Δημήτρης Δανίκας

Το παράδειγμα του «μαξιλαριού» ένα από τα τεκμήρια αυτού του κανόνα. Εννοώ το «μαξιλάρι» που άφησε πίσω της η τριανδρία Τσίπρας-Τσακαλώτος-Χουλιαράκης. Το «μαξιλάρι», η «μαξιλάρα», η «σεντονάρα», η «κουβέρτα», η «στρωματάρα» και πάει λέγοντας

Το «μαξιλάρι» τιγκαρισμένο από ιδρώτα, μόχθο, πόνο, δάκρυα. Το «μαξιλάρι» που προέκυψε από το γδάρσιμο του κρανίου εκατοντάδων χιλιάδων ελεύθερων επαγγελματιών, μικρομεσαίων, συνταξιούχων και εργαζομένων. Ετσι και μηνιαίως ελάμβανες κάτι παραπάνω από οκτακόσια ευρώ σου έπαιρναν το κρανίο

Είσαι πλούσιος. Ποιος εγώ των χιλίων ευρώ; Ναι εσύ. Φέρ τα τώρα. Κάπως έτσι έγδαραν το κρανίο εκατοντάδων χιλιάδων φορολογούμενων πολιτών. Κάπως έτσι διέφυγαν εκατοντάδες χιλιάδες κ@@@αδόμαγκες και φοροκλέφτες. Κάπως έτσι τιγκάρισε το «μαξιλάρι». Και κάπως έτσι το ίδιο «μαξιλάρι» παραδόθηκε στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Γι αυτό επιμένω και λέω «μαξιλάρι» δύο αφεντάδων

Όχι από την παραγωγική ανάπτυξη. Όχι από παραγωγική ανασυγκρότηση. Όχι από την εξόντωση των φοροφυγάδων. Και όχι από την ελίτ της οικονομικής ολιγαρχίας. Εκείνοι στο απυρόβλητο. Όχι όλο. Οι περισσότεροι. Οι ταχαριστεροί του Τσίπρα τα έκαναν πλακάκια με την μεταπρατική ολιγαρχία. Οι ταχαριστεροί του Τσίπρα εφόρμησαν επί των πολιτών που δήλωναν όσα έπαιρναν

Και το χειρότερο; Το κράτος, με το έτσι θέλω, μεταβλήθηκε σε νταβατζή των μικρομεσαίων. Το αφεντικό του αφεντικού. Ο ιδιοκτήτης του ιδιοκτήτη. Σα να λέμε μαφία με νόμους του κράτους

Από την άλλη, όμως, αυτή η ανελέητη, ασυγκράτητη, αχόρταγη και ταχαριστερή φοροεπιδρομή κατέληξε ωφέλιμη και ευεργετική. Λόγω κορωνοιού. Λόγω πανδημίας. Λόγω ανεξέλεγκτης και μέχρι στιγμής αχαρτογράφητης οικονομικής ύφεσης. Απίστευτο

Ετσι ο Κυριάκος και ο Σταικούρας αρχίζουν να βγάζουν από το «μαξιλαράκι» και να το ελαφρώνουν. Με άλλα λόγια η σημερινή κυβέρνηση έχει την δυνατότητα να τροφοδοτεί μέτρα υπέρ μικρομεσαίων επιχειρήσεων και υπέρ ανέργων λαμβάνοντας από το χρήμα, τα πορτοφόλια, τον ιδρώτα, το μόχθο, τις στερήσεις, τον τρόμο και το νόμιμο νταβατζιλίκι. Κάπως έτσι το χρήμα των φοροεπιδρομών επιστρέφει ως αρωγός των αδύναμων και των φτωχών

Αραγε η τριανδρία Τσίπρας-Τσακαλώτος-Χουλιαράκης, είχε ευλογηθεί από κάποια προφητεία; Αραγε το είχαν δει στον ύπνο τους; Αραγε τους το ψιθύρισε στ αυτί το Αγιο Πνεύμα; Κουταμάρες και ανοησίες. Το «μαξιλαράκι» δημιουργήθηκε ως κουμπαράς έκτακτων περιστάσεων. Σου λέει, μπορεί πάλι να την πατήσουμε. Μπορεί πάλι να χρεοκοπήσουμε. Καλού κακού μάζευε εσύ γιατί ουδείς γνωρίζει τι μέλλει γενέσθαι. Βλέπουμε

Με απλά λόγια δύο τα συμπεράσματα. Το αρνητικό μεταλλάχτηκε σε θετικό. Η άγρια φοροεπιδρομή κατέληξε ευεργετική. Και το δεύτερο συμπέρασμα επίσης χαρακτηριστικό της νέας εποχής. Οσα και να σούρνουμε στον Τσίπρα, στο τέλος της ημέρας ένα είναι το τελικό σκορ. Αυτός ο ταχαριστερός πολιτικός παρέδωσε σκυτάλη στον αντίθετό του και αντίπαλό του Κυριάκο Μητσοτάκη

Μια σκυτάλη τριών πλευρών. Η έξοδος από το Μνημόνιο. Η πρώτη. Η συμφωνία των Πρεσπών. Η δεύτερη. Και το «μαξιλάρι». Χωρίς τις τρεις αυτές «πλευρές» η κατάσταση που θα είχε παραλάβει ο Κυριάκος θα ήταν εφιαλτική και χαοτική. Μεθερμηνευόμενα όλα αυτά επιβεβαιώνουν τη γνωστή ρήση «ουδέν κακόν αμιγές καλού». Τίποτα τόσο μαύρο η τόσο λευκό. Το γκρίζο το πιο πραγματικό!