Γιώργος Μιχαηλίδης

Θα έλεγε κανείς πως είναι, κατά γενίκευση, μία προίκα της ακραίας πόλωσης που ξεκίνησε στην απαρχή των μνημονίων όταν και τότε όλοι διαφωνούσαν με όλους για όλα. Πάμε στο σήμερα λοιπόν.

Το σκηνικό έχει διαμορφωθεί ως εξής: Οι Τούρκοι έχουν ξεσαλώσει, ίσως περισσότερο από ποτέ. Μιλώντας με αναλυτές αλλά και γνώστες της εξωτερικής πολιτικής, όλοι συμφωνούσαν σε μία παραδοχή. Ποτέ άλλοτε η Τουρκία δεν είχε φέρει σε τέτοια κατάσταση τις σχέσεις των δύο χωρών αφού τώρα το «Μητσοτάκης γιοκ» του Ερντογάν αποτελεί μία εφαρμοσμένη πολιτική, μιας και φαίνεται να έχουν κλείσει τα περισσότερα από τα κανάλια επικοινωνίας των δύο χωρών.

Ο Ταγίπ Ερντογάν προειδοποιεί την Αθήνα να μην… χορεύει με την Τουρκία και να πάρει μαθήματα από το παρελθόν (κατά το οποίο όπως είπε ο ίδιος, ο Μωάμεθ δεν πήρε μόνο την Κωνσταντινούπολη αλλά και την Πελοπόννησο) και ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών βγήκε στο Anadolu και παρουσίασε χάρτες που κόβουν το Αιγαίο στα δύο. Σύμφωνα με το τελευταίο αφήγημα της Άγκυρας η Ελλάδα πρέπει να χάσει την κυριαρχία της στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου γιατί έχει στρατό πάνω σε αυτά.

Θα έλεγε λοιπόν κανείς ότι τα παραπάνω θα ήταν αφορμή για μία πρωτοφανή εθνική ομοψυχία. Αμ δε. Πρωτοστάτης στην παραφωνία αυτή είναι ο ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος από την μία αδυνατεί να εξηγήσει γιατί ο Ερντογάν έγινε έξω φρενών αφού ο Μητσοτάκης δεν είπε ούτε μία φορά την λέξη Τουρκία στο αμερικανικό κογκρέσο και από την άλλη αφήνει ακόμη και σήμερα παρά τις θηριωδίες του στρατού του Πούτιν, υπόνοιες πως η χώρα μας δεν θα έπρεπε να λάβει σαφή θέση εναντίον της Ρωσίας για την εισβολή στην Ουκρανία (αλλά αυτό είναι αφορμή για άλλο κείμενο). Πάμε πάλι στα της Τουρκίας λοιπόν.

Μα για ποια εθνική ομοψυχία μιλάμε; Ο πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ, ο Χριστόφορος Βερναρδάκης είναι αυτός που μίλησε για μία Τουρκία η οποία είναι ενισχυμένη περιφερειακή δύναμη. Ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ σε ανακοίνωσή του για τον Τσαβούσογλου, από τις 165 λέξεις που χρησιμοποίησε μόλις οι 33 χρησιμοποιήθηκαν για να καταδικάσει τις δηλώσεις του Τούρκου ΥΠΕΞ και οι υπόλοιπες 130 για να κατηγορήσει την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ή ακόμα καλύτερα, μέσο που πρόσκειται στον ΣΥΡΙΖΑ ήταν αυτό που στο πρωτοσέλιδό του, σχολιάζοντας την επίσκεψη Μητσοτάκη στις ΗΠΑ είχε την σημείωση πως επρόκειτο για μία «ανέξοδη και θλιβερή προσπάθεια σύγκρισης της δικής του με την τουρκική αξιοπιστία».

Μιλώντας χθες στο Newsbomb.gr, ο Αλέξης Τσίπρας, είπε μεταξύ άλλων πως η κλιμάκωση με Τουρκία είναι κάτι που έχουν αντιμετωπίσει όλες οι κυβερνήσεις, όπως και η δική του, η οποία όμως είχε «στρατηγική με αρχή μέση και τέλος».

Είναι αλήθεια πως εάν καταγράψουμε τον κατάλογο με τις ανόητες δηλώσεις που έγιναν από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ όλα τα προηγούμενα χρόνια, ακόμη και κατά την περίοδο της διακυβέρνηση δεν θα έχουμε ούτε αρχή, ούτε μέση, ούτε τέλος, αφού είναι ατελείωτες. Τι να θυμηθεί κανείς; Τα νησιά που δεν χάθηκε ο κόσμος και να τα χάσουμε κατά τον Ζουράρι; Το φιάσκο της επίσκεψης Ερντογάν στην Αθήνα; Το γεγονός πως δεν μπήκε ούτε μία βίδα στις Ένοπλες Δυνάμεις επί χρόνια; Το «θα το ρισκάρουμε με τους εξοπλισμούς»; Το «αναγνωρίζουμε τον πόνο των Ποντίων αλλά δεν ήταν γενοκτονία»; Ή μήπως εσχάτως την αναντιστοιχία λόγων και πράξεων, από το κόμμα που πολεμικό υλικό στην Σαουδική Αραβία;

Κλείνοντας, ενδιαφέρον έχει ότι ο κ. Τσίπρας μίλησε για ΙΧ εξωτερική πολιτική από τον κ. Μητσοτάκη. Επαναλαμβάνω: Ο κ. Τσίπρας. Που πέρασε την Συμφωνία των Πρεσπών παρά τους εκατοντάδες χιλιάδες των διαδηλωτών, που διέλυσε το κόμμα του κυβερνητικού του εταίρου για να πάρει τους βουλευτές του και να υπερψηφίσει την Συμφωνία και που δεν είχε ούτε το θάρρος να πει το αεροδρόμιο Μακεδονία με το όνομά του, μπερδεύοντάς το με το αεροδρόμιο της Μίκρας, μην και χρησιμοποιήσει την λέξη «Μακεδονία» μπροστά στον Ζόραν Ζάεφ…