Δέσποινα Μοιραράκη: Είμαι άνθρωπος του πάθους, δεν με συγκινούν τα ποταπά, θέλω ένταση στη ζωή μου

Έναν άνθρωπο που ζει με πάθος, αναζητά την ένταση και αρνείται να αρκεστεί στα «ποταπά» της καθημερινότητας χαρακτηρίζει τον εαυτό της η Δέσποινα Μοιραράκη. Η επιχειρηματίας μίλησε για τη δύσκολη παιδική της ηλικία, τις μεγάλες αγάπες της ζωής της και το πώς κατάφερε να ξανασταθεί όρθια μετά τις σκληρές απώλειες που βίωσε.

Καλεσμένη στην εκπομπή «Χαμογέλα και πάλι», η Δέσποινα Μοιραράκη ανέφερε: «Μεγάλωσα ορφανή, 6 ετών έχασα τον πατέρα μου», τονίζοντας πως από τότε έμαθε να «φέρνει τα πάντα τούμπα» στη ζωή της. «Δεν σταματώ, για μένα δεν υπάρχει φραγμός, ούτε σε προσωπικό, ούτε σε επαγγελματικό επίπεδο. Έχω ζήσει την απόλυτη χαρά αλλά και το βαρύ πένθος. Αγαπώ τη ζωή, είναι το πολυτιμότερο αγαθό που μας έδωσε ο Θεός. Πρέπει να την έχουμε και να την ευλογούμε», δήλωσε.

Δείτε το βίντεο
Όπως είπε παρακάτω, η αυστηρότητα της μητέρας της την έκανε να θέλει να ξεφύγει. «Η μητέρα μου μας είχε πολύ περιορισμένες και ήταν αυστηρή. Ήθελα να βγω από αυτό το πλαίσιο. Είμαι άνθρωπος του πάθους, δεν με συγκινούν τα ποταπά, θέλω ένταση στη ζωή μου», τόνισε.

Αναφερόμενη στον πρώτο της γάμο, είπε: «Είδα τον πρώτο σύζυγό μου, τον ερωτεύτηκα. Χώρισε, παντρευτήκαμε, κάναμε τα παιδιά μας, μετά χάλασε η ζωή μας και χωρίσαμε. Δεν το έβαλα κάτω και έκανα comeback».

Η Δέσποινα Μοιραράκη μίλησε και για την επαγγελματική της πορεία και πώς επηρέασε τον γάμο της. «Είχα και τα επαγγελματικά μου, άρχισα να μπαίνω στα χαλιά. Πήγαινα στο κατάστημα του πρώτου συζύγου μου που είχε αντίκες και έτσι είμαι εξοικειωμένη με το “Cash or Trash”. Ήρθα σε μεγάλη κόντρα με τον πρώτο μου σύζυγο και χωρίσαμε», σημείωσε.

Με δάκρυα στα μάτια μίλησε για τον δεύτερο σύζυγό της, τον Γιάννη Κοντούλη, που έφυγε από τη ζωή. «Στον δεύτερο σύζυγό μου πρόλαβα να του πω τα πάντα. Είμαι πλήρης από αυτή τη σχέση. Με σεβόταν και με αγαπούσε πολύ. Με το που γνώρισα τον Γιάννη ήταν τέτοια η σχέση μας, που σπάνια έχω δει τέτοιο ζευγάρι. Για μένα ο άντρας μου είναι ο Γιάννης που "έχασα". Από την ημέρα που γνωριστήκαμε έως και την ημέρα που έφυγε ήμασταν αυτοκόλλητοι. Ευγνωμονώ τον Θεό που έζησα τα πάντα», είπε κλείνοντας.