Γιώργος Χελάκης

Όπως και η συμμετοχή της γνωστής συγγραφέως-δημοσιογράφου. Την άλλη μέρα ο Βασίλης Δημάκης ενημερώθηκε ότι γίνεται δεκτό το αίτημα του και μεταφέρεται στο Δικαστικό Τμήμα των Φυλακών Κορυδαλλού. Πρώτα ενημερωθήκαμε όλοι εμείς σε απευθείας τηλεοπτική μετάδοση.

Να πως έχουν τα γεγονότα. Την προηγούμενη μέρα στο ρεπορτάζ όχι της Δημόσιας αλλά της Κρατικής Τηλεόρασης απλά γινόταν γνωστό ότι οπ Βασίλης Δημάκης κάνει απεργία και δίψα. Τι ακριβώς ζητάει και απεργεί, τι υποστηρίζει δεν θεωρήθηκαν στοιχεία του ρεπορτάζ και δεν ακούστηκαν. Αντίθετα, ήταν εκτενής η αναφορά στα ποινικά αδικήματα που έχει διαπράξει ο Δημάκης και η πολυετής φυλάκιση που του είχε επιβληθεί. Ο δικηγόρος του απεργού κ. Καμπαγιάννης προφανώς αγανακτισμένος από την μονομέρεια του ρεπορτάζ (είχαν προηγηθεί κι άλλα με ανάλογο περιεχόμενο) έστειλε εξώδικο στην ΕΡΤ ζητώντας να ακουστεί και η άλλη πλευρά.

Ω του θαύματος, την άλλη μέρα στο μεσημβρινό δελτίο ειδήσεων της Κρατικής Τηλεόρασης ο κ. Καμπαγιάννης αναπτύσσει τις απόψεις του. Μόλις ολοκληρώνει , παρεμβαίνει η Γραμματέας Αντεγκληματικής Πολιτικής του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη Σοφία Νικολάου και ανακοινώνει σε ζωντανή σύνδεση ότι έγινε δεκτό το αίτημα του Βασίλη Δημάκη. Υποθέτω πως ο μέσος τηλεθεατής της ΕΡΤ θα εξεπλάγη. Μέχρι εκείνη την στιγμή ήξερ5ε ότι ο Δημάκης ήταν ένας βαρυποινίτης που ζητούσε παράλογα πράγματα και το Υπουργείο «όπως ήταν φυσικό» δεν μπορούσε να κάνει αποδεκτά. Τι είχε συμβεί ξαφνικά και η κ. Νικολάου που ηρνείτο πεισματικά να ικανοποιήσει το αίτημα του Βασίλη Δημάκη ανακοίνωνε τώρα περίπου περιχαρής ότι το αίτημα γινόταν αποδεκτό.

Προφανώς κάτι άλλαξε. Αυτό το «κάτι» περιλαμβάνει και την πορεία της προηγούμενης μέρας στην οποία πήρε μέρος η κ. Ακρίτα φορώντας κόκκινα παπούτσια. Μαζί της βέβαια ήταν κι άλλοι. Ηταν πολύ περισσότεροι εκείνοι που με κείμενα υπογραφές και ψηφίσματα τάχτηκαν υπέρ του αιτήματος του φυλακισμένου Δημάκη. Βασικός πυρήνας των εκδηλώσεων συμπαράστασης ήταν ότι δε μπορεί να στερηθεί το δικαίωμα της μάθησης, της εκπαίδευσης σε ένα κρατούμενο. Ότι όταν μιλάμε για σωφρονισμό τότε ο καλύτερος τρόπος για να επιτευχθεί είναι η Εκπαίδευση, η Παιδεία. Κι ο Δημάκης είχε κατακτήσει με το σπαθί του αυτό το δικαίωμα σπουδάζοντας με υποτροφία στο ΕΚΠΑ.

Αν έτσι έχουν τα πράγματα ας αναρωτηθούμε τι νόημα είχε η συνεχής αναφορά στα ποινικά αδικήματα που έχει διαπράξει ο Δημάκης και του στοίχησαν δεκάδες χρόνια φυλάκιση. Σε ποια στερεότυπα απευθυνόταν μέρες ολόκληρες η γραμματέας Αντεγκληματικής Πολιτικής αναμασώντας τις ληστείες που διέπραξε ο Δημάκης λες και δεν εκτίει ποινή φυλάκισης. Στην περίπτωση του Δημάκη το κράτος έδειξε ότι τα περί σωφρονισμού είναι σε πολλές περιπτώσεις κενό γράμμα. Το θέμα είναι όσοι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο αντιστέκονται στην κρατική αυθαιρεσία να ηττώνται. Να αναγκάζονται να συνθηκολογήσουν.

Ο Δημάκης δεν συνθηκολόγησε και νίκησε. Πρόσκαιρα βέβαια γιατί έχει έρθει κι άλλη φορά σε αδιέξοδο και χρειάστηκε να κάνει απεργία πείνας για να διεκδικήσει τα δικαιώματά του. Το πιθανότερο είναι να βρεθεί ξανά στον δρόμο του κάποια κυρία Νικολάου που θα του αρνείται τα στοιχειώδη. Για κάθε κυρία Νικολάου όμως, θα υπάρχει και μια κυρία Ακρίτα με κόκκινα παπούτσια. Το ότι για κάθε κυρία Ακρίτα θα… προσπαθεί να υπάρξει και μια κυρία Γιαννακά, το αφήνω ασχολίαστο.