Γιώργος Χελάκης

Με σεβασμό στο σύνολο της επιστημονικής ομάδας των λοιμοξιολόγων και επιδημιολόγων που παίρνει τις αποφάσεις και συντονίζει τη μάχη κατά της πανδημίας. Με θαυμασμό και ευγνωμοσύνη γιατί ο κ. Τσιόδρας και οι συνεργάτες τους πετυχαίνουν στην αποστολή τους και η πατρίδα μας μετράει (συγκριτικά) λίγα θύματα και λίγα κρούσματα. Γιατί φαίνεται πως μπορεί να βγούμε από την υγιεινομική κρίση με τις ελάχιστες δυνατές απώλειες σε ανθρώπινες ζωές.

Προτάσεις και επιστημονικές απόψεις που κριτικάρουν πλευρές της τακτικής που ακολουθεί ο κ. Τσιόδρας μπορεί να και να τεθούν προς συζήτηση. Ισοπεδωτική κριτική και απαξιωτικοί χαρακτηρισμοί είναι απαράδεκτοι. Οταν με το καλό βγούμε από αυτή την περιπέτεια, το όνομα του κ. Τσιόδρα θα το μηνμονεύουμε επί μακρόν και διακιολογημένα. Γιατρός, επιστήμονας είναι ο κ. Τσιόδρας που συντοινίζει και κατευθύνει την μάχη. Γιατρός επιστημονας είναι και ο Ηλίας Σιώρας που μάχεται στην πρώτη γραμμή στο Νοσοκομείο “Ευαγγελισμός”. Υποθέτω πως και αυτός όπως και οι χιλιάδες συνάδελφοι του στα Δημόσια Νοσοκομεία είναι άξιοι επαίνων.

Αυτό άλλωστε σηματοδοτεί όχι μόνο ο χαρακτηρισμός τους ως ηρώων από τον πρωθυπουργό αλλά και τα χειροκροτήματα από τα μπαλκόνια των “εγκλείστων” τα βράδια στις εννέα η ώρα. Μοιάζει λοιπόν περίεργο ως εξωφρενικό να θαυμάζουμε τον ήρωα όταν μάχεται στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας και να του στέλνουμε την Αστυνομία όταν διαδηλώνει. Για τον ίδιο άνθρωπο πρόκειται. Οι γιατροί και οι νοσηλευτές διαδηλώνουν ειρηνικά έξω από το Νοσοκομείο την περασμένη Τρίτη, Παγκόσμια Ημέρα της Υγείας, και την διαδήλωσή τους επιχειρούν επί της ουσίας να την διαλύσουν οι αστυνομικές δυνάμεις.

Ο γιατρός κ. Σιώρας απευθύνεται στους αστυνομικούς με τα παρακάτω λόγια” Δεν καταλαβαίνουμε την παρουσία της Αστυνομίας. Πείτε στους επικεφαλής ότι εμείς ως εργαζόμενοι, ως υγειονομικοί, ως ήρωες που μας είπε ο πρωθυπουργός, δε θέλουμε την Αστυνομία εδώ. Τη θέλουμε να πιάνετε τους παράνομους. Εδώ δεν μας βοηθάτε. Ειλικρινά σας το λέμεη παρουσία σας δημιουργεί άσχημο κλίμα. Για άλλο πράγμα τη θέλουμε την αστυνομία, όχι να έιναι μπροστά στα νοσοκομεία. Σας παρακαλούμε σαν μια συμβολική πράξη αλληλεγγύης στους ήρωες, να αποχωρήσετε από την είσοδο του νοσοκομείου όμορφα και πολιτισμένα και να περιπολείτε στους δρόμους και να βρείτε αυτούς που κυκλοφορούν άσκοπα από την Κηφισιά στην Γλυφάδα για να πιούν τον καφέ τους”

Εχει κανείς την εντύπωση ότι ο κ. Σιώρας αγαπάει και πασχίζει για τον συνάνθρωπο λιγότερο από τον κ. Τσιόδρα. Μήπως προκύπτει από πουθενά ότι ο κ. Σιώρας κι όσοι διαδήλωναν μαζί του διαφωνούν με τα μέτρα που εφαρμόζονται; Οχι. Εκείνο που προκύπτει είναι ότι “ήρωες” σαν τον κ. Σιώρα διαφωνούν με την -τόσα χρόνια τώρα- αποδυνάμωση του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Ζητούν να αντιμετωπιστούν άμεσα οι ελλείψεις σε γιατρούς και νοσηλευτές. Να αντιμετωπιστούν οι ακόμα παρατεινόμενες ελλείψεις σε κλίνες για Εντατική θεραπεία, σε μέσα προστασίας κλπ. Ζητούν προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Ζητούν εντέλλει καλύτερο εξοπλισμό για τη μάχη που δίνουν στην πρώτη γραμμή.

Δεν γίνεται να ευγνωμονούμε γιατρούς και νοσηλευτές όταν δίνουν τη μάχη αλλά με την προϋπόθεση να παραμένουν βουβοί. Να μην μιλούν, να μην έχουν αιτήματα, να μην διαδηλώνουν.Να τους αντιμετωπίζει η πολιτεία ως εν δυνάμει ταραξίες και να τους στέλνει τα ΜΑΤ. Στο πρόσωπο του Σωτήρη Τσιόδρα βλέπουμε τον καταρτισμένο επιστήμονα και ευγενή άνθρωπο που συντονίζει πετυχημένα την μάχη κατά της πανδημίας. Στο πρόσωπο του Ηλία Σιώρα βλέπουμε τον κομμουνιστή γιατρό που χωρίς τις κατάλληλες προϋποθέσεις δίνει τη μάχη (με χιλιάδες άλλους μαζί) στην πρώτη γραμμή διεκδικώντας ταυτόχρονα ένα δυνατό και καλά εξοπλισμένο και στελεχωμένο Δημόσιο Σύστημα Υγείας. Διάφοροι “διαμορφωτές της κοινής γνώμης” βλέπουν απλά έναν συνδικαλιστή που διεκδικεί σπάζοντας την τεχνητή ομοφωνία του “όλα είναι καλώς καμωμένα”...