Γιάννης Μακρυγιάννης

Τις τελευταίες εβδομάδες στο μέτωπο κατά του κορωνοϊού βλέπουμε κάτι που μοιάζει εκ πρώτης όψεως παράδοξο. Επιβλήθηκαν περιοριστικά μέτρα στη Θεσσαλονίκη και τη βόρεια Ελλάδα, αλλά η πανδημία δεν υποχωρεί. Και το χειρότερο, να μην διαφαίνεται φως στον ορίζοντα.

Οι αρμόδιοι ωστόσο επιμένουν να ακολουθούν την ίδια τακτική απέναντι στο πρόβλημα. Είναι γνωστό όμως ότι επαναλαμβάνοντας τα ίδια πράγματα είναι μάταιο να περιμένεις διαφορετικό αποτέλεσμα.

Η καραντίνα και μάλιστα η σκληρή καραντίνα, αποδείχθηκε επαρκές μέτρο στο πρώτο κύμα της πανδημίας, όταν όντως προλάβαμε τον ιό, πριν αυτός μεταδοθεί ευρέως στην κοινωνία. Είναι σαφές όμως ότι σε αυτό το δεύτερο κύμα δεν τον προλάβαμε τον ιό στις περιοχές από τη μέση και πάνω της χώρας. Μόλις οι αρμόδιοι αντιλήφθηκαν το πρόβλημα ήταν αργά. Το αποτέλεσμα; Οι μολυσμένοι και μολυσματικοί είναι πάρα πολλοί, το σύστημα υγείας κατέρρευσε και η σχετικά ήπια καραντίνα που επιβλήθηκε και εφαρμόζεται δεν αρκεί για να περιορίσει την πανδημία. Ακόμα κι αν έχει αποτελέσματα, αυτά έρχονται εξαιρετικά αργά, αφήνοντας χώρο και χρόνο στον ιό (και δυστυχώς στο θάνατο) να αλωνίζει.

Αντί όμως να παραδεχθεί το λάθος της και να εξετάσει ένα νέο σχέδιο αντιμετώπισης, το μόνο που κάνει η κυβέρνηση είναι απλώς να στέλνει εθελοντές στα νοσοκομεία της περιοχής, να επιτάσσει ιδιωτικές κλινικές και να ενισχύει κάπως την αστυνόμευση. Τίποτα από αυτά δεν απαντά στο πρόβλημα.

Είναι απορίας άξιο γιατί οι αρμόδιοι επιδεικνύουν αυτή την ανικανότητα, την εθελοτυφλία, την έλλειψη στοιχειώδους αντίληψης τελικά.

Σχεδόν σε όλο τον κόσμο, οι κυβερνήσεις με τις επιστημονικές κοινότητες εξετάζουν και διαρκώς ρίχνουν νέα όπλα στη μάχη με την πανδημία. Μόνο στην Ελλάδα, υπάρχει αυτή η μονοδιάστατη τακτική με τα περιοριστικά μέτρα. Καμία χώρα δεν περιορίζεται μόνο στην καραντίνα – σε οποιαδήποτε μορφή της – ή σε μέτρα όπως η μάσκα και οι αποστάσεις. Ενισχύουν τα συστήματα υγείας, επιστρατεύουν ιδιώτες και στρατιωτικούς γιατρούς, φτιάχνουν νοσοκομεία εξ αρχής, αλλά κυρίως εμπλουτίζουν το testing, επιμένουν την ιχνηλάτηση και ενισχύουν την απομόνωση, με κάθε δυνατό μέτρο.

Όταν ο ιός είναι σχεδόν παντού σε μία περιοχή και ουσιαστικά ανακυκλώνεται, δεν τον περιμένεις, ούτε να αποχωρήσει οικειοθελώς, ούτε στα νοσοκομεία, τα οποία εξ ορισμού δεν επαρκούν ούτε στο καλύτερο σύστημα υγείας στον κόσμο.

