Σποτ επικής ανοησίας
Γιάννης Μακρυγιάννης
Σποτ επικής ανοησίας
Με το σποτ, που κυκλοφόρησε ο ΣΥΡΙΖΑ επιτιθέμενος στο σύνολο του δημοσιογραφικού κόσμου, τον οποίο εμφανίζει χυδαία ως τζουκ μποξ, κατάφερε ως ένα βαθμό να γίνει ασπίδα του Στέλιου Πέτσα. Πρέπει να έχεις φοβερό «ταλέντο», ή να σε δέρνει μεγάλη ανοησία για να το πετύχεις αυτό. Εκτός κι αν βγάζεις απλώς κόμπλεξ, μίσος για οτιδήποτε διαφορετικό και τελικώς υιοθετείς με έναν ιδιότυπο τρόπο την λογική Πάγκαλου «όλοι μαζί τα φάγαμε».
Την ώρα λοιπόν που όλο και περισσότεροι πλακώνουν τον Πέτσα και την κυβέρνηση για την έλλειψη διαφάνειας στη διαχείριση του δημόσιου χρήματος για την ενίσχυση των μέσων ενημέρωσης, ο ΣΥΡΙΖΑ «προσφέρθηκε» να «φάει» αυτός το ξύλο, εξοργίζοντας την πλειονότητα των δημοσιογράφων, ακόμη και φιλικών προς τον ίδιο. Ταλεντάρες εκεί στην Κουμουνδούρου.
Τουλάχιστον τρία λάθη έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ με το σποτάκι της επική ανοησίας:
Πρώτον, προέβη σε μία προσβλητική γενίκευση. Τσουβάλιασε όλους τους δημοσιογράφους, κατηγορώντας τους ότι τα παίρνουν. Πρόκειται για τη βάση του ρατσισμού και μίας φασιστικής αντίληψης. Η θεωρία ότι μυγιάζεται όποιος έχει τη μύγα, είναι αστεία. Όταν στιγματίζεις όλο τον κλάδο, τότε παραδίδεις όποιον φέρει την ιδιότητα του δημοσιογράφου στη χλεύη των άλλων και στην ανάγκη να απολογείται προκειμένου να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας. Αυτό ακριβώς κάνουν όσοι από την άλλη πλευρά τσουβαλιάζουν τους δημοσίους υπαλλήλους, τους συνδικαλιστές, τους καθηγητές και πάει λέγοντας – όποια κοινωνική ομάδα δεν τους είναι αρεστή δηλαδή.
Δεύτερον, ταύτισε τους εργαζόμενους με τους επιχειρηματίες. Σαν να κατηγορηθούν όλοι οι υπάλληλοι μίας εταιρίας, ακόμη και κείνοι που παίρνουν τον βασικό, για το θαλασσοδάνειο, ας πούμε, του εργοδότη. Σαν να στιγματίζεται ένας, ας πούμε, εργαζόμενος στο Πάντειο, που κάποια τζιμάνια είχαν φάει το μισό προϋπολογισμό του Ιδρύματος. Αν είχαν τα άντερα οι εμπνευστές του σποτ, ας έβαζαν συγκεκριμένα ονόματα καναλιών, εκδοτών και μεγαλοδημοσιογράφων ιδιοκτητών μέσων ενημέρωσης και ας επιτίθονταν σε αυτούς. Διότι στις εταιρίες τους δόθηκαν τα όποια ποσά από το πακέτο των 20 εκατομμυρίων ευρώ. Κι αν δεν έχουν στοιχεία για να τα αποδείξουν ας επικαλεστούν αυτό που λένε συνέχεια πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ: «μας φιμώνουν και δεν μεταδίδουν καν τις ανακοινώσεις μας». Ας πουν με ονόματα λοιπόν τα κανάλια και τους ιδιοκτήτες τους. Ας πουν τα site και τους ιδιοκτήτες τους, που οι συριζαίοι θεωρούν ότι τους «εξαφανίζουν». Έχουν άντερα ή κλώθουν αβγά; Διότι το να βάλεις στο σποτ μία δήθεν παρουσιάστρια, παραπέμποντας στον δημοσιογράφο, φωτογραφίζεις συνολικά τους εργαζόμενους στα μέσα ενημέρωσης, αλλά όχι εκείνους, που θεωρείς ότι παίζουν παιχνίδι. Και ο κλάδος μαστίζεται από ανεργία, απληρωσιές, χαμηλές αμοιβές και άγχος επιβίωσης.
