Κόντρα στη δωρική μορφή του άρχοντα της νύχτας που, με σύνθημα το «Καλησπέρα και καλή βραδιά» σήμαινε την έναρξη της μυσταγωγίας της λαϊκής πίστας, υπάρχει η εικόνα του άνδρα εκείνου που, σε ερωτήσεις συναισθηματικές, έγερνε το κεφάλι στο πλάι, κοιτούσε χαμηλά, χαμογελούσε τρυφερά και μιλούσε για την αγάπη.
Ο
Βασίλης Καρράς συνδύαζε τις αντιθέσεις του, δίχως πρόβα. Δεν ήταν ρόλος, δεν προσποιήθηκε, δεν μεταμορφώθηκε. Η αλήθεια και η αυθεντικότητά του δεν επέτρεπαν καμία αλλοίωση. Οσο τα τηλεοπτικά πρόσωπα χρησιμοποιούν τον τηλεοπτικό φακό θέλοντας να γίνουν κάτι άλλο από αυτό που είναι, όσο επιχειρούν να μεγεθύνουν ή να παραμορφώσουν το είδωλό τους ακολουθώντας κανόνες προσδοκίας της τελειότητας, όσο ξορκίζουν ταπεινή καταγωγή και απλότητα, τόσο εκείνος τα κατάργησε όλα. Δεν άλλαξε τίποτα. Στάθηκε απέναντι στον εκάστοτε οικοδεσπότη και όχι στην κάμερα. Εκείνη την κοίταξε, μόνο όταν ένιωσε την ανάγκη να επικοινωνήσει με τον κόσμο του.
Ο Καρράς δεν ήταν τηλεοπτικός. Ηταν γήινος, άρρηκτα δεμένος με την έννοια της γης σε όλες τις εκφάνσεις της: Πατρίδα, καταγωγή, προσγείωση, ταπεινότητα, γείωση. Δεν έφυγαν ποτέ τα πόδια του από το έδαφος, δεν πάτησαν πάνω σε τηλεοπτικά σύννεφα.
Ο Καρράς ήταν έξω από το τηλεοπτικό κάδρο. Δεν τον χώραγε ετούτο. Η σύμβαση ήταν ξένη στην οικειότητα που εξέπεμπε. Πάντα έλεγε «χαμηλά», πάντα μιλούσε για το συναίσθημα με σεβασμό. Είτε σπαρακτικά, ζητώντας κάποιες ώρες αγάπης, είτε αναρωτώμενος για τη απουσία μπέσας ως απάντηση στην προδομένη καψούρα, είτε παραδεχόμενος την απόλυτη παράδοση στη δίνη του έρωτα. Ούτε χυδαίοι υπαινιγμοί ούτε προσβλητικά σχόλια ούτε επιπόλαιοι στίχοι. Ολα είχαν ειδικό βάρος και έτρεφαν βαθύ σεβασμό για τον ακροατή του.
Γι' αυτό και στην τηλεόραση, στις εκπομπές και στα σόου, ο Βασίλης Καρράς ήταν περαστικός. Δεν κυνήγησε την προβολή, δεν την επεδίωξε. Μίλησε για το τραγούδι και τραγούδησε. Δεν ξέχασε ποτέ ποιος ήταν, δεν έχασε ποτέ το κέντρο του, δεν πρόδωσε ποτέ το κοινό του, δεν εκποίησε συναίσθημα. Εδωσε απλόχερα. Πληθωρικός και αθόρυβος, ταπεινός και αυθεντικός.
Ο Βασίλης Καρράς δεν κοίταξε κατάματα την κάμερα. Προτίμησε τα βλέμματα του κόσμου. Στην ευθεία πάντα. Και στην αγάπη που έπαιρνε κατά κύματα, το δικό του βλέμμα χαμήλωνε πλημμυρισμένο από δάκρυα και σεβασμό για όσα του δόθηκαν. Σπάνιος, αυθεντικός, γενναίος, παλικάρι, φιλάνθρωπος, ευαίσθητος και όμορφα μεγαλωμένος.
Απ' όποια λήψη και κάμερα και να τον δεις, ο Βασίλης Καρράς ήταν πάντα ίδιος. Ιδιο πλάνο με τα φώτα αναμμένα και τώρα πια με τα φώτα χαμηλωμένα.
Ειδήσεις σήμερα:
Καλύβια: Ελεύθερος χωρίς περιοριστικούς όρους ο 16χρονος πατροκτόνος
Καλαμάτα: Θρήνος για τον 40χρονο επισμηναγό - Ήταν η τελευταία του πτήση με το συγκεκριμένο τύπο αεροσκάφους
Βόλφγκανγκ Σόιμπλε: Ο Καγκελάριος που δεν γνώρισε ποτέ η Γερμανία
