Μανόλης Γαλάνης

Αν θέλουμε  να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας πρέπει να δούμε καθαρά τι συμβαίνει γύρω μας. Θέλουμε δεν θέλουμε η διαδικασία εξόδου της χώρας μας από το ευρώ έχει ήδη ξεκινήσει. Η αλήθεια είναι ότι βρισκόμαστε με το ένα πόδι εκτός του ενιαίου νομίσματος, με την άγρυπνη φροντίδα βέβαια της αγαπημένης μας Ανκελα αλλά και με δικές μας «ευρεσιτεχνίες». Από την άλλη, τα «πονταρίσματα» των διεθνών κερδοσκόπων δεν είναι πλέον αν η Ελλάδα πάει τελικά στη δραχμή αλλά αν ολόκληρη η Ευρώπη φύγει από το ευρώ.  

Σε αυτές τις  συνθήκες ευρωπαϊκής κατάρρευσης και  ελληνικής χρεοκοπίας ο Λουκάς Παπαδήμος  καλείται να κερδίσει χρόνο. Χρόνο μπας και πάνω στη γενικότερη αναμπουμπούλα τη γλιτώσουμε, έστω και ξώφαλτσα. Χρόνο για να προλάβει να κάνει ο καθένας τα προσωπικά και οικογενειακά του «κουμάντα». Πάνω από όλα όμως, χρόνο για όλα τα ελληνόπουλα που δεν τους αξίζει να υποθηκευτεί το μέλλον τους σε κάλπικες δραχμές και πληθωριστικό χρήμα.  

Την ίδια ώρα  οι πυλώνες αυτής της εθνικής, υποτίθεται, προσπάθειας ασχολούνται με πιο ενδιαφέροντα θέματα. Στο ΠΑΣΟΚ κοιτάζονται στον καθρέφτη και προβάρουν προεδρικά κοστούμια ενώ στην Νέα Δημοκρατία ψάχνουν να βρουν τις χαμένες τάσεις τους όταν φυσικά δεν διαβουλεύονται με το που θα βάλουν την υπογραφή τους. Όλα αυτά όταν, εν έτει ευρώ ακόμα, έχουμε φτάσει κυριολεκτικά να λέμε, «καλύτερα ταμείο ανεργίας σε ευρώ παρά εργαζόμενος στη δραχμή». Και προς αποφυγή παρεξηγήσεων, το ταμείο σήμερα είναι στα 461ευρώ ενώ ο μισθός σε εθνικό νόμισμα στην Βουλγαρία, που για εκεί μας προορίζουν είναι ύστερα και από τις τελευταίες αυξήσεις στα 138 ευρώ. Στην περίπτωση που δεν σοβαρευτούν αυτοί που πρέπει, ο επόμενος πρωθυπουργός θα είναι πράγματι της δραχμής, και όλοι τους της καρπαζιάς!