Καλά, τι τον ψέκασαν;

Πρώτον, οι τελευταίες κυβερνήσεις, και μάλιστα οι μνημονιακές, φαίνεται ότι στην τελική ευθεία ξεμένουν από καύσιμο, στην προκειμένη περίπτωση από πρόσωπα και ιδέες, και οι πρωθυπουργοί ακολουθούν έναν δρόμο που... μοιάζει να καταλαβαίνουν μόνο αυτοί - πάντως όχι όλοι εμείς οι κοινοί θνητοί και εν γένει οι πολίτες-ψηφοφόροι. Πώς αλλιώς να εξηγηθεί ότι ο Τσίπρας μπορεί να πιστεύει πως πείθεται έστω και ένας Ελληνας για τη διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ με την Παπακώστα και την Ξενογιαννακοπούλου;

Η πρώτη κυρία είναι απλώς ένα τυπικό «δείγμα ΑΝ.ΕΛ.» και τίποτα διαφορετικό, άρα δεν... μιλάει σε κανέναν νέο -από άλλον χώρο- ψηφοφόρο πέραν όσων ήταν με τους ΑΝ.ΕΛ. από την αρχή. Πολύ αμφιβάλλω τώρα πόσοι μπορεί να είναι ακόμα με το κόμμα Καμμένου μετά από όλα όσα έγιναν κατά τη διακυβέρνηση της τελευταίας τριετίας. Μια φορά έτυχε να ξαναβάλει το τρενάκι στις ράγες με το Σκοπιανό ο Πάνος κι εκείνος... έκανε τον Αλέκο. Αρα, ούτε ο Καμμένος, ούτε ο ψεκασμένος, ούτε τα «συμπαρομαρτούντα» τύπου Καμμένου όπως η κυρία Παπακώστα πείθουν έναν δεξιό ψηφοφόρο -σήμερα ειδικά- να πάει με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Εκεί που η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά είναι στην έτερη εκλεκτή Τσίπρα, την κυρία Ξενογιαννακοπούλου. Αυτή άραγε ως τι την έβαλε ο πρωθυπουργός; Μήπως συμβολίζει τη χρυσή εποχή της χώρας επί κυβερνήσεως ΓΑΠ; Μήπως έχει κάνει οτιδήποτε στη ζωή της (την πολιτική εννοούμε) και όλοι εμείς το αγνοούμε, που μπορεί να «λέει» κάτι στους Ελληνες; Αγνωστο και ακατανόητο σε εμάς τι εννοεί ο ποιητής Αλέξης και πώς το σκέφτηκε όλο αυτό. Σε απλά ελληνικά, ψήνεται ο Πασόκος να ξαναψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ επειδή ο ηγέτης έβαλε την... Ξενοτάδε, όπως έκανε προ τριετίας όταν ψήφισε τον Κουρουμπλή που είχε διορίσει και καμιά τριανταριά χιλιάδες στο Δημόσιο; Τι σχέση έχει ο φάντης με το ρετσινόλαδο, για να μην πούμε τίποτα πιο χοντρό;

Δεύτερον, με δεδομένο ότι αυτές οι δύο κυρίες είναι οι... μεταγραφές αεροδρομίου της κυβέρνησης εν όψει εκλογών, μπορεί κανείς να αντιληφθεί εύκολα ότι πλέον δεν πατάει άνθρωπος στο μαγαζί ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Αντε να δέχονταν και ο Αντώναρος με τον Ραγκούση να «διευρυνθούν», δηλαδή άλλοι δύο όμοιοι τύποι πολιτικών με τις κυρίες Παπακώστα και Ξενογιαννακοπούλου.

Θα ήταν απείρως καλύτερο -κατά τη γνώμη μου- ο πρωθυπουργός να κράταγε μια στοιχειώδη σοβαρότητα και να έβαζε στην τελευταία κυβέρνησή του μερικούς νέους, μορφωμένους αριστερούς, αλλά και κάποιους που αποτελούν σύμβολα για την Αριστερά γενικότερα. Εστω και αν όλοι αυτοί δεν έχουν καμία εμπειρία στη διοίκηση, τι διαφορά θα είχαν από σχεδόν όλους όσοι κυβερνούν σήμερα; Ή μήπως θα κάνουν τη διαφορά στα υπουργεία τους αυτοί που μόλις διορίστηκαν;

Πολύ φοβάμαι όμως ότι μπορεί και να μη βρήκε ούτε έναν που να ανήκει σε αυτούς, ούτε νέο, ούτε εμβληματικό αριστερό, έστω για βιτρίνα. Αλλωστε ούτε νέο, ούτε εμβληματικό και κυρίως αριστερό δεν είναι αυτό που μας κυβερνάει.