Γιάννης Μακρυγιάννης

Αποδείχθηκε επίσης το εξής: Ότι ενώ ο Ερντογάν έκανε το απίθανο, συγκρουόμενος μαζί του, αμφισβητώντας τις επιλογές του και συμπλέοντας και με τη Μόσχα σε ορισμένες περιπτώσεις, τελικά ανάγκασε την Ουάσιγκτον να έλθει, τουλάχιστον στο Κουρδικό, με τα νερά του – έρμοι Κούρδοι.

Αντιθέτως, οι ελληνικές κυβερνήσεις των τελευταίων ετών, μηδέ αυτή των ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ εξαιρουμένης, υπακούουν στις απαιτήσεις των αμερικανών πριν καν αυτές διατυπωθούν.

Η πρόσφατη ελληνοαμερικανική συμφωνία για τις στρατιωτικές βάσεις είναι κραυγαλέο παράδειγμα υπάκουης στάσης και μίας ιδιότυπης μορφής συνδρόμου Στοκχόλμης. Κοινώς τα δώσαμε όλα, χωρίς να έχει εξασφαλιστεί τίποτα, παρά μόνο ωραία λόγια – κι ούτε καν από κάποιο σοβαρό, αλλά από έναν… Πομπέο, που παριστάνει τον υπουργό Εξωτερικών.

Στρατιωτικές βάσεις λοιπόν παντού: και στη Σούδας και το Μαράθι, και στη Λάρισα για Drones, και στο Στεφανοβίκειο για τα ελικόπτερα και στην Αλεξανδρούπολη.

Ακριβώς την ίδια ώρα, που η Τουρκία παραβιάζει την κυπριακή ΑΟΖ και ουσιαστικά θέτει τους δικούς της κανόνες για τις έρευνες στην περιοχή, την ώρα που οι προκλήσεις στο Αιγαίο δίνουν και παίρνουν, αλλά και την ώρα που ο Ερντογάν χρησιμοποιεί το προσφυγικό – μεταναστευτικό για να εκβιάσει τους Ευρωπαίους. Ωραία πράγματα.

Αυτή ακριβώς την ώρα, που ο Ερντογάν παίρνει το πράσινο φως για να τα κάνει όλα γης μαδιάμ, η ελληνική πλευρά παραδίδει τα πάντα στους αμερικανούς, χωρίς καν να έχει εξασφαλίσει κάτι συγκεκριμένο. Μόνο την δήλωση ότι η Ουάσιγκτον είναι υπέρ του… διαλόγου. Προφανώς η Αθήνα το θεωρεί σημαντικό κι αυτό. Διότι, όπως λέει και ο υπουργός Εξωτερικών Δένδιας «η διπλωματία των κανονιοφόρων έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί και ανήκει στον 19ο αιώνα»!!! Ο Δένδιας νομίζει ότι επειδή εμείς δεν έχουμε τέτοιου είδους διπλωματία, το ίδιο ισχύει και για τους Τούρκους. Ας προσέξει όμως λίγο καλύτερα, διότι η Τουρκία αυτή ακριβώς τη «διπλωματία» πάει να εφαρμόσει τώρα με τους Κούρδους και τη Συρία.

Δυστυχώς η στάση αυτή των ελληνικών κυβερνήσεων είναι το λιγότερο αμήχανη για να μην πούμε κάτι χειρότερο. Και δεν αντιμετωπίζει τους κινδύνους για την εθνική ακεραιότητα και την ειρήνη στην περιοχή. Ας ελπίσουμε να μην την πληρώσουμε ακριβά αυτή την αμηχανία.