Βασίλης Στεφανακίδης

Και για να κάνει πιο πιεστική την «απαίτηση» του, αποφάσισε να απέχει εφεξής από τις ψηφοφορίες στη Βουλή. Κι αυτό μόλις τρείς μέρες μετά την απόρριψη από τη Βουλή της πρόταση μομφής που είχε ο ίδιος καταθέσει!

Ειλικρινά ψάχνω μια λογική εξήγηση αυτής της στάσης κι αυτών των επιχειρημάτων ακόμα και με την πιο ακραία συλλογιστική και απάντηση δεν βρίσκω.
Δηλαδή «απαιτεί» να καταλυθεί η Συνταγματική τάξη και να παραιτηθεί εκείνος ο πρωθυπουργός που πριν λίγες μέρες, πήρε ουσιαστικά ψήφο εμπιστοσύνης από 156 βουλευτές;

Κι άραγε από τι κινδυνεύει η χώρα αν οι εκλογές γίνουν αργότερα, σε 2-3 μήνες; Θα φύγουν οι επενδύσεις; Θα πεινάσει η κοινωνία; Θα χρεοκοπήσει η χώρα; Θα κινδυνέψει η εθνική κυριαρχία; Θα μείνουν απλήρωτοι οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι; Πως ακριβώς είναι επιζήμιος ο πρωθυπουργός με την κυβέρνηση του και δεν είναι επιζήμια η αξιωματική αντιπολίτευση με την επιστροφή στις λογικές των 15μελών μαθητικών συμβουλίων και τις παλαβομάρες χωρίς όρια και φρένα; Όμως η όλη στάση και το εμπρηστικό κλίμα που επιχειρούν να επιβάλλουν θυμίζει εκείνο τον αγά που θύμωσε κι…έκοψε τα καλαμπαλίκια του!

Το πιθανότερο λοιπόν αν και δεν είμαι ειδικός στα των ψυχικών προβλημάτων , είναι πως ο κ. Τσίπρας αντιλαμβάνεται πως δεν μπορεί αυτή τη φορά να αντιπαρατεθεί με ταξίματα και προγράμματα τύπου Θεσσαλονίκης -αν θυμάστε- και καταφεύγει στην παλιά δοκιμασμένη μέθοδο της πλατείας Συντάγματος, τότε που φώναζαν να καεί, να καεί το μπιπ η Βουλή και απειλούσαν με κρεμάλες!

Ενώ αντίθετα η κυβέρνηση που στην παρούσα φάση και για όσο με βάση τη Συνταγματική τάξη θα είναι κυβέρνηση, έχει να επιδείξει μια θετική ατζέντα και να υλοποιήσει μέτρα και αποφάσεις που έχει προαναγγείλει και τα περιμένει πως και πως η κοινωνία.

Έχει να περιμένει στήριξη για την γάγγραινα της ακρίβειας που πλήττει τους πάντες, έχει να περιμένει επιδοτήσεις για ρεύμα, φυσικό αέριο, έχει να περιμένει αύξηση του κατώτατου μισθού και αυξήσεις μέσω πολυετιών, αναμένουν μειώσεις εισφορών επιχειρήσεις και εργαζόμενοι, αναμένουν πριμ παραγωγικότητας στο Δημόσιο. Αναμένει η οικονομία ι να συνεχίσει την υπεραπόδοση και τη δημιουργία πρόσθετου δημοσιονομικού χώρου προς όφελος της κοινωνίας και πολύ περισσότερο των οικονομικά ευάλωτων.

Η χώρα έχει ανάγκη τη συνέχιση της εισροής επενδυτικών κεφαλαίων και τη δημιουργία θέσεων εργασίας και ενίσχυση του ΑΕΠ, τα οποία όμως θέτουν ως βασικό όρο τη σοβαρότητα και τη σταθερότητα των κυβερνητικών σχημάτων. Δηλαδή με άλλα λόγια, ζητούν ομαλότητα και κανονικότητα , έννοιες όμως που δεν μπορεί να ισχυριστεί με πειστικότητα πως μπορεί να εξασφαλίσει η αξιωματική αντιπολίτευση και απόδειξη τούτου οι τελευταίες ακτιβιστικές της ενέργειες που δεν συναντούμε σε άλλες ευρωπαϊκές δημοκρατίες.

Και μια τελευταία κουβέντα για την απόφαση αποχής από τις ψηφοφορίες της Βουλής. Μήπως με αυτό τον τρόπο ματαιώνεται η παραγωγή νομοθετικού έργου; Αφού ούτως ή άλλως σχεδόν σε όλα τα νομοθετήματα που πέρασαν από τη Βουλή τα τελευταία σχεδόν 4 χρόνια, η αξιωματική αντιπολίτευση ψήφιζε όχι!

Και έφθασε στο σημείο να μην ψηφίσει τις αμυντικές συμφωνίες συνεργασίας με ΗΠΑ και Γαλλία και ψήφισε όχι ακόμα και στις αμυντικές δαπάνες στον προϋπολογισμό γεγονός πρωτοφανές για κόμμα που κυβέρνησε τη χώρα και διεκδικεί να την κυβερνήσει εκ νέου. Αρα , φθηνός, άκοπος εντυπωσιασμός που δυστυχώς αγγίζει( αν δεν αγκαλιάζει) τον λαϊκισμό.