Κλιμακώνει τις δράσεις του το Κίνημα Αλλαγής κατά του νέου εργασιακού νόμου, όπως είχε προαναγγείλει η πρόεδρος του κόμματος, Φώφη Γεννηματά για δράσεις εντός και εκτός της βουλής. Μετά τη τηλεδιάσκεψη που είχε η κ. Γεννηματά το Σάββατο με εκπροσώπους των Εργατικών Κέντρων, τη Δευτέρα η ίδια επισκέφθηκε το αμαξοστάσιο στο Ρέντη ώστε να συνομιλήσει με τους εργαζόμενους. Σημειώνεται πως τη Τετάρτη, θα διεξαχθεί διαδικτυακή συζήτηση για το εργασιακό νομοσχέδιο στο οποίων μεταξύ άλλων, θα συμμετέχει και ο Γιάννης Παναγόπουλος, Πρόεδρος ΓΣΕΕ.
Στον χαιρετισμό της από το Ρέντη, η Φώφη Γεννηματά σημείωσε πως «γι’ άλλη μια φορά είμαστε εδώ, σε αυτό τον οικείο χώρο για πολύ σοβαρά θέματα. Θέλω να σας καλέσω να δώσουμε μαζί τον αγώνα απέναντι στις κυβερνητικές πολιτικές. Απέναντι στην προσπάθεια της κυβέρνησης του κ. Μητσοτάκη να απαξιώσει τις δημόσιες συγκοινωνίες, αλλά και απέναντι στην τεράστια επίθεση που έχει εξαπολύσει η κυβέρνησή του σε βάρος των εργαζομένων και των δικαιωμάτων τους». Σημείωσε πως τα λεωφορεία βρίσκονται σε κακή κατάσταση δίνοντας ιδιαίτερα έμφαση στη λειτουργία τους κατά τη διάρκεια της πανδημίας αλλά και την ασφάλεια τους.
Πρόσθεσε, πως η «η κυβέρνηση Μητσοτάκη συνέχισε την πολιτική της προηγούμενης κυβέρνησης και συνέχισε να απαξιώνει το χώρο των δημόσιων συγκοινωνιών. Εξάλλου, γνωρίζετε όλοι ότι έχουν ιδεοληπτική εμμονή με το χώρο αυτό και ξέρετε τους αγώνες που έχει δώσει η Δημοκρατική Παράταξη και το ΠΑΣΟΚ για να διατηρήσουμε το δημόσιο χαρακτήρα των συγκοινωνιών».
Αναφέρθηκε στην ανάγκη να γίνουν προσλήψεις οδηγών, τονίζοντας, «μέσα από την Πανδημία ξεκινήσαμε ένα μεγάλο αγώνα, γιατί έπρεπε να προστεθούν λεωφορεία, ποιοτικά λεωφορεία και επιτέλους να γίνουν προσλήψεις οδηγών. Να αντιμετωπιστεί ο τεράστιος συνωστισμός. Μέσα από τις δικές μας πιέσεις, μέσα και έξω από τη Βουλή, αναγκάστηκαν να προχωρήσουν στις προκηρύξεις για τις προσλήψεις, που ακόμα δεν έχουν ολοκληρωθεί, αλλά και την προμήθεια νέων εντός εισαγωγικών οχημάτων».
Επιτιθέμενη στον πρωθυπουργό, σημείωσε πως, στήθηκε μία φιέστα και όταν ολοκληρώθηκε «ότι τα λεωφορεία δεν πληρούν τις προϋποθέσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου, τις προδιαγραφές του διαγωνισμού και δυστυχώς μέχρι και σήμερα κυκλοφορούν- χωρίς να έχουν διορθωθεί αρκετά από αυτά τα λεωφορεία -ως υγειονομικές βόμβες. Ενώ, μόλις περνάμε το τρίτο κύμα της πανδημίας τα λεωφορεία αυτά χωρίς να έχουν ανοιγοκλειόμενα παράθυρα πλευρικά, εξακολουθούν να είναι στην κυκλοφορία. Λίγα βεβαίως από αυτά, διότι σταματήσαμε τις ενέργειές τους με ενέργειες μας μέσα στη Βουλή».
