Χρύσα Βέργη: Η στέρηση της ελευθερίας που βιώνουμε δεν μπορεί να είναι πνευματική και ψυχική
«Ο κόσμος, ειδικά μετά τον εφιάλτη του εγκλεισμού, έχει τεράστια ανάγκη, να επιστρέψει στους χώρους του Πολιτισμού» τονίζει στη συνέντευξή της στο protothema.grη ζωγράφος Χρύσα Βέργη
Φοίβη Παρασκευά
Για τη δημιουργική απομόνωση στους δύσκολους καιρούς της πανδημίας και τις σταθερές στην εικαστική διαδρομή και το έργο της μιλά στο protothema.gr η ζωγράφος Χρύσα Βέργη.
«Είμαι σίγουρη, ότι ο κόσμος, ειδικά μετά τον εφιάλτη του εγκλεισμού, έχει τεράστια ανάγκη, να επιστρέψει στους χώρους του Πολιτισμού» τονίζει στη συνέντευξή της προσθέτοντας: «Ο Πολιτισμός, εκτός του ότι είναι η ταυτότητα της χώρας μας, θα έπρεπε να είναι και η Πρώτη Ύλη της.»
Πώς βιώσατε την χρονιά που πέρασε και τι συναισθήματα σας γεννήθηκαν απέναντι στην πανδημία; «Ήταν και εξακολουθεί να είναι δύσκολη, αλλά και καθοριστική αυτή η χρονιά για όλους μας, σε πολλά επίπεδα. Στην αρχή ήμουν σε σοκ. Ήμασταν πρωταγωνιστές σε ταινία επιστημονικής φαντασίας. Ολόκληρος ο πλανήτης σε πόλεμο ενάντια σε έναν ύπουλο, βουβό εχθρό. Οι πόλεις άδειες, νεκρές. Η απειλή αόρατη, χθόνια. Η ζωή σε παύση. Ήμουν μουδιασμένη. Ένοιωθα απέραντη θλίψη για τα θύματα και ταυτόχρονα απεριόριστο σεβασμό κι ευγνωμοσύνη στους γιατρούς και τους νοσηλευτές της πρώτης γραμμής, όλου του κόσμου. Χώθηκα με το ζόρι στη δουλειά. Είμαι εξοικειωμένη με την απομόνωση, είναι η φύση της δουλειάς μου. Η στέρηση της ελευθερίας, που όλοι βιώναμε, ήταν υλική, σωματική. Δεν μπορούσε όμως να είναι πνευματική και ψυχική!»
Τι σημαίνει ο δημιουργικός χρόνος για έναν καλλιτέχνη; «Έχω την τύχη και την ευλογία να ζωγραφίζω. Η δουλειά μου είναι καταφύγιο, θεραπεία ψυχής. Με βοηθά να πολεμώ την ματαιότητα, να σηκώνομαι από το έδαφος, να βγαίνω από τον χρόνο και να βλέπω τα πράγματα λίγο από πάνω. Δεν είναι φυγή από την πραγματικότητα. Το αντίθετο. Είναι συνειδητοποίηση της αλήθειας, σύνδεση με τον ανώτερο εαυτό. Πρώτα απ' όλα, προσπάθησα να ξεχωρίσω τον φόβο από την τρομολαγνεία. Έκλεισα τις ειδήσεις. Έτσι κι αλλιώς, δέσμιοι της τεχνολογικής μας εποχής, τα νέα "χτυπούσαν" κάθε απόγευμα στο κινητό, ενημερώνοντάς με για τις ανθρώπινες απώλειες σε αριθμούς, τόσοι νεκροί, διασωληνωμένοι, κρούσματα... Σε όλο αυτό, αποφάσισα να δω άλλη μία ευκαιρία για αφύπνιση, για επανασυνειδητοποίηση της ευθραυστότητας της φυσικής και υλικής υπόστασης της ζωής μας, για επανατοποθέτηση απέναντι στο τι θεωρούμε δεδομένο και αυτονόητο και ποιες είναι οι προτεραιότητες σ' αυτό το ελάχιστα μικρό διάστημα, που μάς δωρίζεται και λέγεται Ζωή. Ερωτήματα και διαπιστώσεις, που αυτή τη φορά δεν αφορούσαν στο μικρόκοσμό μας, αλλά σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Στην ζωγραφική σας χρησιμοποιείτε συχνά το αρχέγονο στοιχείο που θέλει τον άνθρωπο κοντά στη φύση. Πείτε μας λίγα λόγια για αυτό. «Είμαι σίγουρη, ότι εκτός από την ανάγκη για το "ωραίο" (αρνούμαι να ζωγραφίσω την ασχήμια), αυτά τα ερωτήματα είναι ο λόγος που ζωγραφίζω την Φύση. Γιατί είναι οι ρίζες μας και η προέλευσή μας. Εκεί εγώ βρίσκω ολοφάνερες μπροστά μου (μακριά από τον μικρόκοσμό μας, που με μπερδεύει), τις απαντήσεις, τα όρια, τους κανόνες και το μέτρο, την προσφορά, το παράδειγμα, την ζωή, τον θάνατο και την αναγέννηση, την αρμονία, την ισορροπία, αλλά και την υπενθύμιση για τον σεβασμό, που τής, και μάς οφείλουμε, προκειμένου να μην αυτοκαταστραφούμε. Ήδη ζούμε τα αποτελέσματα της ανελέητης κακοποίησής της. Ήδη βιώνουμε την αρχή της επόμενης παγκόσμιας κρίσης, που θα είναι οικολογική και περιβαλλοντική. Η φύση, που γνωρίζουμε, δεν είναι ανεξάντλητη, όπως δεν είμαστε κι εμείς.»