Τρίτον, το σποτ εμφανίζει ουσιαστικά κάθε δημοσιογράφο να υπακούει τυφλά στη γραμμή του εκδότη, του ιδιοκτήτη του μέσου ενημέρωσης. Δηλαδή εάν κάποια εργάζεται σε ένα φιλοκυβερνητικό μέσο, ας πούμε, παίρνει σκληρή γραμμή από την ιδιοκτησία και λέει αυτά που του υπαγορεύουν. Είναι πολύ άδικο αυτό για αξιόλογους και καταξιωμένους δημοσιογράφους, που είναι βουλευτές ή πρώην βουλευτές ή γενικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και έχουν κάνει καριέρα δημοσιογράφου σε «αστικά μέσα», σε «βοθροκάναλα», που λέει και η πολάκεια λογική. Όλοι αυτοί δηλαδή, τόσα χρόνια που εργάζονταν εκεί, ήταν τυφλά υπάκουοι στους εκδότες; Προφανώς δεν είναι έτσι, άρα η μη αναγνώριση του γεγονότος ότι τα πράγματα είναι πολύ πιο σύνθετα, τελικά αδικεί και τον κλάδο και τους ανθρώπους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πρόβλημα γιατί δεν υπάρχει όπως λέει ισότιμη προβολή. Στο βαθμό που αυτό συμβαίνει δεν είναι πρόβλημα μόνο ή κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά πρόβλημα της δημοκρατίας. Φυσικά και του χώρους της ενημέρωσης. Και έχουν όλοι ευθύνη να το αντιμετωπίσουν. Και το συγκεκριμένο σποτ δεν βοηθά στην αντιμετώπιση του όποιου προβλήματος.
Άλλωστε, μήπως και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πήγε με τη λογική να ελέγξει όσο γίνεται περισσότερα μέσα ενημέρωσης όταν ήταν στα πάνω του; Βλέπε παραδείγματα σαν το διαγωνισμό για τα κανάλια, την ΕΡΤ, τις στενές παρασκηνιακές διαβουλεύσεις της ηγετικής ομάδας με διάφορα νέα και παλιά μέσα και με ιδιοκτήτες, ή ακόμα και τη διαχείριση των κρατικών κονδυλίων για τη διαφήμιση.
Δεν υπάρχει καμία διάθεση συμψηφισμού. Αλλά ο καθένας έχει αφήσει αποτύπωμα, που τον ακολουθεί. Και για να το ξεκαθαρίσουμε για να μην παρεξηγούμαστε: Η κυβέρνηση δεν μπορεί να πιστεύει ότι έχει άλλοθι τις ενέργειες του ΣΥΡΙΖΑ. Θα κριθεί για τις δικές της επιλογές και μόνο.
ΥΓ 1: Ορθώς η ΕΣΗΕΑ έστειλε επιστολή διαμαρτυρίας στον ΣΥΡΙΖΑ για το σποτάκι. Αλλά θα έπρεπε νωρίτερα να στείλει επιστολή και στον Πέτσα για να δημοσιοποιήσει η κυβέρνηση τη λίστα με τα ποσά.
ΥΓ 2: Κυβέρνηση και αντιπολίτευση τσακωθείτε όσο θέλετε. Αλλά μην ρίχνετε το μπαλάκι στους εργαζόμενους.
Τουλάχιστον τρία λάθη έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ με το σποτάκι της επική ανοησίας:
Πρώτον, προέβη σε μία προσβλητική γενίκευση. Τσουβάλιασε όλους τους δημοσιογράφους, κατηγορώντας τους ότι τα παίρνουν. Πρόκειται για τη βάση του ρατσισμού και μίας φασιστικής αντίληψης. Η θεωρία ότι μυγιάζεται όποιος έχει τη μύγα, είναι αστεία. Όταν στιγματίζεις όλο τον κλάδο, τότε παραδίδεις όποιον φέρει την ιδιότητα του δημοσιογράφου στη χλεύη των άλλων και στην ανάγκη να απολογείται προκειμένου να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας. Αυτό ακριβώς κάνουν όσοι από την άλλη πλευρά τσουβαλιάζουν τους δημοσίους υπαλλήλους, τους συνδικαλιστές, τους καθηγητές και πάει λέγοντας – όποια κοινωνική ομάδα δεν τους είναι αρεστή δηλαδή.
