Γιάννης Αντύπας

Θέματα και πραγματικότητες με τις οποίες ο πρωθυπουργός, ως πολιτικός μηχανικός και διαβασμένος αριστερός, είμαι σίγουρος ότι είναι εξοικειωμένος. Λογικά θα έχει «λιώσει» τα ποιήματα του μεγάλου μας ποιητή Κώστα Βάρναλη. Καλή η διεθνής φιλοσοφία, αλλά υπάρχουν και Έλληνες που λένε τα ίδια και περισσότερα με λίγα λόγια.

Σκλάβοι πολιορκημένοι: ... Xτες και σήμερα ίδια κι όμοια, χρόνια μπρος, χρόνια μετά. H ύπαρξή σου σε σκοτάδια όλο πηχτότερα βουτά. Tάχα η θέλησή σου λίγη, τάχα ο πόνος σου μεγάλος; Aχ, πού σαι, νιότη, που ’δειχνες πως θα γινόμουν άλλος!

Έχει κι άλλα ο μεγάλος μας ποιητής με προφητικούς- διδακτικούς στίχους.

Οι μοιραίοι: ... Έτσι στη σκοτεινή ταβέρνα πίνουμε πάντα μας σκυφτοί. Σαν τα σκουλήκια, κάθε φτέρνα, όπου μας εύρει, μας πατεί. Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!

Ο Αλέξης Τσίπρας έγινε πρωθυπουργός. Σάρωσε τους πάντες και τα πάντα στο πέρασμά του. Όσοι διαφώνησαν μαζί του χάθηκαν στα σκοτάδια της πολιτικής ανυπαρξίας. Ο λαός στήριξε τον νεαρό πολιτικό. Του συγχώρεσε ακόμη και την κωλοτούμπα. Λέξη που προστέθηκε στα πολιτικά λεξικά, ως διεθνής πολιτικός όρος: #kolotoumpa!

Όταν έχεις να κάνεις με λεφτά αυτά γίνονται. Αλλά, όταν έχεις να κάνεις με ανθρώπινες ζωές τα πράγματα αλλάζουν. Βασικά θα πρέπει να είναι διαφορετικά για εσένα τον ίδιον. Είναι δυνατόν να θεωρείς πως μπορείς να χειριστείς επικοινωνιακά νεκρά παιδιά; Να κάνεις πως δεν τα βλέπεις; Πως δεν ακούς τον πόνο όσων έμειναν πίσω;

Ο πρωθυπουργός οφείλει να δείξει τη μέγιστη προσοχή στη συγκεκριμένη περίπτωση. Δεν έχει να κάνει με το κακό ΠΑΣΟΚ, την κακή Δεξιά, τα σκάνδαλα, τις μίζες, τα ανθρώπινα δικαιώματα γενικά. Έχει να κάνει ειδικά με το υπέρτατο δικαίωμα: το δικαίωμα στη ζωή. Που κάποιοι στερήθηκαν από λάθη και παραλείψεις άλλων. Οι οποίοι είχαν εντολές να τους προστατεύουν.

Οφείλει να ζητήσει συγνώμη γιατί μέχρι που έχασαν τις ζωές τους δεν είχε διορθώσει ούτε μία από τις χρόνιες στρεβλώσεις στις οποίες ο ίδιος επέρριψε τις ευθύνες. Έβαζε πλάτη στα αυθαίρετα και τοποθετούσε ως αρχηγούς στα σώματα ασφαλείας τους αρεστούς και όχι τους ικανούς. Ότι έκαναν και οι προηγούμενοι; Δεν είναι δικαιολογία αυτή η θέση πια.

Οφείλει να δείξει έμπρακτα ότι κατάλαβε τι έγινε, πως ένιωσε το μέγεθος της καταστροφής, προχωρώντας στις απαραίτητες αλλαγές στον κύκλο των συνεργατών και των υπουργών του. Ως «θείο βρέφος» (που «επιλέχθηκε» από την τύχη ή ξεχώρισε χάρις στις ικανότητές του) έχει ακόμη χρόνο. Αλλά, δεν είναι πια παιδί. Η κλεψύδρα έχει γυρίσει.