Ο Αλ Πατσίνο εξήγησε γιατί είχε απορρίψει αρχικά τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο «Dog Day Afternoon»

Ο πρωταγωνιστικός ρόλος στην ταινία «Dog Day Afternoon» του Σίντνεϊ Λουμέτ υπήρξε ένας από τους πιο εμβληματικούς στη μακρά πορεία του Αλ Πατσίνο. Ο βραβευμένος με Όσκαρ ηθοποιός όμως αποκάλυψε ότι αρχικά τον είχε αρνηθεί.

Στην ταινία του 1975, ο Πατσίνο υποδύεται τον Σόνι Γουόρτσικ, έναν νεαρό άντρα που  μαζί με τον Σαλ (Τζον Καζάλε), επιχειρεί να ληστέψει μια τράπεζα στο Μπρούκλιν για να εξασφαλίσει χρήματα για την εγχείρηση αλλαγής φύλου της  τρανς συντρόφου του. Η απόπειρα όμως γρήγορα εξελίσσεται σε ομηρία.

Ο Μάρτιν Μπρέγκμαν, που υπήρξε μάνατζέρ του και παραγωγός του «Serpico» (1973) — ταινία που χάρισε στον Πατσίνο υποψηφιότητα για Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου, τον είχε προσεγγίσει για το «Dog Day Afternoon».

«Μου είπε ότι ήθελε να το κάνω, και είχα διαβάσει το σενάριο και το βρήκα καλογραμμένο, αλλά δεν ήθελα να το κάνω», είπε ο 85χρονος ηθοποιός στον Guardian. «Ήμουν στο Λονδίνο τότε, και σκεφτόμουν ότι είχα αρχίσει να ξεμένω από καύσιμα. Δεν ήξερα αν μπορούσα να το περάσω ξανά όλο αυτό», τόνισε.

Ο Πατσίνο μόλις είχε υποδυθεί τον Μάικλ Κορλεόνε στο «Νονός II» (κερδίζοντας τη δεύτερη υποψηφιότητά του για Όσκαρ) και δεν ήταν σίγουρος ότι μπορούσε να αντέξει ξανά τέτοια ένταση. «Μου φαινόταν ότι η ίδια ένταση και το να το ξαναζήσω ήταν πολύ κοντά στον ''Νονό II'', που ήταν έντονη εμπειρία με πολλούς τρόπους — όχι τόσο η ίδια η δουλειά, αλλά όλα όσα συνέβαιναν στην προσωπική μου ζωή με επηρέαζαν», εξήγησε.

Έτσι, αρχικά απέρριψε την πρόταση. «Είπα, εντάξει, καταλαβαίνω, είναι μια σπουδαία πρόταση και σας ευχαριστώ, αλλά δεν νομίζω ότι μπορώ να το κάνω. Θέλω να το αφήσω. Για άλλη μια φορά, με κάποιο όπλο στο χέρι να ληστεύω τράπεζα; Δεν θέλω να περάσω ξανά αυτό το πράγμα», θυμήθηκε.

Όμως ο Μπρέγκμαν τον κάλεσε ξανά για να του δώσει μια δεύτερη ευκαιρία να το σκεφτεί. «Ξαναδιάβασα το κείμενο και κατάλαβα ότι ήταν κάτι πολύ περισσότερα απ’ όσο νόμιζα. Ένα ενδιαφέρον, δυναμικό έργο. Ήξερα ότι οΣίντνεϊ Λουμέτ, τον οποίο λάτρευα, ήταν μέσα, είχαμε κάνει μαζί το ''Serpico''», συμπλήρωσε στη συνέχεια.

«Η πρώτη μου σκέψη ήταν, γιατί το απέρριψα; Πού βρισκόταν το μυαλό μου;», εξομολογήθηκε. Αποφάσισε λοιπόν να δεχτεί τον ρόλο. Η ταινία του έδωσε και την ευκαιρία να ξαναπαίξει δίπλα στον φίλο του Τζον Καζάλε — τον Φρέντο από τον «Νονό».

Αν και ο Πατσίνο αποδέχτηκε τον ρόλο, διευκρίνισε ότι δυσκολεύτηκε να μπει στον χαρακτήρα: «Για κάποιο λόγο, ένιωθα ότι δεν ήξερα ποιον χαρακτήρα έπαιζα. Όταν έβλεπα τι είχαμε γυρίσει, σκεφτόμουν: Τι κάνω, πού είμαι, ποιος είμαι, πού πάω;».

«Γύρισα σπίτι εκείνο το βράδυ, ήπια πάνω από ένα λίτρο λευκό κρασί — που δεν συνηθίζω να πίνω — και πέρασα όλη τη νύχτα ψάχνοντας να βρω τον χαρακτήρα μέσα μου, μέσα από το σενάριο. Την επόμενη μέρα, φυσικά, ο Λουμέτ με κοίταζε σαν να έλεγε: “Τι συνέβη, Αλ;” Το καστ — οι φίλοι μου — έλεγαν: “Νομίζω ότι καταρρέει”», περιέγραψε.

Όμως ο Πατσίνο τόνισε ότι αυτό ακριβώς χρειαζόταν για να παίξει τον ρόλο: «Νομίζω ότι γινόμουν κάποιος άλλος. Γινόμουν ο τύπος της ταινίας. Δεν ξέρω μέχρι σήμερα αν κορόιδευα τον εαυτό μου ή όχι. Αλλά το πέρασα, και με βοήθησε. Ας το πούμε έτσι: είτε ήταν σωστό είτε λάθος, με βοήθησε. Είχα κάτι προσωπικό με το οποίο δούλεψα».

Τελικά, ο Αλ Πατσίνο έλαβε την τέταρτη υποψηφιότητά του για Όσκαρ για το «Dog Day Afternoon».