Δεύτερον, ταύτισε τους εργαζόμενους με τους επιχειρηματίες. Σαν να κατηγορηθούν όλοι οι υπάλληλοι μίας εταιρίας, ακόμη και κείνοι που παίρνουν τον βασικό, για το θαλασσοδάνειο, ας πούμε, του εργοδότη. Σαν να στιγματίζεται ένας, ας πούμε, εργαζόμενος στο Πάντειο, που κάποια τζιμάνια είχαν φάει το μισό προϋπολογισμό του Ιδρύματος. Αν είχαν τα άντερα οι εμπνευστές του σποτ, ας έβαζαν συγκεκριμένα ονόματα καναλιών, εκδοτών και μεγαλοδημοσιογράφων ιδιοκτητών μέσων ενημέρωσης και ας επιτίθονταν σε αυτούς. Διότι στις εταιρίες τους δόθηκαν τα όποια ποσά από το πακέτο των 20 εκατομμυρίων ευρώ. Κι αν δεν έχουν στοιχεία για να τα αποδείξουν ας επικαλεστούν αυτό που λένε συνέχεια πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ: «μας φιμώνουν και δεν μεταδίδουν καν τις ανακοινώσεις μας». Ας πουν με ονόματα λοιπόν τα κανάλια και τους ιδιοκτήτες τους. Ας πουν τα site και τους ιδιοκτήτες τους, που οι συριζαίοι θεωρούν ότι τους «εξαφανίζουν». Έχουν άντερα ή κλώθουν αβγά; Διότι το να βάλεις στο σποτ μία δήθεν παρουσιάστρια, παραπέμποντας στον δημοσιογράφο, φωτογραφίζεις συνολικά τους εργαζόμενους στα μέσα ενημέρωσης, αλλά όχι εκείνους, που θεωρείς ότι παίζουν παιχνίδι. Και ο κλάδος μαστίζεται από ανεργία, απληρωσιές, χαμηλές αμοιβές και άγχος επιβίωσης.
Τρίτον, το σποτ εμφανίζει ουσιαστικά κάθε δημοσιογράφο να υπακούει τυφλά στη γραμμή του εκδότη, του ιδιοκτήτη του μέσου ενημέρωσης. Δηλαδή εάν κάποια εργάζεται σε ένα φιλοκυβερνητικό μέσο, ας πούμε, παίρνει σκληρή γραμμή από την ιδιοκτησία και λέει αυτά που του υπαγορεύουν. Είναι πολύ άδικο αυτό για αξιόλογους και καταξιωμένους δημοσιογράφους, που είναι βουλευτές ή πρώην βουλευτές ή γενικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και έχουν κάνει καριέρα δημοσιογράφου σε «αστικά μέσα», σε «βοθροκάναλα», που λέει και η πολάκεια λογική. Όλοι αυτοί δηλαδή, τόσα χρόνια που εργάζονταν εκεί, ήταν τυφλά υπάκουοι στους εκδότες; Προφανώς δεν είναι έτσι, άρα η μη αναγνώριση του γεγονότος ότι τα πράγματα είναι πολύ πιο σύνθετα, τελικά αδικεί και τον κλάδο και τους ανθρώπους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πρόβλημα γιατί δεν υπάρχει όπως λέει ισότιμη προβολή. Στο βαθμό που αυτό συμβαίνει δεν είναι πρόβλημα μόνο ή κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά πρόβλημα της δημοκρατίας. Φυσικά και του χώρους της ενημέρωσης. Και έχουν όλοι ευθύνη να το αντιμετωπίσουν. Και το συγκεκριμένο σποτ δεν βοηθά στην αντιμετώπιση του όποιου προβλήματος.
Άλλωστε, μήπως και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πήγε με τη λογική να ελέγξει όσο γίνεται περισσότερα μέσα ενημέρωσης όταν ήταν στα πάνω του; Βλέπε παραδείγματα σαν το διαγωνισμό για τα κανάλια, την ΕΡΤ, τις στενές παρασκηνιακές διαβουλεύσεις της ηγετικής ομάδας με διάφορα νέα και παλιά μέσα και με ιδιοκτήτες, ή ακόμα και τη διαχείριση των κρατικών κονδυλίων για τη διαφήμιση.
Δεν υπάρχει καμία διάθεση συμψηφισμού. Αλλά ο καθένας έχει αφήσει αποτύπωμα, που τον ακολουθεί. Και για να το ξεκαθαρίσουμε για να μην παρεξηγούμαστε: Η κυβέρνηση δεν μπορεί να πιστεύει ότι έχει άλλοθι τις ενέργειες του ΣΥΡΙΖΑ. Θα κριθεί για τις δικές της επιλογές και μόνο.
ΥΓ 1: Ορθώς η ΕΣΗΕΑ έστειλε επιστολή διαμαρτυρίας στον ΣΥΡΙΖΑ για το σποτάκι. Αλλά θα έπρεπε νωρίτερα να στείλει επιστολή και στον Πέτσα για να δημοσιοποιήσει η κυβέρνηση τη λίστα με τα ποσά.
ΥΓ 2: Κυβέρνηση και αντιπολίτευση τσακωθείτε όσο θέλετε. Αλλά μην ρίχνετε το μπαλάκι στους εργαζόμενους.
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Ειδήσεις
Δημοφιλή
Σχολιασμένα