Δημήτρης Δανίκας

Προσώπων, χαρακτήρων επώνυμων και «ανώνυμων». Τίποτα και κανείς δεν είναι αυτό που φαίνεται, εκ πρώτης όψεως, ότι είναι. Και ποτέ να μην επαναλαμβάνεις, να μην αναμασάς, να μην σαν μαγνητόφωνο, «απαγγέλεις» ό, τι ο συρμός λέει και κοκορεύεται πως αυτός ξέρει

Τελευταίο μάθημα και πάθημα η περίπτωση του Νίκου Καρανίκα. Το τι του έχουν σούρει δεν λέγεται. Γνωστά όλα αυτά. Όμως όταν τον είδα και του μίλησα κάποιον άλλο γνώρισα. Αυτός είναι και ο λόγος που ακόμα και ο μεγάλος, πολιτικά, αντίπαλός του, ο Αδωνις Γεωργιάδης λέει τα καλύτερα γι αυτόν κα δημοσίως ζήτησε συγγνώμη. Το ίδιο κι εγώ

Ορμητικός, σαρωτικός, ασταμάτητος, αυτοσαρκαζόμενος, αιρετικός, αλλιώτικος, πληθωρικός, λαλίστατος και πάντα αναθεωρητικός. Η ζωντανή πεμπτουσία ενός γνήσιου αριστερού

Γιατί τι είναι η Αριστερά; Μα φυσικά η κίνηση. Η κινητοποίηση της φαιάς ουσίας. Ένα διαρκές και ασυγκράτητο κύμα ορμητικό που γκρεμίζει, φτιάχνει, αναθεωρεί, αμφισβητεί, ακόμα και την ύπαρξή του. Η σκέψη που την ίδια την σκέψη της ανατρέπει και στη συνέχεια από το μηδέν αρχίζει και την οικοδομεί

Η ακινησία, η καθεστωτική και παγωμένη, η βασική αιτία για την κατεδάφιση του «τείχους» και του καθεστώτος του «υπαρκτού σοσιαλισμού». Η εξουσία του πάγου. Δηλαδή η ανακύκλωση. Και από την ανακύκλωση στον αυταρχισμό. Και για την λειτουργία και την προστασία του αυταρχισμού η γραφειοκρατία. Και για την συντήρηση της γραφειοκρατίας η αυθαιρεσία. Και για την υπεράσπιση της αυθαιρεσίας η επινόηση των καλών και κακών κομμουνιστών. Οι καλοί και οι κακοί. Οι πατριώτες και οι προδότες

Αυτή η ακινησία, δηλαδή η ανακύκλωση προς υπεράσπιση της εξουσίας, η βασική αιτία αποδόμησης του ΣΥΡΙΖΑ. Από το 35% των ψηφοφόρων που ελπίζανε σε κάτι διαφορετικό στο 17%. Και ακόμα πιο κάτω

Ο Νίκος Καρανίκας χωρίς κανένα δισταγμό είναι προκλητικός. Επειδή η πρόκληση το εφαλτήριο κίνησης, κινητοποίησης και αντιπαράθεσης με παγιωμένες και μεταφυσικές απόψεις και με βεβαιότητες εντελώς εύκολες και ρηχές. Δεν έχει κανένα δισταγμό να αποκαλύψει τι ακριβώς, προσωπικά, επιθυμεί. Όπως πολλά χρήματα, πολλά ρούχα, πολλά πουκάμισα. Η αντίληψη, η βεβαιότητα ότι κάθε αριστερός πρέπει να κυκλοφορεί με τραγιάσκα και με αμπέχονο είναι πέρα για πέρα αστεία και κωμική

Η γνήσια αριστερή «λογική» δεν είναι ο συμψηφισμός προς τα κάτω, αλλά η ανέλκυση προς τα πάνω. Η γνήσια αριστερή «λογική» δεν έχει σχέση με την απαγόρευση της Αγοράς και με την περιφρόνηση προς τον φιλελευθερισμό

Η Αγορά, με όρους αντικειμενικούς και με επιχειρηματίες δημιουργικούς και παραγωγικούς, είναι το εφαλτήριο μιας αληθινής οικονομικής ανάπτυξης. Στοιχειώδες, Ελεος. Ακόμα και ο Λένιν αναγκάστηκε να εγκαταλείψει και να ανακόψει την φρενίτιδα της κρατικοποίησης των πάντων προκειμένου να επιστρέψει και να υιοθετήσει στοιχεία της μικρομεσαίας ελεύθερης αγοράς

Και κάτι ακόμα. Η υπερβολή κι αυτή είναι παράγωγο της κίνησης, της αμφισβήτησης και της αναθεώρησης. Ακόμα και των προσωπικών μου πεποιθήσεων. Καμία οριστική και παγωμένη βεβαιότητα. Ο Νίκος Καρανίκας είναι η προσωποποίηση μιας παραλλαγής: σκέπτομαι, αμφισβητώ, υπερβάλλω, άρα υπάρχω

Και ως υστερόγραφο μια συγγνώμη. Κατά λάθος, στη συνέντευξη που μου παραχώρησε ξέχασα να βάλω ένα «θα». Το σωστό που είπε είναι «θα είναι χαζή η Αριστερά αν πάρει την εξουσία και κρατικοποιήσει ακόμα και τα περίπτερα»!

Εγώ προσθέτω όχι μόνο χαζή αλλά και επικίνδυνη!