Γιώργος Χελάκης

Ξέρουμε επίσης ότι η επιστημονική κοινότητα (επιδημιολόγοι, λοιμωξιολόγοι, πνευμονολόγοι, ερευνητές ) δεν έχει ακόμα καταλήξει. Ψάχνει και ψάχνεται σχετικά με την πανδημία. Ακόμα και τα μαθηματικά μοντέλα που θα μας έδιναν μια σαφή εικόνα παρουσιάζουν κενά. Ο ιός μεταβάλλει συμπεριφορές και η προσπάθεια για τον εντοπισμό και την εξουδετέρωσή του φαίνεται κάθε φορά να αρχίζει από την αρχή.

Στο πρόσωπο του Σωτήρη Τσιόδρα βλέπουμε συχνά να σχηματίζεται η αβεβαιότητα. Μέχρι τώρα όλα φτάνουν μέχρι την περιοχή της ισχυρής πιθανολόγησης και τίποτα παραπάνω. Αυτός είναι ο λόγος που πολλές φορές τις τελικές αποφάσεις καλούνται να τις πάρουν οι πολιτικοί και όχι οι επιστήμονες. Και φυσικά θα κριθούν για τις αποφάσεις που παίρνουν όπως θα κριθεί και η ελληνική κυβέρνηση. Τώρα, της πιστώνεται ότι πήρε έγκαιρα τα μέτρα και έτσι περιόρισε την εξάπλωση του ιού και δεν οδηγήθηκε σε κατάρρευση το ετοιμόρροπο σύστημα υγέιας.

Λογικό, από την πλευρά της κυβέρνησης και των υποστηρικτών της, να προβάλλεται ως επίτευγμα η συγκριτικά περιορισμένη εξάπλωση του ιού , ειδικά όταν η σύγκριση γίνεται με άλλες αναπτυγμένες ευρωπαϊκές χώρες. Οσοι το κάνουν αυτό αποφεύγουν την σύγκριση με χώρες γειτονικές όπως η Αλαβανία, η Βόρεια Μακεδονία και η Βουλγαρία. Κι εκεί τα πήγαν πολύ καλά κι -ίσως- ελαφρώς καλύτερα. Τώρα λοιπόν είναι η ώρα των πολιτικών αποφάσεων κι ας ενδύονται χιτώνα επιστημονικών εισηγήσεων. Το άνοιγμα των σχολείων είναι μια δύσκολη απόφαση που περιέχει ρίσκο.

Η κυβέρνηση θα είχε τη δυνατότητα να το περιορίσει αν μπορούσε να εξαγγείλει ότι στους μαθητές πριν μπουν στις τάξεις θα χορηγούνται καθημερινά μάσκες δωρεάν. Δεν το έχει κάνει. Θα μπορούσε να εξαγγείλει εκτεταμένους και πάντως σε κάθε σχολείο δειγματοληπτικούς διαγνωστικούς ελέγχους σε μαθητές και καθηγητές. Δεν έχει εξασφαλίσει τη δυνατότητα ώστε να μπορεί να το κάνει. Ούτε καν ότι είναι έτοιμα και λειτουργούν τα πεντακόσια συνεργεία που θα διενεργούν καθημερινά διαγνωστικούς ελέγχους μπορεί να ισχυριστεί.

Τώρα κάνει λόγο για υποχρεωτική χρήση μάσκας σε Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και κλειστούς δημόσιους χώρους. Ούτε εκεί μπορεί να προσφέρει δωρεάν μάσκες ενώ απειλεί με πρόστιμο όσους τυχόν δεν φορούν. Κι έτσι ενώ η μέχρι τώρα επιτυχής αντιμετώπιση της πανδημίας επιχειρείται να πιστωθεί στην κυβέρνηση, η αυριανή ενδεχόμενη αναζωπύρωση θα επιχειρεί να χρεωθεί στους πρώην έγκλειστους που βγήκαν έξω αλλά δεν πήραν τις αναγκαίες προφυλάξεις.

To κράτος με το καμτσίκι της τιμωρίας δείχνει τώρα με το δάκτυλο τους πολίτες. Μέχρι τώρα κατάφερε να ελέγχει την φυσική παρουσία τους. Τώρα αρχίζει μια πιο επικίνδυνη φάση. Ο έλεγχος της σκέψης.

Η απολλοτρίωση κάθε δυνατότητας για κρίση, κριτική και επιφύλαξη. Επιχειρεί επιστημονικά να το αφηγηθεί ο κ. Τσιόδρας και η εξουσία το περιβάλει με την ισχύ της και το κάνει αξίωμα. Κι ο πολίτης, πάντα φοβισμένος και οιονεί συνυπεύθυνος για όσα κακά πρόκειται να του συμβούν, οφείλει να υπακούει και να πειθαρχεί. Κι αν δεν πειθαρχεί μπορεί να κατεβαίνει από την μοτοσυκλέτα του ο συνοδός του υψηλά ιστάμενου πολιτικού προσώπου και να τον... κατατροπώνει κυλώντας στο τσιμέντο...