Γρηγόρης Βαλτινός: Η πορεία του στην υποκριτική, η γνωριμία με τη σύζυγό του και το χαρακτηριστικό που τον ενοχλεί

Για τη ζωή, το θέατρο, τον χρόνο που περνά, τον έρωτα, αλλά και για τη στάση του απέναντι στον ναρκισσισμό και την τοξικότητα μίλησε ο Γρηγόρης Βαλτινός.Ο ηθοποιός αναπόλησε τα πρώτα του βήματα στην υποκριτική, μοιράστηκε προσωπικές στιγμές από τη σχέση του με τη σύζυγό του και αναφέρθηκε στα φλερτ του παρελθόντος, εξηγώντας πως ποτέ δεν ήταν καλός σε αυτό. 

Καλεσμένος στην εκπομπή «Καλύτερα Αργά», ο Γρηγόρης Βαλτινός μίλησε πρώτα για το χαρακτηριστικό που δεν αντέχει σε κάποιους ανθρώπους. «Δεν αντέχω την τοξικότητα. Δεν μπορώ. Πιστεύω πως όταν κάποιος “καβαλήσει το καλάμι” ή νιώσει ότι είναι κάτι διαφορετικό, αυτομάτως γίνεται τοξικός, δηλαδή δυσάρεστος με τους άλλους. Το να γίνω δυσάρεστος δεν μπορώ να το αντέξω, γιατί δεν αντέχω κάποιον άλλο δυσάρεστο απέναντί μου. Δεν μπορώ να γίνω αυτό που σιχαίνομαι», είπε ο ηθοποιός.

Αναφερόμενος στο θέατρο και στα χρόνια που έχει αφιερώσει στη σκηνή, σημείωσε: «Με ό,τι καταπιάνομαι, θέλω να περνάω όμορφα. Αυτή τη δουλειά την έκανα αρχικά για μένα. Πολλές φορές ακούμε “έχω πολλά να δώσω”, αλλά εγώ μπήκα στο θέατρο για να πάρω πράγματα για εμένα, τα είχα ανάγκη. Αν μέσα από αυτό ωφεληθεί και ο θεατής, ακόμα καλύτερα».

Ο ίδιος υπογράμμισε στη συνέχεια, ότι η πορεία ενός ηθοποιού απαιτεί υπομονή και εσωτερική δουλειά, ενώ εξήγησε πως τα πρώτα χρόνια, είναι πολλά εκείνα με τα οποία πρέπει να παλέψει ένας καλλιτέχνης. «Τα 20 πρώτα χρόνια στο θέατρο είναι έτος μηδέν για τον ηθοποιό. Τσαλαβουτάει, παλεύει με τις ανασφάλειές του, με όσα τον βασανίζουν, με την ανάγκη του για αποδοχή, ακόμα και με τον ναρκισσισμό του να είναι στο επίκεντρο. Όταν περάσουν αυτές οι “παιδικές ασθένειες”, τότε αρχίζει να πηγαίνει βαθιά. Εκεί αρχίζει να καταλαβαίνει τι κάνει».

Μιλώντας για τον ναρκισσισμό που χαρακτηρίζει πολλούς καλλιτέχνες, εξήγησε: «Ο ναρκισσισμός είναι η τάση να είμαστε εμείς το επίκεντρο. Άλλες φορές το καταλαβαίνουμε, άλλες όχι. Θυματοποιούμαστε, γινόμαστε γκρινιάρηδες, αναγκάζουμε τους άλλους να μας ακούν συνεχώς. Ένας εγωιστής είναι και ναρκισσιστής. Νιώθει εκ των προτέρων πιο άξιος από τους άλλους. Μπορεί να προέρχεται από ανασφάλεια, αλλά όταν αυτή στρίβει και γίνεται εκβολή, μετατρέπεται σε ναρκισσιστική κίνηση που θέλει να είναι το κέντρο και να τον φροντίζουν όλοι».

Ο ηθοποιός δεν δίστασε να μιλήσει και για τον έρωτα, αποκαλύπτοντας: «Δεν ήμουν καρδιοκατακτητής, ήμουν το θύμα της καρδιάς. Ερωτευόμουν πάντα κοπέλες που είχαν μάτια μόνο για κάποιον μεγαλύτερο. Τους μισούσα όλους μέχρι να γίνω κι εγώ μεγαλύτερος. Και τότε… πάλι δεν μου έδιναν σημασία! Δεν ήξερα πώς να φλερτάρω». Έπειτα, θυμήθηκε το πρώτο του ερωτικό σκίρτημα, μία κοπέλα που δέχτηκε να κάνει σχέση μαζί του. Όπως είπε ωστόσο, ο ίδιος δεν περίμενε να του απαντήσει καταφατικά και από την αμηχανία του δεν της μίλησε ξανά:  «Ήταν μια γειτονοπούλα, όμορφη και χαριτωμένη. Ταλαιπωριόμουν τότε, δεν μου έφτανε που δεν ήξερα τι γίνεται, έφτασα στο σημείο να της πω “θες να τα φτιάξουμε;” και εκείνη μου είπε “ναι”. Και δεν της ξαναμίλησα ποτέ, γιατί φοβήθηκα».


Αναφερόμενος στη γνωριμία του με τη σύζυγό του, Εύα Μπίθα, είπε: «Με τη σύζυγό μου είμαστε μαζί 36 χρόνια. Γνωριστήκαμε όταν ως δημοσιογράφος ήρθε να μου πάρει συνέντευξη και χάλασε το κασετόφωνό της. Ακόμα ψάχνω μήπως όλο αυτό ήταν σχεδιασμένο. Μέχρι και σήμερα όταν το συζητάμε, επιμένει ότι είχε χαλάσει. Από την πρώτη στιγμή είχα πει ότι ήταν ένα όμορφο, χαριτωμένο κορίτσι».

Τέλος, για τον χρόνο και τη φθορά, δήλωσε πως τον απασχολεί μόνο να έχει την υγεία του. «Δεν έχω κανένα άγχος, θα χαλάσω, θα γεράσω – το μόνο άγχος που έχω είναι η υγεία. Είμαι πολύ ευχαριστημένος. Προσπαθώ χρόνια να εξοικειωθώ με τον θάνατο. Το σκέφτομαι όταν φεύγει η προηγούμενη γενιά και λέω “είμαι ο επόμενος”. Αλλά αυτό σου δίνει καύσιμο για τη ζωή, να αφήσεις πράγματα πίσω σου».