Νίκος Φελέκης

Ο Αλέξης Τσίπρας είναι άθεος. Τις τελευταίες μέρες, όμως, κάθε βράδυ κάνει μια προσευχή. Παρακαλάει για τρία πράγματα.

■ Πρώτον, να τελειώσει άμεσα ή όσο γίνεται πιο γρήγορα ο πόλεμος στην Ουκρανία. Εκτός από τον ουμανισμό και τον πασιφισμό η παράκληση κρύβει και μια ιδιοτέλεια. Η παράταση του πολέμου και η πιθανότητα εξάπλωσής του, που δεν μπορεί να αποκλειστεί, ευνοεί τον Κυριάκο Μητσοτάκη, αφού για τις μεγάλες αυξήσεις σε καύσιμα, ενέργεια, τρόφιμα, τα κεσάτια στην αγορά και τον υψηλό πληθωρισμό δεν ευθύνεται η κυβέρνησή του, αλλά ο Πούτιν. Το καλό για τον Αλέξη είναι ότι το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο, που επιχειρήθηκε να ανασυσταθεί με αφορμή το Ουκρανικό, απέτυχε.

Επίσης, η πλειοψηφία των πολιτών προτιμά, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, την αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας, όπως πρότεινε ο ΣΥΡΙΖΑ, και διαφωνεί με την απόφαση της κυβέρνησης να αποστείλει πολεμικό υλικό.

■ Δεύτερον, η πανδημία του κορωνοϊού να τελειώσει. Οχι μόνο οι πολίτες, αλλά ούτε ο Τσίπρας και οι σύντροφοί του αντέχουν ακόμη έναν χρόνο καραντίνας. Οχι μόνο υγειονομική, αλλά και πολιτική. Αν υπάρξει και νέα μετάλλαξη, που μπορεί να οδηγήσει και σε νέες απαγορεύσεις, θα οδηγηθούμε στο παράδοξο: η τετραετία της διακυβέρνησης Μητσοτάκη να κριθεί, από την πλειοψηφία των πολιτών, όχι από την πλημμελή διαχείριση της καθημερινότητας, αλλά από τον πακτωλό των επιδοτήσεων και των επιστρεπτέων(;) προκαταβολών, από την πρωτοφανή δημοσιονομική χαλαρότητα και ρευστότητα που εξασφάλισαν τα κοινοτικά όργανα.

Τα κρούσματα, οι διασωληνώσεις και οι θάνατοι -ακόμη κι αν η χώρα μας καταγράφει πολλές αρνητικές πρωτιές, όπως υποστηρίζει η αντιπολίτευση- θα αιτιολογούνται επειδή τα ίδια συμβαίνουν στην Ευρώπη και σε ολόκληρο τον κόσμο.

■ Τρίτον, να γίνουν εκλογές γρήγορα. Ακόμη και τον Μάιο, όπως αναφέρουν οι περισσότεροι... σεναριογράφοι. Ο Αλέξης θεωρεί πως οι πρόωρες εκλογές με την απλή αναλογική θα δρομολογήσουν εξελίξεις στις οποίες τον πρώτο λόγο δεν θα τον έχει ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να μην είναι πρώτο κόμμα, όμως και το ποσοστό που θα λάβει η Ν.Δ., σύμφωνα με τη γνώμη του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, θα είναι αρκετά κάτω από αυτό που προβλέπουν οι δημοσκοπήσεις.

Κατά συνέπεια, η τράπουλα θα ανακατευτεί. Και η παρτίδα θα γίνει για γερά νεύρα αν τα αποτελέσματα της πρώτης αναμέτρησης δείξουν ότι η αυτοδυναμία δεν θα επιτευχθεί ούτε στη δεύτερη με την ενισχυμένη αναλογική. Ο ίδιος μπορεί να δηλώνει ότι η Ν.Δ. θα είναι δεύτερο κόμμα, όμως είναι ελάχιστοι στην Κουμουνδούρου αυτοί που το πιστεύουν.

Η δήλωσή του δεν στηρίζεται σε μετρήσεις, αυτές συνεχίζουν να δίνουν μπροστά τη Ν.Δ., αλλά, όπως λένε συνεργάτες του, «είναι αποτέλεσμα του κλίματος που εισπράττει ερχόμενος καθημερινά σε επαφή με πολίτες, κοινωνικούς φορείς και παράγοντες της αγοράς». Η αλήθεια βέβαια είναι ότι στην περίπτωση που είναι πρώτο (και όχι δεύτερο) κόμμα η Ν.Δ., το πολιτικό αφήγημα του Τσίπρα, η «προοδευτική διακυβέρνηση», πάει περίπατο. Τα νούμερα της δεδηλωμένης δεν βγαίνουν με τίποτε, εκτός κι αν έρθουν «τα ύστερα του κόσμου» και ο γενικός γραμματέας του ΚΚΕ Κουτσούμπας θελήσει να συγκυβερνήσει με τους Τσίπρα, Ανδρουλάκη και Βαρουφάκη!

Πάντως, και για κάθε περίπτωση ο Τσίπρας έθεσε τον ΣΥΡΙΖΑ σε εκλογική ετοιμότητα. Ισως είναι η πρώτη φορά που το πιστεύει ότι μπορεί και να στηθούν πρόωρες κάλπες. Και μάλιστα τον Μάιο και αφού προηγουμένως αλλάξει ο εκλογικός νόμος. Προφανώς, γνωρίζει τις πιέσεις που ασκούνται στον πρωθυπουργό από συνεργάτες, υπουργούς, βουλευτές και εξωπολιτικούς παράγοντες, ειδικά για την αλλαγή του εκλογικού νόμου και όχι τόσο για τις πρόωρες κάλπες.

