Γιώργος Δ. Ανδρέου

«Φοιτητές» έχουν ήδη καταλάβει, αντιδρώντας «δικαιωματικά», τα κτίρια των σχολών που φοιτούν με αποτέλεσμα, όπως έχει δείξει η «ιστορία των καταλήψεων», την απώλεια ενός ήδη εξαμήνου για όσους είναι εκεί για να σπουδάσουν – ένα εξάμηνο λιγότερο επαγγελματικής ζωής. Μετά από κάποιους μήνες επαναστατικής γυμναστικής θα βαρεθούν και θα αποχωρήσουν αφήνοντας πίσω τους κατεστραμμένες υποδομές. Χωρίς συνέπειες. Διαμαρτύρονται για την πρόθεση της Κυβέρνησης να θεσμοθετήσει τη λειτουργία στη χώρα παραρτημάτων ξένων ιδιωτικών πανεπιστημίων. Δέσαμε εμείς το γάιδαρό μας σκέφτονται οι καταληψίες, οι άλλοι ας κόψουν το λαιμό τους να τρέχουν και να ξοδεύονται στην αλλοδαπή.

Αγρότες, ζεσταίνουν, τώρα που δεν έχουν δουλειές στα χωράφια, τις μηχανές των τρακτέρ απειλώντας να κλείσουν, «δικαιωματικά», τις εθνικές οδούς και τις μεγάλες οδικές αρτηρίες, κόβοντας τη χώρα στη μέση. Διεκδικούν, εν πολλοίς δίκαια, συντεχνιακά δικαιώματα, αποζημιώσεις για ζημιές, τιμές, μειωμένο κόστος παραγωγής (φτηνά λιπάσματα, ρεύμα κλπ), απαλλαγές, επιδοτήσεις, μέχρι αναθεώρηση της ΚΑΠ που αποφασίζεται στης Βρυξέλλες. Όταν αρχίσουν οι δουλειές τους θα αποχωρήσουν, χωρίς συνέπειες, αδιαφορώντας για την τεράστια ζημιά που δημιούργησαν σε πολλούς άλλους, που δεν μπόρεσαν να διακινήσουν προϊόντα και εμπορεύματα, που περίμεναν άδικα επισκέπτες στους χειμερινούς προορισμούς κλπ. Χάνουν το αναμφισβήτητο δίκιο τους, ειδικά οι αγρότες που υπέστησαν και εξακολουθούν να υφίστανται τις τεράστιες συνέπειες των θεομηνιών και της κλιματικής αλλαγής, με τον τρόπο που ασκούν τα δικαιώματά τους.

Κάποιοι άλλοι, είτε του δημόσιου τομέα που απεργούν – ο ιδιωτικός τομέας έχει χάσει από χρόνια την πολυτέλεια αυτή - είτε κατά κανόνα αργόσχολοι ακτιβιστές, εξτρεμιστές και κάθε καρυδιάς καρύδι, όλοι «προοδευτικοί» εννοείται, νοιώθουν την ανάγκη να διαμαρτυρηθούν, ακόμα και υπέρ των πειρατών Χούφι, της Χαμάς, της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία κλπ. Κι αυτοί θεωρούν ότι έχουν δικαίωμα να διαδηλώσουν κλείνοντας και καταστρέφοντας το κέντρο της πολύπαθης Αθήνας. Αδιαφορώντας για τη ζημιά στους επαγγελματίες του ευρύτερου κέντρου που παραλύει αλλά και τους εργαζόμενους που ταλαιπωρούνται ή και δεν μπορούν να προσεγγίζουν στη δουλειά τους.

Κάποιοι άλλοι, μπαχαλάκηδες με κουκούλες, δικαιωματικά και αυτοί, μετατρέπουν σε πεδίο μάχης και καταστροφών το κέντρο της πόλης, εκμεταλλευόμενοι μια ειρηνική πορεία, στην οποία παρεισφρέουν.

