Οι τελευταίες τραγικές μέρες του Ρομπιν Γουίλιαμς: Κάθε βράδυ έβαζε τα κλάματα στην αγκαλιά της μακιγιέζ του!

Τις τελευταίες τραγικές μέρες της ζωής του Ρόμπιν Γουίλιαμς καταγράφει μια νέα βιογραφία, η οποία περιλαμβάνει μαρτυρίες κοντινών προσώπων του μεγάλου κωμικού, που έζησαν από κοντά την επιδείνωση της υγείας του λόγω της αδιάγνωστης ασθένειας από την οποία έπασχε.

Η είδηση της αυτοκτονίας του ηθοποιού το 2014 συγκλόνισε τον κόσμο του θεάματος και όχι μόνο. Ο κωμικός που είχε χαρίσει απλόχερα το γέλιο σε εκατομμύρια ανθρώπους δεν άντεξε να ζήσει άλλο μέσα στον εφιάλτη που του είχε δημιουργήσει η Άνοια Σωματίων Lewy, μια μορφή βαριάς άνοιας που χαρακτηρίζεται από προοδευτική επιδείνωση της λειτουργικότητας του εγκεφάλου και του ανθρώπινου σώματος.

Δυστυχώς για τον ηθοποιό, η ύπουλη αυτή ασθένεια που επηρεάζει όχι μόνο τις νοητικές λειτουργίες αλλά όλες τις σφαίρες της ανθρώπινης ύπαρξης, δεν διαγνώστηκε παρά μόνο μετά τον θάνατό του. Το γεγονός αυτό έπαιξε σίγουρα ρόλο στην απόφαση του σταρ να βάλει τέλος στη ζωή του, αφού υπέφερε χωρίς καν να γνωρίζει τον λόγο.

Στη νέα βιογραφία του με τίτλο «Ρόμπιν», ο Ντέιβ Ίτσκοφ αποκαλύπτει πώς ο ταλαντούχος ηθοποιός λίγο πριν πεθάνει πάσχιζε να θυμηθεί τις ατάκες του στα γυρίσματα των ταινιών του, ενώ κάθε βράδυ αναλυόταν σε λυγμούς, εκφράζοντας την απελπισία του στους κοντινούς του συνεργάτες.

«Κάθε βράδυ, μετά τα γυρίσματα έβαζε τα κλάματα στην αγκαλιά μου. Ήταν πραγματικά φρικτό. Έλεγα στους δικούς του, "εγώ είμαι απλά μακιγιέζ, δεν μπορώ να τον βοηθήσω σε αυτό που του συμβαίνει"», αποκάλυψε στον συγγραφέα η make up artist Τσέρι Μινς, που συνεργάστηκε με τον Γουίλιαμς στην ταινία «Night at the Museum: Secret of the Tomb».

Το μόνο που μπορούσε να κάνει η στενή του φίλη ήταν να του προτείνει να ξαναγυρίσει στο stand up comedy για να ανακτήσει την αυτοπεποίθησή του. Εκείνος όμως αρνιόταν κατηγορηματικά να το κάνει, αφού πίστευε ότι «δεν το είχε πια». «Δεν μπορώ να το κάνω. Δεν ξέρω πια πώς να είμαι αστείος, πώς να κάνω τον κόσμο να γελά, Τσέρι», της απαντούσε. Η απάντησή αυτή έδειχνε σε ποιο βαθμό είχε παραδοθεί στην ασθένεια, που του στερούσε το ταλέντο, το υπέροχο μυαλό του και τον πραγματικό του εαυτό.

Μεταξύ των συμπτωμάτων που βίωνε ο Γουίλιαμς, σύμφωνα με την τρίτη σύζυγό του, ήταν η ακράτεια, η αϋπνία, η απώλεια της όσφρησης και το τρέμουλο στο αριστερό του χέρι.

«Αντιμετωπίζαμε το ένα σύμπτωμα και ξαφνικά ξεπήδαγε άλλο. Σκεφτόμουν, μήπως είναι υποχόνδριος ο άνδρας μου; Κυνηγάγαμε την ουρά μας και δεν βρίσκαμε καμία απάντηση», λέει στον βιογράφο η χήρα του κωμικού.

Την μαρτυρία του για την τελευταία του συνάντηση με τον ηθοποιό έδωσε στον βιογράφο και ο στενός του φίλος και συνάδελφος, Μπίλι Κρίσταλ. Όπως αναφέρει, είχαν βγει για δείπνο μετά από πολύ καιρό που είχαν να ιδωθούν. «Ήταν ασυνήθιστα σιωπηλός. Μόλις φάγαμε και ετοιμαζόμουν να τον αποχαιρετήσω ξαφνικά έβαλε τα κλάματα. Τον ρώτησα τι συμβαίνει και μου απάντησε: "Απλά χαίρομαι πολύ που σε βλέπω, πάει τόσος καιρός. Ξέρεις ότι σε αγαπώ"».