Δημήτρης Δανίκας

Ευυπόληπτος πολίτης. Πλειστάκις φωτογραφιζόμενος, περιστοιχιζόμενος από πολιτικούς παράγοντες και άλλους βουλευτές. Οπωσδήποτε περιφερόμενος πέριξ του Δήμου, ως δημοτικός παράγοντας και ως «πολίτης υπεράνω πάσης υποψίας». Οπωσδήποτε θεοσεβούμενος. Οπωσδήποτε συχνά εκκλησιαζόμενος. Το καμάρι του Κολωνού. Κυρίες και κύριοι να τον χαίρεστε. Και γιατί όχι;

Τις στιγμές που εκ συστήματος ασελγούσε, κακοποιούσε, βίαζε, εξέδιδε και money τσέπωνε από αρκετούς, επίσης ευυπόληπτους και θεοσεβούμενος πελάτες, έκαμε το σταυρό του λέγοντας: Υψιστε συγχώρεσε τον δούλο σου!

Και είμαι βέβαιος για την ακόλουθη συμβουλή. Από τους μπαμπάδες και τις μανάδες της περιοχής προς τα παιδιά τους: τον βλέπετε εκείνον τον κύριο με το κοστούμι και τη γραβάτα; Ε όταν με το καλό θα μεγαλώσετε, να ακολουθήσετε το παράδειγμά του

Το πιο ανατριχιαστικό και το πιο κρυφό εγκληματικό και συστηματικό ήταν η σιωπή μιας κοινωνίας που συνήθως τις βρομιές τις θάβει κάτω από το χαλί. Με την γνωστή συμβουλής: «εσύ τη δουλειά σου, μην ανακατεύεσαι σε ξένα χωράφια, δεν ξέρεις τι θα πάθεις, άσε καλύτερα, ο καθένας με τις πομπές του»

Η γνωστή omerta που είναι τόσο εμπεδωμένη, τόσο στέρεη, τόσο ακατανίκητη, τόσο διαδεδομένη και τόσο δημοφιλής που ούτε η μακαρίτισσα η Αλίκη Βουγιουκλάκη δεν απολάμβανε τον θαυμασμό τόσων μα τόσων φανατικών οπαδών

Η omerta της εσωστρέφειας. Της υπόγειας συνενοχής. Η omerta μιας κοινωνίας που έχει εξοικειωθεί με τη διαφθορά, την σαπίλα και τη μικρή αλλά διαρκή διαπλοκή. Να μιλήσω εγώ εναντίον αυτού του «κυρίου»; Τρελός είμαι; Μα αυτός γνωρίζει το μισό πολιτικό σύστημα. Μα αυτός είναι κολλητός παραγόντων της περιφέρειας. Ποτέ των ποτών

Ετσι δημιουργούνται οι φωλίτσες της κοινωνικής μαφίας. Οι πόρτες κλειστές. Τα στόματα κλειστά. Και τα ρουσφέτια η άλλες «διευκολύνσεις» η καθημερινή ατζέντα κάθε γειτονιάς

Τα ίδια είχαν συμβεί με τα τρία πλασματάκια που υπόπτως και περιέργως «κατέληξαν» στην Πάτρα. Τα ίδια παντού. Οι πάντες σα να αιφνιδιάζονται. Και γι αυτό συνήθως λένε «έπεσα από τα σύννεφα»

Ως εκ τούτου άκρα του τάφου σιωπή. Και εντός του τάφου «κείτεται» το δωδεκάχρονο παιδί. Μπράβο σας. Και έτσι η γειτονιά, καθώς και η κοινωνία ολόκληρη θα πορευτεί. Αφού πρώτα λησμονήσει και αφού προηγουμένως εξοικειωθεί με τα πάντα: βιασμούς κακοποιήσεις, σεξουαλικά εγκλήματα, με τις μικρές μαφίες, με όλα. Και έτσι θα συνεχίσει να επισκέπτεται συχνά την εκκλησία της γειτονιάς, να σταυροκοπιέται και να φυλάει το χέρι του παπά

Και για να τελειώνω, δύο πράγματα. Το πρώτο από ρήση που αποδίδεται στον μεγιστοτεράστιο νομοθέτη Σόλων: «κίναιδος ασελγήσας εις παίδας αυθημερόν τελευθησάτω». Σα να λέμε «το κανες; Τελείωσες»

Το δεύτερο από ρήση του Οσκαρ Ουάιλντ: «όλοι κολυμπάμε στον βόθρο, αλλά μερικοί από εμάς κοιτάμε τα αστέρια»