Γιώργος Κουβαράς

«Ο ελληνικός λαός μπορεί να χαμογελάσει», αποφάνθηκε ο κ. Δημήτρης Τζανακόπουλος μετά το Eurogroup που μας έδωσε 10ετή επιμήκυνση του χρέους και δόση 15 δισ. ευρώ και μας δέσμευσε σε ένα συμβόλαιο λιτότητας, με υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα για τα επόμενα 40 χρόνια.

Το πράσινο φως του κυβερνητικού εκπροσώπου για τα χαμόγελα ήρθε σε μια κρίσιμη στιγμή. Την ώρα, δηλαδή, που πλησιάζει η 5η Ιουλίου, επέτειος του δημοψηφίσματος του 2015, ημέρα που η σύζυγος του πρωθυπουργού -κατά δήλωσή της στην «Εφημερίδα των Συντακτών»- κλαίει από τότε κάθε χρόνο από νεύρα και οργή.

Είχε ήδη προηγηθεί το... σήμα του ίδιου του πρωθυπουργού να σταματήσουν τα κλάματα, με το mea culpa στη συνέντευξή του στην «Die Welt». «Εκ των υστέρων και με τη γνώση που έχουμε τώρα μπορούμε φυσικά να αξιολογήσουμε διαφορετικά τα πράγματα», δήλωσε ο κ. Τσίπρας. Με άλλα λόγια, «Μπέτυ, μην κλάψεις φέτος την 5η Ιουλίου, ένα λάθος κάναμε».

Ανατρέχοντας στη συνέντευξη της συζύγου του πρωθυπουργού στην «Εφημερίδα των Συντακτών» και στην εικόνα που μεταφέρει για τους δανειστές, δύσκολα αποφεύγει κανείς ένα πικρό χαμόγελο: «Ηταν σαν μια τιμωρητική, φασιστική μπότα που προσπαθούσε να σου λιώσει το κεφάλι, να σε πατήσει κάτω επειδή τόλμησες να ξεστομίσεις “δεν αντέχω άλλο”... Λες και δεν είχες δικαίωμα να αντιστέκεσαι».
Ιούλιος ήταν και πέρασε, ας πάμε παρακάτω...

Η αλήθεια είναι ότι ο φετινός ο Ιούλιος θα είναι μήνας χαμογελαστός, εντός και εκτός Ελλάδος. Oχι μόνο γιατί στεγνώσανε τα δάκρυα της 5ης Ιουλίου, αλλά γιατί με τη λύση που συμφώνησαν Τσίπρας - Ζάεφ, προκειμένου να προχωρήσει η ένταξη της «Βόρειας Μακεδονίας» στο ΝΑΤΟ, Ελληνες, «Μακεδόνες», Γερμανοί, Αμερικάνοι και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις μπορούν πλέον κάλλιστα να γιορτάζουν μαζί και την 4η Ιουλίου, ημέρα ανεξαρτησίας των ΗΠΑ, ηγετίδας δύναμης αυτού του μάταιου κόσμου. Αλλωστε, όπως έχει επισημάνει και ο Αλέξης Τσίπρας ενώπιον του Ντόναλντ Τραμπ, ο τρόπος του πλανητάρχη μπορεί να είναι διαβολικός αλλά «το κάνει για το καλό».

Γιορτάζοντας όλοι μαζί την 4η Ιουλίου και χαμογελώντας πια -αντί να κλαίμε- την 5η Ιουλίου, ας δούμε τι ακριβώς είναι αυτό που μας δίνει τόση χαρά.
Το Eurogroup -πάλαι ποτέ «φασιστική, τιμωρητική μπότα»- αποφάσισε ουσιαστικά την επ’ αόριστον υπαγωγή της χώρας σε καθεστώς αυξημένης εποπτείας, επιβάλλοντας ένα διαρκές μνημόνιο, από την πιστή εφαρμογή του οποίου θα εξαρτάται η υλοποίηση της ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους, η οποία μάλιστα δεν είναι καν μακροπρόθεσμη, αλλά μόνο μεσοπρόθεσμη. Η εκκρεμότητα, λοιπόν, της βιωσιμότητας του χρέους παραμένει, παρά το γεγονός ότι η χώρα έχει δεσμευτεί για υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα σε βάθος 40 χρόνων!

Χαμόγελα, γραβάτες, παπιγιόν, φουλάρια ή ό,τι άλλο αποφασίσει κανείς να φορέσει είναι δύσκολο να πείσουν ότι για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας η Ελλάδα θα γίνει η χώρα που θα πετύχει συνεχή δημοσιονομική ανάπτυξη 40 ετών και μάλιστα με ρυθμό 2,2% του ΑΕΠ. Αν, λοιπόν, ο στόχος τριών αλλεπάλληλων μνημονίων ήταν να σωθεί τουλάχιστον η επόμενη γενιά από την ελληνική χρεοκοπία, η χαμογελαστή συμφωνία του Eurogroup μάς... εξηγεί ότι και η επόμενη γενιά στην Ελλάδα θα την πληρώσει πολύ ακριβά.

Κατά τα άλλα, η κυβέρνηση και προσωπικά ο πρωθυπουργός ασφαλώς θα το πανηγυρίσουν, όπως θα έκανε ο καθένας σε αυτή τη θέση. Δεν είναι και λίγο να χαμογελούν μαζί σου αυτοί που σε είχαν κάνει να κλαις. Οσο για διάφορες Κασσάνδρες -τύπου Γιάννη Στουρνάρα- που προεξοφλούσαν προληπτική πιστοληπτική γραμμή στήριξης, αφήνοντας μάλιστα να εννοηθεί ότι όσοι εξέφραζαν την αντίθεσή τους ήταν δήθεν «υποστηρικτές» της κυβέρνησης, ίσως καταλαβαίνουν τώρα ότι έδωσαν ένα πρόσθετο επιχείρημα στον Τσίπρα να πανηγυρίζει. Γιατί, απλά, δεν ζήτησε προληπτική γραμμή για να βγει στις αγορές αλλά... μαξιλάρι.