Μιλώντας για την ασφάλεια των οχημάτων η κ. Γεννηματά είπε πως, «τα λεωφορεία ελι΄ναι φθαρμένα, με σοβαρές ζημιές. Εμείς εμπιστευόμαστε όλους εσάς και τις γνώσεις σας και ξέρουμε ότι δεν θα επιτρέψετε να κυκλοφορήσουν προβληματικά λεωφορεία στους δρόμους της Αττικής. Θα είμαστε, όμως, διαρκώς στο πλευρό σας και θα πιέζουμε για να είμαστε απόλυτα σίγουροι για την ποιότητα των οχημάτων που θα βγουν τελικά στο δρόμο».
Η κ. Γεννηματά αναφέρθηκε και στα εργασιακά δικαιώματα λέγοντας, πως η κυβέρνηση επιτίθεται σε αυτά. «Πριν από ένα χρόνο περίπου είχα αναδείξει τη συντηρητική πολιτική της Νέας Δημοκρατίας και το σχέδιο που είχε ο κύριος Μητσοτάκης προσωπικά σε βάρος των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Το πρώτο πράγμα που είχα αναδείξει προσωπικά, ήταν ότι αρνήθηκαν να κηρύξουν υποχρεωτικές τις κλαδικές συμβάσεις εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων, αφήνοντας τους στο έλεος κάποιων ασύδοτων εργοδοτών και αφήνοντάς τους σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες που τους βρήκε η πανδημία και χειροτέρεψε τα πράγματα. Ήρθε στη συνέχεια η κυβέρνηση και καθιέρωσε το δόγμα μισή δουλειά, μισός μισθός. 600.000 εργαζόμενοι είναι ένα χρόνο με 534 ευρω, ενώ οι υποχρεώσεις τους τρέχουν και δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για να μπορέσουν να ανακουφιστούν αυτοί οι άνθρωποι και οι οικογένειές τους».
Κλείσιμο
Όσον αφορά το νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας, η κ. Γεννηματά, υποστήριξε ότι «καταργεί στην πράξη την υποχρέωση να υπάρξει συλλογική σύμβαση για τη διαπραγμάτευση του χρόνου εργασίας. Αυτό, φίλες και φίλοι, σημαίνει ότι στην πράξη καταργείται το οκτάωρο και μέσα σε αυτό το κλίμα του φόβου και της ανασφάλειας για την ανεργία, δεν θα υπάρχει εργαζόμενος που θα έχει τη δυνατότητα, το σθένος, τα κότσια να αντιπαρατεθεί, να διαπραγματευτεί μόνος του τελικά με τους εργοδότες και να κατοχυρώσει ότι θα δουλεύει 8 ώρες και όχι 10 και θα περιμένει -δεν ξέρω πότε- ότι θα πάρει το ρεπό του κάποτε στο μέλλον. Θα είναι όμηροι όλοι οι εργαζόμενοι στους εργοδότες. Αυτό είναι το αποτέλεσμα από δω και πέρα».
Ολόκληρη η τοποθέτηση της Φώφης Γεννηματά:
Γι’ άλλη μια φορά είμαστε εδώ, σε αυτό τον οικείο χώρο για πολύ σοβαρά θέματα. Θέλω να σας καλέσω να δώσουμε μαζί τον αγώνα απέναντι στις κυβερνητικές πολιτικές. Απέναντι στην προσπάθεια της κυβέρνησης του κ. Μητσοτάκη να απαξιώσει τις δημόσιες συγκοινωνίες, αλλά και απέναντι στην τεράστια επίθεση που έχει εξαπολύσει η κυβέρνησή του σε βάρος των εργαζομένων και των δικαιωμάτων τους.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη συνέχισε την πολιτική της προηγούμενης κυβέρνησης και συνέχισε να απαξιώνει το χώρο των δημόσιων συγκοινωνιών. Εξάλλου, γνωρίζετε όλοι ότι έχουν ιδεοληπτική εμμονή με το χώρο αυτό και ξέρετε τους αγώνες που έχει δώσει η Δημοκρατική Παράταξη και το ΠΑΣΟΚ για να διατηρήσουμε το δημόσιο χαρακτήρα των συγκοινωνιών.
