Μαίρη Λαμπαδίτη

Ο Σαμ ,όταν ήταν  μαθητής στη Νιγηρία των 180 εκ .κατοίκων  ,όπου υπάρχουν ακόμα περιοχές που τα κορίτσια απαγορεύεται να πάνε σχολείο , εντυπωσιάστηκε όταν διάβασε την Αντιγόνη του Σοφοκλή στα αγγλικά . Ηρθε στη Θεσσαλονίκη και σπούδασε φιλοσοφία και οδοντιατρική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο . Εβλεπε ελληνικές ταινίες με το Βέγγο για να διευκολυνθεί να μάθει ελληνικά και δέθηκε με τους ανθρώπους και τις γοητευτικές γωνιές της Θεσσαλονίκης των φοιτητικών του χρόνων. Σήμερα ζει στην Αστόρια και διατηρεί εδώ και 25 χρόνια το μοναδικό ελληνικό βιβλιοπωλείο στην περιοχή. Μάλιστα! Ενας νιγηριανός με ελληνική ψυχή «σέρνει» το βαρύ άρμα της διατήρησης της φλόγας του ελληνισμού στην ομογένεια όχι μέσα από τα μπουζούκια και τις παρελάσεις αλλά μέσα από την αρχαία ελληνική γραμματεία , τη λογοτεχνία και τα ελληνικά παραμύθια. Διδάσκει μάλιστα ελληνικά σε ενήλικες τρίτης γενιάς που θέλουν να μάθουν σωστά τη γλώσσα.

«Νιώθω ότι δεν έφυγα ποτέ .Εδώ πέρασα τα καλύτερά μου χρόνια. Χρωστάω μεγάλη ευγνωμοσύνη στην Ελλάδα γιατί με πήρε παιδί και με έκανε άνθρωπο. Έχω έρωτα με τον πολιτισμό σας . Θάπρεπε να διδάσκεται παντού . Ο Μέγας Αλέξανδρος είπε «ότι δε γιορτάζεται ,αποξενώνεται και πεθαίνει»

Αυτά τα εκ βαθέων  συναισθήματα εξομολογήθηκε ο Σαμ ,στην  εκπομπή του Καμπουράκη και του Οικονομέα  που είχε προσκληθεί με την ευκαιρία της έκδοσης του βιβλίου του «Το θαύμα να νιώθεις Ελληνας»

Ομολογώ ότι ένοιωσα ρίγη συγκίνησης  και μια ψυχική ανάταση πρωί –πρωί , συναισθήματα που σπάνια μου προκαλούνται πια  ιδίως για εθνικούς λόγους.

Ακου ρε φίλε, μονολόγησα. Οι νιγηριανοί  Σαμ και Αντεντοκούνμπο  νιώθουν πιο έλληνες από μας που ποδοπατάμε ,κλέβουμε και αδιαφορούμε για τη χώρα μας γιατί και εμάς μας ποδοπάτησαν, μας έκλεψαν και μας γύρισαν την πλάτη οι εξουσίες . Δεν μας ενέπνευσαν οι ταγοί , δεν μας άνοιξαν δρόμους οι χαλκέντεροι των υπουργείων. Αντίθετα , έδιωξαν τα χαρισματικά μυαλά που διαπρέπουν στο εξωτερικό .

 Έτσι έκανε κι ο Σαμ. Έφυγε γιατί κατάλαβε ότι στη χώρα του φωτός δε θα μπορέσει να ορθοποδήσει . Και δικαιώθηκε αφού επιστρέφοντας στην Ελλάδα της κρίσης βρήκε τους παλιούς του φίλους- γιατρούς ,χωρίς δουλειά να βιώνουν θλίψη και μιζέρια.  Το όνειρο του  είναι να διδάξει ελληνικά σ΄ένα σχολείο στη Νιγηρία που λειτούργησε πρόσφατα. Πιστεύει ότι θα «πάρει παιδιά που θα τους κάνει ανθρώπους μέσα από την ελληνική παιδεία» όπως συνέβη και στον ίδιο.

Η ευγνωμοσύνη του Σαμ για την Ελλάδα μου θύμισε  την ανυπέρβλητη δήλωση στήριξης του γάλλου σκηνοθέτη Ζακ λυκ Γκοντάρ. Χωρίς να του δώσω άφεση αμαρτιών  που  τέσσερα χρόνια μετά ,το φοβερό παιδί της 7ης τέχνης πρότεινε για πρωθυπουργό τη Μαρί Λεπέν προκαλώντας σάλο σ΄ολόκληρη την Ευρώπη, πιστεύω ότι τα λόγια του τις μέρες που η  Ελλάδα έμπαινε στο μνημόνιο το 2010 ήταν το πιο «τεκμηριωμένο» επιχείρημα , η βέλτιστη πρακτική και το καλύτερο ισοδύναμο για να αποκρούσουμε τις απαιτήσεις των δανειστών.

"Πρέπει να ευχαριστήσουμε την Ελλάδα. Η Δύση ολόκληρη είναι που έχει χρέος προς τη χώρα αυτή. Η φιλοσοφία, η δημοκρατία, η τραγωδία, προήλθαν από την Ελλάδα. Ξεχνάμε συνέχεια τη σύνδεση τραγωδίας και δημοκρατίας. Χωρίς Σοφοκλή δεν θα υπήρχε Περικλής. Χωρίς Περικλή δε θα υπήρχε Σοφοκλής. Η τεχνολογική εξέλιξη της ανθρωπότητας οφείλεται στην Ελλάδα. Η Ελλάδα θα μπορούσε να ζητήσει εκατομμύρια και ο σύγχρονος κόσμος θα έπρεπε να αποπληρώσει το διανοητικό δάνειο του παρελθόντος.»