Μανόλης Γαλάνης

Αν υπήρχε λίγη τσίπα σε όσους μας έφτασαν ως εδώ θα είχαν περάσει μια θηλιά στο λαιμό τους και θα είχαν κρεμαστεί. Στο Σύνταγμα ή στο σπίτι τους είναι δικό τους θέμα. Έτσι αντρίκια, χωρίς πολλά λόγια. Όπως αυτοκτονούν κάθε μέρα οι ανώνυμοι φτωχοΈλληνες. Με τα «κοράκια» να έχουν πάθει υπερκόπωση από τα κηδειόχαρτα του μνημονίου και τα γυναικόπαιδα να αγκαλιάζουν μνήματα. Ένας λόγος συμπάθειας δεν βγήκε από τα χείλη σας. Πραγματικά ασύλληπτη ξεδιαντροπιά. Έχετε πάρει χαμπάρι τι γίνεται σε αυτή την χώρα; Ενοχές και τύψεις δεν συμπεριλαμβάνονται στα περισπούδαστα λεξιλόγιά σας. Ξέρετε, αυτά που μοστράρετε μπροστά στις κάμερες νομίζοντας ακόμα και τώρα πως μιλάτε σε αγράμματους και ηλίθιους…Πόσο γελιέστε.

Ανοίξτε λίγο τα μάτια σας. Αφήστε τους πανηγυρισμούς, ξεκαβαλήστε τα αγαπημένα σας καλάμια και κοιτάξτε γύρω σας. Ο κόσμος σας σιχάθηκε και εσείς συνεχίζετε το βιολί σας σαν να μην τρέχει τίποτα. Ξεκλέψτε λίγο από τον πολύτιμο χρόνο σας και πηγαίνετε σε έναν σχολικό εκκλησιασμό. Πιάστε στασίδι και παρατηρήστε. Τα παιδιά πέφτουν με τα μούτρα στα αντίδωρα. Μπουκώνουν το στόμα τους όπως-όπως. Γεμίζουν τις τσέπες στα κλεφτά με τον άρτο τον επιούσιο και τα εικονίσματα κοιτούν αποσβολωμένα.

Ξυπνήστε!  Όταν οι μούντζες θα πέσουν βροχή στις παρελάσεις της 25ης Μαρτίου θα το παίξετε θλιμμένοι και θιγμένοι. Θα βγείτε στα κανάλια και θα μιλάτε τα λόγια τα ακαταλαβίστικα περί τραμπουκισμών και ακραίων στοιχείων. Η νεολαία σας φτύνει κατά πρόσωπο, δεν ψιχαλίζει.

Βγάλατε έναν ολόκληρο λαό στην γύρα και στην φτώχεια και δεν άνοιξε μύτη. Πολιτισμός ή φόβος; Η ιστορία θα κρίνει.
Πηγαίνετε και σε έναν φούρνο στα διαλείμματα των συσκέψεων σας με τα κρουασανάκια να αχνίζουν πάνω στα λουστραρισμένα γραφεία σας. Μείνετε μέσα στις υπουργικές σας λιμουζίνες να δείτε τις ουρές για το μπαγιάτικο ψωμί που το πουλάνε στη μισή τιμή. Και όταν θα φύγει στον αέρα και κανένα γιαούρτι θα μιλάτε πάλι για σκοτεινούς κύκλους που επιβουλεύονται τη Δημοκρατία μας. Την πεινασμένη Δημοκρατία μας κυρίες και κύριοι. Αυτή που συνωστίζεται μέσα στο κρύο για ένα κιλό πατάτες. Αυτήν που ξεφτιλίσατε.

Οι Δημοκρατίες δεν κινδυνεύουν από γιαουρτάκια και μούντζες. Ησυχάστε. Είναι απλά τα επιθανάτια σπασμωδικά αντανακλαστικά μιας κοινωνίας που μας αφήνει χρόνους. Οι Δημοκρατίες καταρρέουν από τις αιτίες που σηκώνουν ένα εφηβικό χέρι να μουντζώσει και οδηγούν ένα ροζασμένο χέρι γέροντα να πετάξει το κεσεδάκι.

Ο μέσος Έλληνας δεν ξεβολεύτηκε όπως εντέχνως τον παρουσιάζετε. Ο Έλληνας πεινάει. Όσο πιο γρήγορα θελήσετε να το καταλάβετε τόσο περισσότεροι θα γλιτώσουν. Ίσως δυσκολευτείτε γιατί «ο  χορτάτος τον πεινασμένο δεν τον πιστεύει». Όταν σε ένα λαό λείπουν ψωμί, πατάτες και λάδι τότε μιλάμε για άλλες καταστάσεις. Πετάξτε τις γραβάτες, βγάλτε τα κοστούμια και φορέστε την φόρμα εργασίας. Ναι, την φόρμα εργασίας, αν βέβαια σας θυμίζει κάτι. Αυτή που ζηλεύουν οι πάνω από 1εκατ άνεργοι. Η πείνα θολώνει το μυαλό και περιμένει λύσεις εδώ και τώρα. Καλές οι εκθέσεις ιδεών περί ανάπτυξης αλλά μέχρι τότε το παιχνίδι θα έχει χαθεί.

Εκτός και αν περιμένετε να πάνε στον Άγιο Πέτρο μερικές εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες για να αυξηθεί το κατά κεφαλήν εισόδημα στη χώρα και να θριαμβολογήσετε ξανά. Είναι και αυτό μία άποψη.