Μέσα από την Πανδημία ξεκινήσαμε ένα μεγάλο αγώνα, γιατί έπρεπε να προστεθούν λεωφορεία, ποιοτικά λεωφορεία και επιτέλους να γίνουν προσλήψεις οδηγών. Να αντιμετωπιστεί ο τεράστιος συνωστισμός. Μέσα από τις δικές μας πιέσεις, μέσα και έξω από τη Βουλή, αναγκάστηκαν να προχωρήσουν στις προκηρύξεις για τις προσλήψεις, που ακόμα δεν έχουν ολοκληρωθεί, αλλά και την προμήθεια νέων εντός εισαγωγικών οχημάτων.
Έστησαν μάλιστα μία φιέστα και έφεραν τον ίδιο τον Πρωθυπουργό. Και τι αποκαλύφθηκε μόλις ολοκληρώθηκε η φιέστα; Αποκαλύφθηκε ότι τα λεωφορεία δεν πληρούν τις προϋποθέσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου, τις προδιαγραφές του διαγωνισμού και δυστυχώς μέχρι και σήμερα κυκλοφορούν- χωρίς να έχουν διορθωθεί αρκετά από αυτά τα λεωφορεία -ως υγειονομικές βόμβες. Ενώ, μόλις περνάμε το τρίτο κύμα της πανδημίας τα λεωφορεία αυτά χωρίς να έχουν ανοιγοκλειόμενα παράθυρα πλευρικά, εξακολουθούν να είναι στην κυκλοφορία. Λίγα βεβαίως από αυτά, διότι σταματήσαμε τις ενέργειές τους με ενέργειες μας μέσα στη Βουλή.
Το χειρότερο που μαθαίνουμε είναι ότι δεν είναι μόνο υγειονομικές βόμβες, αλλά έχουν και σοβαρά θέματα ασφάλειας. Είναι λεωφορεία φθαρμένα, με σοβαρές ζημιές. Εμείς εμπιστευόμαστε όλους εσάς και τις γνώσεις σας και ξέρουμε ότι δεν θα επιτρέψετε να κυκλοφορήσουν προβληματικά λεωφορεία στους δρόμους της Αττικής. Θα είμαστε, όμως, διαρκώς στο πλευρό σας και θα πιέζουμε για να είμαστε απόλυτα σίγουροι για την ποιότητα των οχημάτων που θα βγουν τελικά στο δρόμο.
Σήμερα, πρότεινα στον διευθύνοντα, στην ενημέρωση που μας έκανε, όταν επιτέλους θα διορθωθούν τα λεωφορεία, όταν θα ανταποκρίνονται στις προδιαγραφές και όταν επιτέλους γίνουν και οι προσλήψεις των οδηγών, να κάνουμε μία πραγματική γιορτή και όχι μία φιέστα αντίστοιχη με αυτές που βλέπαμε με τους μουσαμάδες τα προηγούμενα χρόνια. Γιατί τότε πραγματικά θα έχει γίνει ένα βήμα για τη βελτίωση και την ποιότητα των αστικών συγκοινωνιών. Εν μέσω μάλιστα της πανδημίας.
