Γιώργος Χελάκης

Αυτοί δηλαδή που συνηθίσαμε να αποκαλούμε ραχοκοκαλιά της εθνικής οικονομίας. Με εξαίρεση τις τουριστικές επιχειρήσεις, όλες οι άλλες θα πρέπει από τον επόμενο μήνα που παύει η αναστολή να πληρώσουν τις συσσωρευμένες πια υποχρεώσεις τους προς το Δημόσιο. Πως θα το κάνουν ενώ παράμεναν κλειστές χωρίς τζίρους. Αν η κυβέρνηση δεν προχωρήσει σε μια νέα ρύθμιση πολλών (ακόμα και εκατόν είκοσι δόσεων) το λουκέτο είναι προ των πυλων.

Πάμε τώρα στους αριθμούς.Στον ιδιωτικό τομέα οι εκατοντάδες χιλιάδες που θα μπουν στην εκ περιτροπής εργασία θα δουν τους μισθούς του να μειώνονται κατά 20%, αφού ο εργοδότης θα πληρώνει το 50% και το κράτος το 60% του υπόλοιπου 50%. Δεν πρέπει να υπάρχει αμφιβολία ότι σε πολλές περιπτώσεις οι εργαζόμενοι θα δουλεύουν κανονικά ενώ θα εμφανίζονται να είναι στο πρόγραμμα εκ περιτροπής εργασίας.

Οσοι δεν μπουν στην εκ περιτροπής εργασίας, δεν έχουν καμία προστασία. Εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι καλούνται να επιβιώσουν με μισθούς και επιδόματα που θα κινούνται από τετρακόσια ευρώ μέχρι πεντακόσια τριάντα τέσσερα ευρώ ή με τον κατώτατο μισθό που είναι πεντακόσια σαράντα έξι ευρώ καθαρά.

Οσοι καταφέρουν να επιστρέψουν στις δουλειές τους θα βρεθούν αντιμέτωποι με μεγαλύτερη ευελιξία και εντατικοποίηση της εργασίας. Την κατάσταση αυτή θα ακολουθήσουν η μερική απασχόληση και η μείωση των αποδοχών ακυρώνοντας στην πράξη τις όποιες συλλογικές συμβάσεις. Κάπως έτσι θα ικανοποιηθεί και η Ευρωπαϊκή Ενωση που στην τελευταία έκθεσή της αναφέρει ότι η χώρα με έχει μείνει πίσω σε ό,τι αφορά κάποιες “απαραίτητες ρυθμίσεις” στην αγορά εργασίας.

Oι δαπάνες των 24 δις για τις οποίες μίλησε στο διάγγελμα του ο πρωθυπουργός αντιστοιχούν ως ποσοστό στο 12% του ΑΕΠ. Για να έχουμε μια τάξη μεγέθους της αποτελεσματικότητας των μέτρων, να σημειώσουμε ότι οι δαπάνες της γερμανίας για την στήριξη της δικής της οικονομίας αντιστοιχούν σε ποσοστό 60% του γερμανικού ΑΕΠ! Στην πρόσφατη έκθεσή της η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προβλέπει ύφεση σοκ για την ελληνική οικονομία ύψους 9,7%. υπογραμμίζοντας ότι το μεγάλο πρόβλημά της είναι η εξάρτηση από κλάδους που πλήττονται σε μεγάλο βαθμό από τα μέτρα για την πανδημία, όπως ο τουρισμός.

Ετσι μπορεί να εξηγηθεί το σχεδόν πλήρες άνοιγμα του τουρισμού χωρίς τεστ και καραντίνα. Στην πραγματικότητα η κυβέρνηση παίρνει ένα μεγάλο υγειονομικό ρίσκο για να πάει κάπως καλά η τουριστική κίνηση τον Ιούλιο και τον Αύγουστο. Στην προκειμένη περίπτωση δεν παίζουν ρόλο τα σχεδόν μηδενικά κρούσματα που έχουμε στην Ελλάδα διότι μιλάμε για τουρίστες που θα έρθουν από το εξωτερικό και χώρες όπου η πανδημία τις χτύπησε πάρα πολύ και σε αριθμό κρουσμάτων και σε θανάτους. Δίνεται δηλαδή η εντύπωση ότι η κυβέρνηση κινείται σε λογική εντελώς αντίθετη με αυτή που οδήγησε στο σκληρό lockdown Μαρτίου και Απριλίου.

Τη στιγμή που οι επενδύσεις στην Ελλάδα έχουν μειωθεί κατά 30% θα περίμενε να ακούσει κανείς κάτι για ένα επενδυτικό σχέδιο με πρωταγωνιστή το Δημόσιο. Δεν ακούστηκε τίποτα. Και πως να ακουστεί δηλαδή αφού μέχρι τώρα η ελληνική κυβέρνηση επιχειρεί να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση με όσα διαθέσιμα υπάρχουν στο περίφημο “μαξιλάρι” και με προσφυγή σε δανεισμό από τις αγορές. Εχουν περάσει δυο μήνες και η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν έχει καταφέρει να καταλήξει κάπου. Η χώρα δεν έχει νιώσει ακόμα τι θα πει... ευρωπαϊκή αλληλεγγύη.

Τα μέτρα που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός και οι συνεργάτες του επιχειρούν να ανασχέσουν τον Αρμαγεδδώνα που έρχεται και ανάμεσα στα άλλα περιλαμβάνει ένα εκατομμύριο διακόσιες χιλιάδες ανέργους. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι αδύναμοι και οι οικονομικά ανίσχυροι είναι εκείνοι που θα πληγούν από τη σφοδρότητα της οικονομικής κρίσης. Σε αντίθεση με τον κορωνϊό που δεν έκανε διακρίσεις σε πλούσιους και φτωχούς, στις οικονομικές κρίσεις τα... θανατηφόρα κρούσματα εμφανίζονται στους φτωχούς.