Άπαντες θεωρούν ότι ασκούν νόμιμο δικαίωμά τους, απαιτούν από την κοινωνία και την πολιτεία να ανεχθούν την άσκησή του ακόμα και σε βάρος άλλων. Δεν αναγνωρίζουν στο κράτος το δικαίωμα εφαρμογής του νόμου με:

• Απομάκρυνση από τα πανεπιστήμια των ελάχιστων εξτρεμιστών, που τα καταλαμβάνουν παράνομα.
• Αποτροπή του κλεισίματος των εθνικών οδικών αρτηριών από τους αγρότες.
• Διασφάλιση της δυνατότητας κυκλοφορίας και λειτουργίας της πόλης.
• Επιβολή κυρώσεων σε όσους παρανομούν.

Το κακό είναι πως η κοινωνία έχει εθιστεί στην «πρακτική» αυτή, έχει αποδεχθεί το «δικαιωματισμό», την θεωρεί τετελεσμένο και αναπόφευκτο γεγονός, μέχρι του σημείου να ανέχεται έως και να αναγνωρίζει σε κάποιους «δικαίωμα» παράβασης των νόμων και καταπάτησης δικαιωμάτων συμπολιτών τους, χωρίς συνέπειες. Από κοντά και η πολιτεία ανέχεται σιωπηρά την πρακτική αυτή.

Έχει δημιουργηθεί στη χώρα – τοις πράγμασι - σχιζοφρενική και αντιφατική νοοτροπία.

Ο ίδιος πολίτης, ως θιγόμενος εγκαλεί το κράτος γιατί δεν παρεμβαίνει άμεσα, δυναμικά, αποτελεσματικά να προστατεύσει τα δικαιώματά του να κυκλοφορεί, να σπουδάζει, να αναπτύσσεται, όταν όμως διεκδικεί τα δικά του, προσωπικά ή συντεχνιακά, συμφέροντα, απαιτεί ανοχή της αυθαίρετης και παράνομης άσκησής τους, ακόμα και σε βάρος άλλων.
Επικράτησε στη χώρα νοοτροπία άκρατου δικαιωματισμού - μονά ζυγά δικά μας. Την υιοθετεί και υποθάλπει και η εγχώρια αριστερά, «κολλημένη» σε αναχρονιστικές πρακτικές, με σύνθημα «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη».

Είναι ανώφελο να αναφερθούμε στους πρωτεργάτες, τους δημιουργούς της νοοτροπίας αυτής, τις πηγές του λαϊκισμού που την εξέθρεψαν.
Το ζητούμενο και επιβεβλημένο, εδώ που φτάσαμε, είναι να καταπολεμηθεί αποτελεσματικά μέχρι να αλλάξει η νοοτροπία αυτή που συντηρεί την αυθαιρεσία και την ανομία εμποδίζοντας την πρόοδο.

Η πολιτεία, το Κράτος, είναι ο μόνος φορέας που μπορεί - οφείλει - να καθορίσει, υποδείξει και επιβάλλει, με σταθερότητα, συνέπεια και επιμονή – αμείλικτα και αταλάντευτα - τα όρια άσκησης των δικαιωμάτων αλλά και των υποχρεώσεων ενός εκάστου. Αδιάκριτα και προς πάσα κατεύθυνση.

Οφείλει βέβαια, παράλληλα, να αποδεικνύει έμπρακτα – κάθε μέρα – ότι σέβεται τα ουσιαστικά, πραγματικά και νόμιμα δικαιώματα των πολιτών.
Η κορωνίδα των μεταρρυθμίσεων που έχει ανάγκη ο τόπος, κ. πρωθυπουργέ, είναι η οριοθέτηση και ο σεβασμός των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων και η καταπολέμηση της νοοτροπίας, του «άκρατου δικαιωματισμού». Την οφείλετε σε όσους εξακολουθούν να σας στηρίζουν.

O Γιώργος Ανδρέου είναι δικηγόρος (www.andreoulaw.gr)