Η προσφυγή άμεσα στη λαϊκή ετυμηγορία, κατά την ανάλυση της Κουμουνδούρου, ευνοεί τον ΣΥΡΙΖΑ αφενός επειδή η ακρίβεια έχει γονατίσει νοικοκυριά και επιχειρήσεις και οι πολίτες ψηφίζουν με βάση την τσέπη τους και όχι με τις δικαιολογίες που διατυπώνουν οι κυβερνώντες. Και αφετέρου επειδή μετά από έναν και πλέον χρόνο, που είναι η επιθυμία του Κυριάκου να γίνουν οι εκλογές, ουδείς γνωρίζει πώς θα είναι τα πράγματα. Μπορεί ο πόλεμος και η πανδημία να έχουν τελειώσει. Ο πληθωρισμός να έχει υποχωρήσει.

Ο τουρισμός να έχει πάει καλά. Και τα χρήματα από το Ταμείο Ανάκαμψης, σε συνδυασμό με την επέκταση της δημοσιονομικής χαλαρότητας και το 2023, να έχουν αλλάξει τα δεδομένα. Όχι μόνο τα οικονομικά, αλλά και τα πολιτικά. Ο χρόνος δείχνει να είναι υπέρ του Μητσοτάκη, εφόσον οι εξελίξεις είναι θετικές και η δημοσκοπική καχεξία του ΣΥΡΙΖΑ συνεχιστεί και μετά το συνέδριο και την εκλογή ηγεσίας.

Μπορεί φυσικά να συμβεί και το αντίθετο. Οι εξελίξεις να είναι αρνητικές για την κυβέρνηση και ο χρόνος τελικά να αποδειχτεί σύμμαχος του Τσίπρα. Ουδείς το γνωρίζει. Όμως ο Τσίπρας δεν μπορεί να περιμένει και για έναν ακόμη λόγο. Δεν ξέρει τι μπορεί να συμβεί με το ΚΙΝ.ΑΛ. Αν συνεχίσει να πνέει δημοσκοπικά ούριος άνεμος στα πανιά της Χαριλάου Τρικούπη και είναι αυτή που πρωτίστως εισπράττει την κυβερνητική φθορά και όχι η Κουμουνδούρου, τότε τα προβλήματα για τον Αλέξη Τσίπρα θα μεγαλώσουν. Αν αντί για δικομματισμό έχουμε τρία κόμματα που μπορεί, ανάλογα με τις συγκυρίες και τα ποσοστά που λαμβάνουν, να μετέχουν στη διακυβέρνηση τότε η «κατάληψη» του Κέντρου -ως προϋπόθεση για την αυτοδυναμία στις εκλογές με ενισχυμένη αναλογική- θα δυσκολέψει έτι περαιτέρω. Φυσικά όχι μόνο για τον Τσίπρα, αλλά και για τον Μητσοτάκη.

Εσωκομματική ανακωχή

Πάντως, η φιλολογία περί πρόωρων εκλογών τον Μάιο μαζί με τον πόλεμο στην Ουκρανία έχουν ως αποτέλεσμα και την εσωκομματική ανακωχή στον ΣΥΡΙΖΑ. Οι τόνοι έχουν πέσει και αναζητείται ένα μορατόριουμ που θα οδηγήσει σε συνέδριο και εκλογή ηγεσίας χωρίς μεγάλες εντάσεις. Η ανακωχή καθίσταται μάλλον και αναγκαία, αφού η κατάσταση στο κόμμα δεν είναι καλή. Από τα περίπου 60.000 μέλη μόνο το 15% συμμετέχει στις προσυνεδριακές διαδικασίες.

Προφανώς, αυτός είναι και ο λόγος που οι συνιστώσες του λεγόμενου «προεδρικού μπλοκ» (Κίνηση Μελών, ΡΕΝΕ, «Γέφυρα», πασοκογενείς) ήρθαν σε συμφωνία. Καταρχάς για να κινητοποιήσουν όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο, ώστε η σύγκριση με την προσέλευση του κόσμου στην εκλογή Μητσοτάκη και Ανδρουλάκη να μην είναι δραματική για τον Τσίπρα. Και κατά δεύτερον για να αντιμετωπίσουν την αριστερή μειοψηφία της «Ομπρέλας», που διαφωνεί με την εκλογή ηγεσίας (Πρόεδρος και Κεντρική Επιτροπή) από το σύνολο των οργανωμένων μελών.

Τέλος, για τη συνάντηση του πρωθυπουργού με τον Τούρκο πρόεδρο Ερντογάν η Κουμουνδούρου δηλώνει ικανοποιημένη, αφού, όπως λένε, «έστω και με καθυστέρηση ενός έτους ο Μητσοτάκης ήρθε στη γραμμή του Τσίπρα, ο οποίος ήταν και είναι υπέρ της συνεννόησης». Επρεπε πάντως, λένε, «η συνάντηση να είχε γίνει πέρυσι τον Απρίλιο, όταν ο Ερντογάν ήταν σε δύσκολη θέση και με τον Μπάιντεν απέναντι και όχι τώρα που όλοι (ΗΠΑ, Ισραήλ, Ρωσία, Ε.Ε.) θέλουν να συνομιλήσουν και να συνεργαστούν μαζί του». Ο Τσίπρας και οι συνεργάτες του, επιδεικνύοντας «την υπευθυνότητα που απαιτεί ο θεσμικός ρόλος της αξιωματικής αντιπολίτευσης» επιφυλάσσονται να ασκήσουν κριτική «μετά τη συνάντηση και ανάλογα με την ατζέντα των συνομιλιών και την έκβασή τους»...