Οι καιροί αλλάζουν! Οι τρόποι που διδάσκουμε και μαθαίνουμε αλλάζουν κι αυτοί, με αποτέλεσμα το εκπαιδευτικό μας σύστημα να χρειάζεται αλλαγές
Σπύρος Παππάς
«Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται» λέει ο θυμόσοφος λαός, και η αλήθεια είναι ότι έχει δίκιο. Όταν ο «εμπειρότατος» Δήμαρχος Μαραθώνα ευαγγελιζόταν προεκλογικά ότι θα φέρει τον διάλογο και την δημοκρατία στον Δήμο Μαραθώνος και θα διώξει την αλαζονεία και τις καθεστωτικές συμπεριφορές δεν φανταζόμασταν ότι θα έκανε ακριβώς το αντίθετο από το πρώτο κιόλας Δημοτικό Συμβούλιο (12/9/19)
Η «νέα» Δημοτική Αρχή, όταν ανέλαβε, παρέλαβε και αυτή χάος, κατά τον Δήμαρχο, δηλαδή καμένη γη. Όπως και οι προηγούμενοι και οι προ-προηγούμενοι και οι προ-προ-προηγούμενοι… Όπως πάντα άλλωστε! Και ο Μαραθώνας… τραβάει την ανηφόρα! Η αλήθεια όμως είναι ότι, μετά από δυο χρόνια διακυβέρνησης, δεν μπορεί να φταίνε μόνο οι άλλοι.
Το δικαίωμα της κριτικής και του ελέγχου είναι αδιαμφισβήτητα μια δημοκρατική κατάκτηση, ένα περιουσιακό στοιχείο κάθε ενεργού πολίτη. Στο πλαίσιο αυτό το καθήκον της διαχείρισης ενός Δήμου είναι υποχρέωση όλων των Δημοτικών Συμβούλων του. Ο έλεγχος και η κριτική πρέπει να ασκείται τόσο στα πρόσωπα που ανήκουν στην συμπολίτευση όσο και στα πρόσωπα που ανήκουν στην αντιπολίτευση, μείζονα και ελάσσονα. Άλλωστε, τα προβλήματα της καθημερινότητας των δημοτών δεν ξεχωρίζουν συμπολίτευση και αντιπολίτευση. Είναι κοινά για όλους.
Ζούμε σε έναν υπέροχο τόπο με τεράστια ιστορική κληρονομιά, τον Δήμο Μαραθώνος. Έναν Δήμο με ποικίλο και πανέμορφο φυσικό τοπίο που ελκύει χιλιάδες επισκέπτες, γιατί συνδυάζει τις ομορφιές του βουνού και της θάλασσας. Ζούμε όμως σε έναν Δήμο, όπου εδώ και πολλά χρόνια γίνονται λίγα και του λείπουν πολλά ! Είναι πραγματικά λυπηρό να βλέπουμε τον τόπο μας – αυτόν τον χαρισματικό τόπο -να βαλτώνει, να μαραζώνει, να γίνεται ουραγός των εξελίξεων, αντί για οδηγός !
Δεκαοκτώ μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων της «Νέας» Δημοτικής Αρχής και ο Δήμος Μαραθώνος φαίνεται πως βρίσκεται στον αυτόματο πιλότο και σε βαθιά ύπνωση, αφήνοντας τον χρόνο να τρέχει… Τι γίνεται, αναρωτιούνται οι πολίτες : «…έχουμε πάλι μια από τα ίδια» ; Δεν πρέπει όμως οι πολίτες να είναι αχάριστοι, διότι μέσα από τα social media χόρτασαν ήδη με όμορφα λόγια, μακέτες, χαμόγελα, συναντήσεις, χειραψίες, φωτογραφίες… Καλά τα λόγια λένε όμως οι πολίτες, αλλά τα έργα ακόμη καλύτερα !
Πολίτες και πολιτικοί, αντί να ασχολούμαστε με τα πραγματικά προβλήματα που ταλανίζουν χρόνια τώρα αυτόν τον τόπο, ασχολούμαστε με τους «Πολάκηδες», τις «πολακειάδες» και… κάθε είδους «θεατρίνους» της πολιτικής. Ασχολούμαστε δηλαδή με αυτούς που νοιάζονται περισσότερο για την εξουσία και λιγότερο για την ευημερία και που για να την κατακτήσουν ή να την διατηρήσουν, φτάνουν (πολλές φορές) στο σημείο να ευτελίζουν, με τον τρόπο και την συμπεριφορά τους, την πολιτική ζωή του τόπου.