Γιάννης Σερέτης

Κάπου εδώ, λοιπόν, μετά και το (πιο δυνατό του) φιλικό εναντίον της Μπράγκα, κλείνει ουσιαστικά ο κύκλος των δοκιμαστικών αγώνων για τον Παναθηναϊκό πριν από τους αγώνες με τους Ρέιντζερς. Η τελευταία του πρόβα πριν από την αναμέτρηση στο «Αιμπροξ» τη μεθεπόμενη Τρίτη θα δοθεί την Τετάρτη με τη Βέστερλο στο ΟΑΚΑ, αλλά πλέον η ταυτότητα του Τριφυλλιού είναι εμφανής και έχει πολύ συγκεκριμένα και ευανάγνωστα χαρακτηριστικά.

Μια ομάδα η οποία όχι μόνο δεν ενισχύθηκε για να βελτιωθεί στη ήδη προβληματική από πέρυσι δημιουργική της διαδικασία αλλά «έχασε» και τον Ουναϊ, θα στηριχθεί σε πρώτη φάση στην όσο το δυνατόν πιο «compact» σύνθεσή της μεσοαμυντικά. Ελπίζοντας ότι με κάποιες συνεργασίες στις δύο πτέρυγες και με το ταλέντο των Ιωαννίδη - Σφιντέρσκι - Πελίστρι - Τετέ - Τζούρισιτς θα βρει τα γκολ εκείνα που θα της χαρίσουν την πρόκριση.

Εδώ που φτάσαμε και έχοντας παρακολουθήσει τρία ματς (Νόρτζελαντ, Σάλκε, Μπράγκα) στα οποία ο Παναθηναϊκός παίζοντας με τους «βασικούς» (ανεξάρτητα από τις όποιες ελλείψεις είχε ανά παιχνίδι) έβαλε μηδέν γκολ σε τέσσερα ημίχρονα, είναι σαφές ότι στο μεταγραφικό πλάνο έγινε ένα σοβαρό λάθος. Διότι ο Παναθηναϊκός αφού τακτοποίησε εγκαίρως (αυτό δεν συνεπάγεται και το «εύστοχα» διότι ο Τουμπά είναι από τώρα… αναπληρωματικός!) τις βασικές ανάγκες του, έπρεπε να έχει αποκτήσει ένα παραγωγικό «οκτάρι».

Αφού, δηλαδή, πήρε τον Κυριακόπουλο, τον Τσιριβέγια και τον Αλγερινό αριστεροπόδαρο στόπερ, έπρεπε να αποκτήσει και έναν δημιουργικό μέσο. Κι ας περίμενε εν συνεχεία (όπως περιμένει ακόμα…) τον Ουναϊ. Δεν θα τον… ενοχλούσε τον Βιτόρια να έχει έναν χαφ καλύτερο τεχνικά, με μεγαλύτερη φαντασία και με περισσότερες ασίστ από τους Μαξίμοβιτς, Σιώπη, Τσέριν. Θα μπορούσε να παίξει είτε στη θέση ενός εκ των τριών, είτε στη θέση του Τάσου Μπακασέτα. Κι αν ερχόταν μετά και ο Ουναϊ, ακόμα καλύτερα για τους Πράσινους, θα αυξανόταν κατακόρυφα και ο συναγωνισμός! Δεν το έκαναν.

Τι άλλο δεν έκαναν παρότι το είχαν κατά νου από την εκκίνηση της μεταγραφικής περιόδου; Δεν πήραν τερματοφύλακα. Θα πάρουν. Είτε τον 26χρονο Γάλλο, Αλμπάν Λαφόντ που είναι παραγκωνισμένος αυτή την περίοδο στη Ναντ, είτε κάποιον άλλο. Αργησαν όμως. Δεν «έτρεξαν» αυτή τη μεταγραφή όπως θα έπρεπε. Και τώρα είναι υποχρεωμένος ο Βιτόρια να πάει στα δυο παιχνίδια εναντίον των Σκωτσέζων μ’ έναν κίπερ ο οποίος δυστυχώς για τον ίδιο και για το Τριφύλλι, αποπνέει… ανασφάλεια. Ειδικά με την μπάλα στα πόδια.

Μέχρι, όμως να αποκτηθεί ο αντικαταστάτης του, ο Μπαρτλομιέι Ντραγκόφσκι με… έναν τόνο πίεσης στην πλάτη του και με την πληροφορία της επικείμενης μεταγραφής νέου κίπερ σε μια άκρη του μυαλού του, καλείται να παίξει μια πρόκριση η οποία λανθασμένα από τον Παναθηναϊκό έχει ήδη αναχθεί σε «ματς της σεζόν». Πόσο μεγάλο ρίσκο εμπεριέχει αυτή η συνθήκη είναι σαφές και πλέον ουδείς στον Παναθηναϊκό μπορεί να την αλλάξει πριν από τους αγώνες με τους Σκωτσέζους.

Ο Παναθηναϊκός, τώρα που πλησιάζουμε πια σ’ αυτά τα παιχνίδια, καταλαβαίνουμε ότι μεταγραφικά αρκέστηκε στα «λίγα και καλά» μέχρι τα παιχνίδια με τους Ρέιντζερς. Αρκέστηκε στα «απαραίτητα», χωρίς όμως να έχει διαβάσει σωστά τα «απαραίτητα» στα οποία έπρεπε να είχαν συμπεριληφθεί οι μεταγραφές βασικού κίπερ και δημιουργικού μέσου. Προσοχή: θα τις κάνει αυτές τις μεταγραφές εν τέλει! Θα πάρει σίγουρα παίκτες σ’ αυτές τις δύο θέσεις! Όμως ήδη έχει πάρει μεγάλο ρίσκο και έχει χάσει και χρόνο ως προς το «δάσος» που είναι ολόκληρη η σεζόν και όχι το «δέντρο» που είναι ο β’ προκριματικός γύρος του Champions League.

Ισως να υπερτίμησε τις ικανότητες κάποιων παικτών του, ίσως να μην αξιολόγησε εύστοχα αυτές τις ανάγκες. Αν θα το «πληρώσει» ή όχι θα το ξέρουμε σε 20 μέρες. Μακάρι να τη… βγάλει καθαρή εναντίον μιας προβληματικης ομάδας που παίζει στα φιλικά της χωρίς τους δύο βασικούς επιθετικούς της, έχει τέσσερις νέους παίκτες, καινούριο προπονητή και φέρνει ισοπαλία σε φιλικό εναντίον ομάδας της Γ’ Εθνικής Αγγλίας (Μπάρνσλεϊ-League One).

Πάλι καλά δηλαδή που οι Ρέιντζερς είναι σ' αυτή την κατάσταση, αλλά μάλλον αυτό δεν αρκεί για να προκριθεί το Τριφύλλι…