π. Ηλίας Μάκος

Και όμως, δύο παιδιά 20 ετών από την ακριτική Θεσπρωτία, προσδιόρισαν την έννοια και το νόημα της πραγματικής φιλίας, όχι σε μια κατάσταση εύκολη ή σε μια ατμόσφαιρα χαράς, αλλά σε μια πολύ δύσκολη στιγμή.

Για κυνήγι είχαν πάει το πρωινό, όταν κατά λάθος, ο ένας από τους δύο τραυμάτισε στην κοιλιά τον άλλον. Ο τραυματισμένος διακομίστηκε στο Κέντρο Υγείας Παραμυθιάς, όπου δήλωσε ότι αυτοπυροβολήθηκε από δική του αμέλεια. Θέλησε να καλύψει το φίλο του και απέδωσε την ευθύνη στον ίδιο τον εαυτό του.

Ο φίλος του, τι έκανε; Προσπάθησε να λουφάξει; Όχι. Εμφανίστηκε αυτοβούλως στο Αστυνομικό Τμήμα Παραμυθιάς και δήλωσε ότι πυροβόλησε το φίλο του, χωρίς να το θέλει.

Η συμπεριφορά των παιδιών δεν είναι μόνο ένα δυνατό μάθημα, αλλά αποτελεί και ένα γερό χαστούκι στην υποκρισία κάποιων από μας, που παριστάνουμε τους φίλους, ενώ είμαστε φίδια κολοβά.

Οι δύο 20χρονοι απέδειξαν ότι η γνήσια φιλία δεν είναι τίποτε άλλο από «μία ψυχή, σε δύο σώματα», όπως έλεγε ο Αριστοτέλης.

Και μας θύμισαν ότι μπορεί ο αριθμός των γνωστών να αυξάνεται, αλλά οι καθαυτό φίλοι λιγοστεύουν.

Δεν υπάρχει φιλία, αν οι φίλοι δεν ανοίγουν και δεν αποκαλύπτουν αμοιβαία και με ειλικρίνεια τον εαυτό τους και δεν προστατεύουν ο ένας τον άλλον, αποφεύγοντας να αλληλοεκτεθούν.

Στην κοινωνία, που ζούμε είναι δύσκολο να ανιχνεύσεις τέτοιες περιπτώσεις. Και, όμως, δύο νεαροί από την Παραμυθιά ταρακούνησαν τα νερά, δίνοντας την ελπίδα ότι η φιλία δεν πέθανε ακόμη!...