Τάσος Καραμήτσος

Με απλά λόγια, συμβαίνει το εξής παράδοξο: ενώ το ΑΕΠ της Ελλάδας ανεβαίνει έστω και λίγο αλλά σταθερά τα τελευταία δύο χρόνια, μια μεγάλη κατηγορία φορολογουμένων, οι ελεύθεροι επαγγελματίες, δήλωσαν στην ίδια διετία 1,25 δισ. ευρώ λιγότερα έσοδα. Παράδοξο;

Πόσες πιθανότητες δίνει κανείς να συμβαίνει ένα... θαύμα και πόσες να ξαναγυρίσει δριμύτερη η φοροδιαφυγή - αν ποτέ μας είχε εγκαταλείψει; Η απάντηση είναι αυτονόητη: η τεράστια έξαρση της φοροκλοπής οφείλεται κυρίως στις τρομακτικές ασφαλιστικές εισφορές που επέβαλαν οι δανειστές και φυσικά εφάρμοσε η αστοιχείωτη κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ με υπουργό τον Τσακαλώτο.

Οταν όλοι οι λογικοί άνθρωποι στη χώρα αυτή έλεγαν ότι οι ασφαλιστικές εισφορές μαζί με τους φόρους και τις προκαταβολές της επόμενης χρονιάς θα αρπάξουν έως και το 75% του δηλωθέντος εισοδήματος ενός επαγγελματία, οι κυβερνώντες έκαναν τους χαζούς, ως συνήθως, και έδιναν μία από τις κλασικές συριζαϊκές απαντήσεις: ότι πληρώνουν μόνο οι πλούσιοι κ.λπ. κ.λπ.

Το αποτέλεσμα, λοιπόν, φαίνεται τώρα ανάγλυφα από τα επίσημα στοιχεία που προκύπτουν. Φυσικά όλα αυτά συνέβαιναν όταν υπήρχαν capital controls (που τώρα δεν υπάρχουν, άρα πιο εύκολα βρίσκεται αδήλωτο ρευστό) κι ενώ ο θεσμός του πλαστικού χρήματος έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας (ευτυχώς, αυτό δεν παύει να ισχύει).

Για να μην έχετε καμία αμφιβολία για το μέγεθος της φοροδιαφυγής που έφερε η αύξηση των εισφορών την τελευταία διετία, σημειώστε ότι οι ελεύθεροι επαγγελματίες το 2018 δήλωσαν κατά μέσο όρο 8.636 ευρώ, ενώ οι μισθωτοί 12.600 ευρώ, γιατί φυσικά δεν μπορούν να φοροδιαφύγουν καθόλου σε σχέση με τις μισθωτές εργασίες.

Το συμπέρασμα, λοιπόν, είναι ένα και μοναδικό: αυτό το ύψος των εισφορών είναι φονικό εργαλείο για την ανάπτυξη με δύο τρόπους.

Πρώτον, γιατί σχεδόν απαγορεύει σε μια επιχείρηση να κάνει προσλήψεις και μάλιστα με καλούς μισθούς, αφού για να πάρει ένας εργαζόμενος έστω και 1.000 ευρώ καθαρά, κοστίζει στην εταιρεία 1.750 ευρώ. Οταν μάλιστα μιλάμε για μεγαλύτερους μισθούς, τότε οι κρατήσεις φτάνουν το 90% του συνολικού ποσού.

Δεύτερον, γιατί με τέτοιες εισφορές εκτοξεύεται η φοροδιαφυγή και φυσικά στο τέλος χάνει το Δημόσιο έσοδα, όπως ακριβώς έγινε την τελευταία διετία.

Μόνο κακό, λοιπόν, φέρνει αυτό το μέτρο και όποιος νομίζει ότι έτσι -με τις τρομερές αυτές εισφορές- θα σωθούν τα Ταμεία, απλά είναι εκτός αγοράς.

Αυτή την ώρα και με βάση τις ανακοινώσεις του ίδιου του πρωθυπουργού, στις αρχές του έτους στη Βουλή, περί ρυθμίσεων 120 δόσεων για οφειλές σε Ταμεία και Εφορία, δεν πληρώνει κανείς και όλοι τις αναμένουν. Ηδη οι απώλειες δημοσίων εσόδων είναι μεγάλες και θα γίνουν ακόμα μεγαλύτερες, καθιστώντας τις ρυθμίσεις όχι μόνο αναγκαίες, αλλά και αμφίβολης αποτελεσματικότητας.

Αρα η Νέα Δημοκρατία, που θέλει να γίνει κυβέρνηση, έπρεπε ήδη να έχει κάνει τη δραστική μείωση των εισφορών προεκλογική της σημαία, μαζί φυσικά και με τη μείωση των φόρων, μια που και αυτοί αποτελούν παρόμοιο -αν και όχι τόσο μεγάλο- πρόβλημα. Επρεπε να είχε εξηγήσει αναλυτικά στους μελλοντικούς της ψηφοφόρους τι προτίθεται να κάνει από την πρώτη μέρα της διακυβέρνησής της. Η Ν.Δ. φαίνεται να (απ)έχει δρόμο ακόμα από την παραγωγή ενός θετικού οράματος για την οικονομία και ενός θετικού μηνύματος για την κοινωνία που σήμερα εργάζεται και ασφυκτιά. Περνάει εύκολα τον «αντισύριζα» λόγο της, αλλά όχι και την προοπτική της επόμενης μέρας - αν υπάρχει.