοιπόν το εμφυλιοπολεμικό διάγγελμα ενός νέου ανθρώπου, ενος σαραντάρη πρωθυπουργού με ανοιχτούς ορίζοντες και με πολιτική σκέψη του... 1948: «Εμείς ξέρουμε καλύτερα τους αγώνες του λαϊκού κόσμου, γιατί εξαιτίας αυτού του κόσμου βρεθήκαμε εδώ. Ξέρουμε ότι ότι στις λαϊκές γειτονιές ο λαός έδωσε τη μεγάλη πλειοψηφία στον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ ο Μητσοτάκης είναι αρχηγός της ΝΔ, γιατί τον ψήφισε ο κόσμος στα βόρεια προάστια και στις πλούσιες γειτονιές της Αθήνας και της υπόλοιπης Ελλάδας».

Συμπέρασμα: αν μένετε στο Κερατσίνι, στη Δραπετσώνα ή στον Άγιο Δημήτριο, ο Τσίπρας είναι ο πρωθυπουργός σας. Αν μένετε στο Χολαργό, την Αγία Παρασκευή, το Μαρούσι, την Καλαμαριά, τη Σαντορίνη, το Ηράκλειο κ.λ.π., απλά είστε ανεπιθύμητοι ή καλύτερα εχθροί αυτής της λαοπρόβλητης κυβέρνησης.

Δηλαδή, με τη λογική του μεγάλου οραματιστή Αλέξη, όλοι όσοι θέλουμε να διοριστούμε στο Δημόσιο, να πάρουμε σύνταξη, να μπούμε στο νοσοκομείο ή να συνδιαλλαγούμε με το Δημόσιο, θα πρέπει να κάνουμε και... δήλωση μόνιμης κατοικίας (όπως παλιά οι κομμουνιστές υπέγραφαν δήλωση κοινωνικών φρονημάτων).

Μεγάλε οραματιστή Αλέξη, επένδυε όσο μπορείς στον εθνικό διχασμό, να σώσεις ό,τι σώνεται. Αλλά να ξέρεις ότι πλέον τίποτε δεν σώνεται. Όταν φέρνεις τον Έλληνα εναντίον του γείτονά του, του αδελφού, του συναδέλφου του στη δουλειά, απλά σκάβεις το λάκκο σου. Χρόνο μπορείς να κερδίσεις. Την αποδοχή του λαού που τόσο επικαλείσαι, ποτέ.

Αυτό έχει δείξει η ιστορία, μεγάλε μας ηγέτη.

ΥΓ: Μιας και αναφέρεσαι σε λαϊκές και μη συνοικίες, μήπως ξέρεις πού μένει ο σύμβουλός σου, Ορέστης, και ο γραμματέας της Νεολαίας σου, Ιάσονας; Έτσι για τα πρακτικά της κουβέντας...