Οι φωστήρες που είναι επιφορτισμένοι να αντιμετωπίσουν την πανδημία στη χώρα, αντί να αυξάνουν τα τεστ, τα μειώνουν – από τις απελπιστικά τελευταίες χώρες σε όλο τον κόσμο στον τομέα αυτό. Αντί να κυνηγούν τον ιό, τον περιμένουν να κάνει τις βόλτες και τον κύκλο του, ελπίζοντας, ποιος ξέρει σε τι – μήπως ότι θα κουραστεί και θα φύγει μόνος του;

Για τη Θεσσαλονίκη λοιπόν δύο δρόμοι υπάρχουν. Ή να επιβάλλουν σκληρή, απόλυτη καραντίνα για δύο ή τρεις εβδομάδες ακόμα, κλείνοντας τα πάντα και επιτρέποντας μόνο περιορισμένες επισκέψεις σε σούπερ μάρκετ και φαρμακεία, όπως έγινε σε πόλεις της βόρειας Ιταλίας την άνοιξη. Αυτός ο δρόμος πιθανόν να ισοδυναμούσε με κοινωνική και οικονομική καταστροφή της πόλης (γι’ αυτός και δεν επιλέχθηκε εξ αρχής), ενώ είναι αβέβαιο ότι θα απέτρεπε την απώλεια ζωών στο μέγιστο δυνατό.

Ή να οργανωθεί άμεσα ένα εγχείρημα σαν αυτό που έγινε στη Σλοβακία, το δοκίμασε η Ιταλία στο νότιο Τιρόλο και τώρα (14-19/12) σχεδιάζουν να το κάνουν οι Γάλλοι σε τρεις περιοχές τους, τη Χάβρη, τη Λιλ και το Saint-Etienne. Τι οργανώνουν; Τεστ σε όλο τον πληθυσμό! Η Σλοβακία το έκανε και θεωρείται από τις πιο πετυχημένες χώρες στην Ευρώπη στην αντιμετώπιση της πανδημίας – οι επιδόσεις της είναι πολύ καλύτερες από της Ελλάδας. Όσοι Σλοβάκοι αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στην εκστρατεία υποχρεώθηκαν να μείνουν στο σπίτι τους για 14 ημέρες!

Αφού λέει η κυβέρνηση ότι μπορεί να οργανώσει τέλεια τους εμβολιασμούς 8 εκατομμυρίων πολιτών, ας οργανώσει λοιπόν μαζικά rapid τεστ 500 χιλιάδων ανθρώπων (Α’ Θεσσαλονίκης) ή και επιπλέον 300 χιλιάδων (Β’ Θεσσαλονίκης). Με εκατοντάδες συνεργεία και όχι με τα ελάχιστα που πήγε ο ΕΟΔΥ στην πόλη στις αρχές Νοεμβρίου για το θεαθήναι. Ας επιστρατευτεί ακι ο ιδιωτικός τομέας και κάθε διαθέσιμη δύναμη.

Όχι όμως να κάνει τα τεστ ο ΕΟΔΥ και μετά να κάθεται και να σκέφτεται σε ποια βάση δεδομένων να περάσει τα στοιχεία, αλλά να πράξει αμέσως κάτι απλό με την Πολιτική Προστασία: αφού τα αποτελέσματα βγαίνουν σε ελάχιστη ώρα, οι θετικοί να μην γυρίσουν σπίτι, αλλά να απομονωθούν σε ξενοδοχεία. Χώρος υπάρχει (περισσότερα από 1200 ξενοδοχεία έχει η κεντρική Μακεδονία με σχεδόν 100 χιλιάδες κλίνες – ας βρει τα λεφτά η πολιτεία προκειμένου να σωθούν ζωές και να περισωθεί κάπως η κοινωνική και οικονομική ζωή).

Θα βρεθούν όλοι οι φορείς του ιού με τα τεστ; Προφανώς όχι. Αλλά όσοι και να βρεθούν θα είναι ισχυρό πλήγμα στην πανδημία. Και θα γίνει επιτέλους κάτι διαφορετικό από την αποτυχημένη συνταγή, που έχουν υιοθετήσει μέχρι τώρα οι αρμόδιοι.