Η ενασχόληση με την Τέχνη είναι μια απάντηση στον τεχνολογικό πόλεμο που ζούμε αυτήν την εποχή; «Η τέχνη σε κάθε της μορφή είναι διάλογος και επικοινωνία, αισθητική απόλαυση και προβληματισμός, θεραπεία ψυχής, ανάταση και σύνδεση με τον ανώτερο, πνευματικό μας εαυτό. Η Τέχνη μπορεί να χρησιμοποιήσει και να αντλήσει από την τεχνολογία, όπως και το αντίστροφο. Είναι αξιοθαύμαστο, πώς, μέσω της τεχνολογίας, φορείς της τέχνης, μουσεία και ιδρύματα, προωθούν καθημερινά και παγκοσμίως, εικονικές περιηγήσεις σε εκθέσεις και συλλογές, παραστάσεις, κονσέρτα, χορευτικά και οπερατικά δρώμενα, με σκοπό να προσφέρουν παρηγοριά στους έγκλειστους και απομονωμένους ανθρώπους, να συντροφεύσουν στη μοναξιά τους, να κατευνάσουν το άγχος και την αβεβαιότητα, να απαλύνουν τον φόβο και την αγωνία.»
Τι ελπίζετε και τι προσδοκείτε στο μέλλον σε σχέση με την αγορά τέχνης στην Ελλάδα; «Αυτό είναι κάτι που πρέπει να κρατήσουμε ως εργαλείο την επόμενη ημέρα, παρ' όλο που η φυσική παρουσία στην επαφή με το έργο τέχνης, επειδή ακριβώς ενεργοποιεί όλες μας τις αισθήσεις, είναι αναντικατάστατη. Πότε όμως και πώς θα είναι η επόμενη ημέρα; Πότε και σε τί ποσοστό θα επιστρέψουμε στην "καθημερινότητά" μας; Πόσα από τα μέτρα αντιμετώπισης και καταστολής της πανδημίας ήρθαν για να μείνουν; Νομίζω ότι θα περάσουμε σε μία νέα πραγματικότητα, και στη χώρα μας, κρατώντας πολλά από τα "εργαλεία", που μάς έμαθε η πανδημία. Το ίντερνετ σίγουρα είναι ένα από αυτά. Όσον αφορά στην αγορά της τέχνης, οι γενικότερες επιπτώσεις στην οικονομία της χώρας μας νομίζω ότι θα είναι συγκριτικά χειρότερες, γιατί η πανδημία και οι συνέπειές της ήρθαν αμέσως μετά την 10ετή οικονομική κρίση, που βιώσαμε. Αν και η ιστορία έχει δείξει ότι η αγορά της τέχνης είναι από τις πρώτες, που πλήττονται και από τις τελευταίες που ανακάμπτουν, είμαι σίγουρη, ότι ο κόσμος, ειδικά μετά τον εφιάλτη του εγκλεισμού, έχει τεράστια ανάγκη, να επιστρέψει στους χώρους του Πολιτισμού. Η Πολιτεία πρέπει να στηρίξει τον χώρο και τους καλλιτέχνες. Η Τέχνη δεν είναι πολυτέλεια, όπως συνηθίζεται να λέγεται. Ο Πολιτισμός, εκτός του ότι είναι η ταυτότητα της χώρας μας, θα έπρεπε να είναι και η Πρώτη Ύλη της.»
Photo: Katoufas Brothers. Tα έργα είναι από την τελευταία ατομική της ζωγράφου, που έγινε στην Evripides Art Gallery.
Θέτοντας στο επίκεντρο τον άνθρωπο και τις αυξημένες ανάγκες του για επικοινωνία και αλληλεπίδραση, τα νέα προγράμματα Nova Family προσφέρουν ένα απόλυτα μοντέρνο σχήμα κινητής τηλεφωνίας που εξοικονομεί χρήμα, χρόνο και ενισχύει την οικογενειακή συνδεσιμότητα.
Η Coca-Cola στην Ελλάδα ανακοίνωσε ένα καινούριο έργο που θα δημιουργήσει ανθεκτικές υποδομές απέναντι στην κλιματική αλλαγή και θα συμβάλλει στην αποκατάσταση της περιοχής που επλήγη από την κακοκαιρία Ντάνιελ.
