Ντόρα Μπακογιάννη

Οι απόλυτα καταστροφικοί χειρισμοί της βαρουφάκειας διαπραγμάτευσης της πρώτης περιόδου του ΣΥΡΙΖΑ, που οδήγησαν στην ύφεση και σε ένα πρόγραμμα προσαρμογής με πολύ δυσμενέστερους όρους, έδωσαν τη θέση τους στην πολύχρονη οικονομική στασιμότητα. Οι αναιμικοί ρυθμοί ανάπτυξης (κάτω του 2% του ΑΕΠ) αδυνατούν να συμβάλλουν στην ανασυγκρότηση της οικονομίας και την επούλωση των βαθιών πληγών της ελληνικής κοινωνίας. Σήμερα η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα από όσες ακολούθησαν προγράμματα οικονομικής προσαρμογής που δεν έχει ακόμη κατορθώσει να ανακτήσει την απολεσθείσα στα χρόνια της ευρωπαϊκής κρίσης ευημερία της.

Οι ευθύνες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ είναι πλέον γνωστές. Δέσμια ιδεολογικών αγκυλώσεων και παρωχημένων αντιλήψεων και με μοναδική της πυξίδα την κυνική επιδίωξη της διαχείρισης της εξουσίας, η κυβέρνηση Τσίπρα αδιαφόρησε προκλητικά για κάθε τομέα παραγωγής πλούτου. Η πέρα από κάθε οικονομική λογική φορολογική επιβάρυνση επιχειρήσεων και πολιτών στέγνωσε κάθε διαθέσιμο οικονομικό πόρο. Και η μεταρρυθμιστική απραξία που επέδειξε, με την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας να βαλτώνει αδικαιολόγητα και την προστασία ποικιλώνυμων ειδικών συμφερόντων, βύθισε την οικονομία σε τέλμα και την κοινωνία στην απογοήτευση.

Στη Νέα Δημοκρατία έχουμε ήδη επεξεργαστεί ένα λεπτομερές και κοστολογημένο σχέδιο για τη διατηρήσιμη ανάταξη της ελληνικής οικονομίας. Στον πυρήνα του βρίσκεται ο παραγωγικός μετασχηματισμός της, με τη διαμόρφωση ενός σύγχρονου, δυναμικού και εξωστρεφούς παραγωγικού μοντέλου, ώστε η χώρα μας να είναι σε θέση να συμμετάσχει με ισότιμους όρους στο νέο διεθνές ανταγωνιστικό περιβάλλον. Πυλώνες του εθνικού μας σχεδίου για μία ισχυρή ανάπτυξη είναι η επαρκής χρηματοδότηση της οικονομίας, η ουσιαστική αναβάθμιση των δεξιοτήτων των εργαζομένων, καθώς και η αποτελεσματική ενίσχυση της περιφερειακής διάστασης της ανάπτυξης.

Πρώτον, λοιπόν, είναι καθοριστικής σημασίας η τάχιστη δυνατή αποκατάσταση της ρευστότητας της οικονομίας. Με τη μείωση της πολλαπλής φορολογικής επιβάρυνσης των επιχειρήσεων, την αποτελεσματική αξιοποίηση των κοινοτικών πόρων που (ειδικά στις δράσεις για τη στήριξη της επιχειρηματικότητας) σήμερα λιμνάζουν, τη μείωση των μη εξυπηρετούμενων δανείων και την ενίσχυση της τραπεζικής πίστης, θα δοθούν τα κίνητρα και θα εξοικονομηθούν οι αναγκαίοι χρηματοδοτικοί πόροι για τη δανειοδότηση και υλοποίηση νέων επενδυτικών και επιχειρηματικών σχεδίων.

Δεύτερον, πρέπει να μεριμνήσουμε ώστε το ανθρώπινο δυναμικό να συμβάλλει ουσιαστικά στην αύξηση των αναπτυξιακών δυνατοτήτων της οικονομίας. Οι εξελίξεις στο εργασιακό πεδίο πρέπει να παρακολουθήσουν τους μετασχηματισμούς της Νέας Οικονομίας.

Τρίτος πυλώνας της αναπτυξιακής μας στρατηγικής είναι η ενδυνάμωση του οικονομικού ρόλου των περιφερειών για λόγους κοινωνικής συνοχής αλλά και οικονομικής αποτελεσματικότητας. Με την εφαρμογή μιας δέσμης στοχευμένων πολιτικών για τις ορεινές περιοχές, τον νησιωτικό χώρο και την αξιοποίηση του δυναμικού των πόλεων ως μοχλών ανάπτυξης. Η δέσμευση του Κυριάκου Μητσοτάκη για τη θέσπιση Περιφερειακού Συμβουλίου σηματοδοτεί αυτήν ακριβώς τη διαφορετική μας προσέγγιση στα ζητήματα της περιφερειακότητας και της χωρικής ανάπτυξης.

Το σχέδιό μας φιλοδοξεί να οδηγήσει σε ρυθμούς ανάπτυξης μεγαλύτερους του 4% του ΑΕΠ για πολλά συναπτά χρόνια, κάτι που μεταφράζεται σε χιλιάδες καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας. Στην πρόσφατη διεθνή εμπειρία δεν σπανίζουν τα επιτυχημένα παραδείγματα χωρών ταχείας οικονομικής ανάπτυξης. Μπορούμε κι εμείς. Ισχυρή ανάπτυξη και δίκαιο μέρισμα ευημερίας για όλους είναι η πρόταση της Νέας Δημοκρατίας για την επόμενη μέρα της 7ης Ιουλίου.