«Η κυβέρνηση Μητσοτάκη καταστρέφει, διαλύει σημαντικά δικαιώματα των εργαζομένων, κατακτήσεις δεκαετιών»
Το δεύτερο πολύ μεγάλο θέμα που θέλω να θίξω σήμερα, είναι η επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα. Πριν από ένα χρόνο περίπου είχα αναδείξει τη συντηρητική πολιτική της Νέας Δημοκρατίας και το σχέδιο που είχε ο κύριος Μητσοτάκης προσωπικά σε βάρος των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Το πρώτο πράγμα που είχα αναδείξει προσωπικά, ήταν ότι αρνήθηκαν να κηρύξουν υποχρεωτικές τις κλαδικές συμβάσεις εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων, αφήνοντας τους στο έλεος κάποιων ασύδοτων εργοδοτών και αφήνοντάς τους σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες που τους βρήκε η πανδημία και χειροτέρεψε τα πράγματα.
Ήρθε στη συνέχεια η κυβέρνηση και καθιέρωσε το δόγμα μισή δουλειά, μισός μισθός. 600.000 εργαζόμενοι είναι ένα χρόνο με 534 ευρώ, ενώ οι υποχρεώσεις τους τρέχουν και δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για να μπορέσουν να ανακουφιστούν αυτοί οι άνθρωποι και οι οικογένειές τους.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, έρχεται τώρα το νομοσχέδιο Χατζηδάκη, το οποίο στην πραγματικότητα καταργεί πολύ σημαντικά εργασιακά δικαιώματα. Πριν από όλα, καταργεί στην πράξη την υποχρέωση να υπάρξει συλλογική σύμβαση για τη διαπραγμάτευση του χρόνου εργασίας. Αυτό, φίλες και φίλοι, σημαίνει ότι στην πράξη καταργείται το οκτάωρο και μέσα σε αυτό το κλίμα του φόβου και της ανασφάλειας για την ανεργία, δεν θα υπάρχει εργαζόμενος που θα έχει τη δυνατότητα, το σθένος, τα κότσια να αντιπαρατεθεί, να διαπραγματευτεί μόνος του τελικά με τους εργοδότες και να κατοχυρώσει ότι θα δουλεύει 8 ώρες και όχι 10 και θα περιμένει -δεν ξέρω πότε- ότι θα πάρει το ρεπό του κάποτε στο μέλλον. Θα είναι όμηροι όλοι οι εργαζόμενοι στους εργοδότες. Αυτό είναι το αποτέλεσμα από δω και πέρα.
Και βεβαίως ανοίγει ο δρόμος για μαζικές απολύσεις, διότι ακόμα και αν δικαστικά δικαιωθούν οι εργαζόμενοι, με το νέο νόμο ο εργοδότης δεν είναι υποχρεωμένος να τους επαναπροσλάβει, αλλά απλώς να δώσει μερικά χρήματα παραπάνω.
Η μοναδική ασπίδα που θα μπορούσε να έχει ο εργαζόμενος στο θέμα του ωραρίου, η ηλεκτρονική κάρτα -που είναι μία δική μας ρύθμιση και ένα δίκαιο αίτημά της ΓΣΕΕ- δεν πρόκειται να εφαρμοστεί. Ο ίδιος ο κύριος Χατζηδάκης ανακοίνωσε ότι το επόμενο διάστημα μονάχα πειραματικά θα δοκιμαστεί. Επομένως, δεν υπάρχει καμία απολύτως προστασία στα ζητήματα του ωραρίου.
Και για να μην υπάρχει απολύτως καμία ασφάλεια για τον εργαζόμενο, διαλύονται και οι ελεγκτικοί μηχανισμοί με αυτό το νομοσχέδιο. Ο ΣΕΠΕ απαξιώνεται, φεύγει από τον έλεγχο και την εποπτεία του Κράτους, γίνεται μία ανεξάρτητη αρχή -θα γίνει κάποια στιγμή- μέχρι τότε δεν θα υπάρχει κανένας ελεγκτικός μηχανισμός. Ήδη οι καταγγελίες που έχουμε παντού είναι πάρα πολλές για μαύρη εργασία.
Και προσωπικά θεωρώ αδιανόητο, γιατί ένα πραγματικό επιτελικό κράτος, πραγματικό και όχι αυτό του κ. Μητσοτάκη, το πρώτο πράγμα που κάνει είναι να βάζει κανόνες και να έχει ισχυρούς ελεγκτικούς μηχανισμούς για να μπορεί να ελέγχει ότι οι κανόνες που βάζει εφαρμόζονται. Και αυτό το δικαίωμα του το κράτος το απεμπολεί, το χάνει. Ακριβώς, για να μην υπάρχει κανένας απολύτως έλεγχος και οι ασύδοτοι τελικά εργοδότες να κάνουν ότι θέλουν. Πράγμα που δημιουργεί αθέμιτο ανταγωνισμό, γιατί δεν είναι όλοι σε ένα καζάνι.
Και το τρίτο πράγμα που κάνει αυτό το νομοσχέδιο είναι ότι στην πραγματικότητα περιορίζεται το δικαίωμα στην απεργία και περιορίζεται και η προστασία των συνδικαλιστικών στελεχών. Και βεβαίως, η ΓΣΕΕ χάνει και το δικαίωμά της να διαπραγματευτεί τον κατώτερο μισθό, που είναι το κλειδί. Αυτό είναι το πρώτο που πρέπει να αλλάξει και για αξιοπρεπείς αμοιβές στους εργαζομένους, αλλά και για να ενισχυθούν οι συλλογικές συμβάσεις και να δοθεί ένα μήνυμα ότι κάτι αλλάζει μετά από τα χρόνια της λιτότητας, των μνημονίων, της κρίσης.
Έρχεται, λοιπόν, σε αυτή τη συγκυρία, με τη δίδυμη κρίση, την υγειονομική και την οικονομική, η κυβέρνηση Μητσοτάκη και καταστρέφει, διαλύει σημαντικά δικαιώματα των εργαζομένων, κατακτήσεις δεκαετιών. Και σε καμιά περίπτωση, ένας εργαζόμενος που νιώθει τόσο ανασφαλής δεν μπορεί να είναι παραγωγικός.
«Η κυβέρνηση οδηγεί τα πράγματα σε νέα κοινωνική κρίση και νέα αδιέξοδα»
Σε αυτή την τόσο δύσκολη συγκυρία για τη χώρα, που πρέπει να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να δούμε πώς θα ξεφύγουμε από αυτό το τέλμα, από αυτό το αδιέξοδο, η κυβέρνηση Μητσοτάκη με τις συντηρητικές και οπισθοδρομικές πολιτικές, οδηγεί τα πράγματα σε νέα κοινωνική κρίση και νέα αδιέξοδα.
Και επειδή τώρα, μας έχετε δοκιμάσει όλους και μπορείτε να μας κρίνετε και ξέρετε ότι μόνο η Δημοκρατική Παράταξη, το ΠΑΣΟΚ στο παρελθόν και σήμερα το Κίνημα Αλλαγής δίνουν μάχη και αγώνα και για τις αστικές συγκοινωνίες και για το δημόσιο χαρακτήρα τους, αλλά και για τα δικαιώματα των εργαζομένων, θέλω κλείνοντας να σας καλέσω να δώσουμε από κοινού αυτή τη μάχη απέναντι σε αυτή την κυβερνητική λαίλαπα που δεν πρέπει να περάσει.
Και δεσμεύομαι απέναντί σας, ότι ακόμα και αν περάσει, θα βρούμε την ευκαιρία στο μέλλον να καταργήσουμε όλες αυτές τις ρυθμίσεις και μαζί να πετύχουμε μία παραγωγική συμμαχία που θα κάνει πράξη τη νέα παραγωγική αλλαγή που χρειάζεται η χώρα. Γιατί δεν αξίζει αυτή η Ελλάδα, ούτε στους εργαζόμενους, ούτε στους νέους ανθρώπους, σε κανέναν από μας.
