Νίκος Αλέφαντος: Το τελευταίο αντίο στο «παλικάρι» των γηπέδων

Σύσσωμος τόσο ο αθλητικός και πολιτικός κόσμος, όσο και ο απλός λαός αποχαιρετά σήμερα στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών, τον Νίκο Αλέφαντο. Έναν σπουδαίο ποδοσφαιράνθρωπο τόσο ειλικρινή κι αυθόρμητο, ώστε κατάφερε να γίνει ιδιαίτερα αγαπητός στους οπαδούς όλων των ομάδων. Η νεκώσιμος ακολουθία θα ψαλλεί στη 1 το μεσημέρι, ενώ σε εξέλιξη είναι η τελευταίος χαιρετισμός στο Α' Νεκροταφείο της Αθήνας.

Η είδηση του θανάτου του Νίκου Αλέφαντου, που άφησε την τελευταία του πνοή την Τρίτη (23/6) σε ηλικία 81 ετών «προδομένος» από την καρδιά του, σκόρπισε απέραντη θλίψη στον ελληνικό αθλητισμό.  Με την απώλεια του κλείνει αδιαμφισβήτητα μια πολύ ιδιαίτερη σελίδα στην ιστορία του εγχώριου ποδοσφαίρου.

Με περισσότερο από μισό αιώνα διαρκούς παρουσίας στο ποδοσφαιρικό γίγνεσθαι, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει το γεγονός πως το όνομα του εκρηκτικού τεχνικού, έχει χαραχτεί ανεξίτηλα πλάι σε θρυλικές μορφές της στρογγυλής θεάς.

Ένας γνήσιος ποδοσφαιράνθρωπος, ένας άνθρωπος με πάθη, εμμονές, αμφιλεγόμενες συμπεριφορές, μα πάνω απ' όλα αγάπη για το ποδόσφαιρο.

Με 7 δεκαετίες στα ελληνικά γήπεδα, η κινηματογραφική ζωή του Αλέφαντου είχε πάντα απογειώσεις, αλλά και απότομες προσγειώσεις

Ως ποδοσφαιριστής  έκανε τα πρώτα του βήματα στην ΑΕ Χαλανδρίου, τον Ατρόμητο, τον Παναιγιάλειο, τον Ολυμπιακό και τον Βύζαντα Μεγάρων. Το 1969 ωστόσο σε ηλικία 30 ετών, αποφάσισε να «κρεμάσει» τα παπούτσια του και να αφοσιωθεί στην μεγάλη του αγάπη, που δεν ήταν άλλη από την προπονητική. Οι ικανότητες, το ταλέντο και κυρίως το εκρηκτικό του ταπεραμέντο, τον έκαναν πολύ γρήγορα να ξεχωρίσει.

Η προπονητική του διαδρομή είχε ως αφετηρία την αγαπημένη ομάδα των παιδικών του χρόνων, τον Αστέρα Εξαρχείων. Την επόμενη χρονιά πήγε στον ΠΑΟ Ρουφ κι από εκεί στον ΠΑΣ Γιάννινα. Μέσα στα επόμενα 35 χρόνια κατάφερε να βρεθεί στους πάγκους των σπουδαιότερων ελληνικών συλλόγων, βάζοντας τη δική του σφραγίδα στη σύγχρονη προπονητική. Πέρασε, μεταξύ άλλων, από τον Ολυμπιακό, την ΑΕΚ, τον ΠΑΟΚ, τον ΟΦΗ, τον Πανιώνιο, τον Εθνικό Πειραιώς, τον ΟΦΗ, Καστοριάς, Παναχαϊκή, Ιωνικό, Δόξα Δράμας, Κόρινθο, Απόλλωνα Καλαμαριάς, Προοδευτική κι τον Εθνικό Αστέρα.

Μάλιστα μια τέτοια ανατρεπτική προσωπικότητα σαν εκείνον δεν θα μπορούσε να μην καταγράψει και ένα ρεκόρ στα ποδοσφαιρικά χρονικά. Συγκεκριμένα, ο Νίκος Αλέφαντος κατέστη ο προπονητής με την πιο σύντομη θητεία σε ελληνική ομάδα, όταν το 2002, παρέμεινε στην τεχνική ηγεσία του Φωστήρα μόλις για τρεις ώρες!

Η παντοτινή του αγάπη για τον Ολυμπιακό

Ο Νίκος Αλέφαντος συνέδεσε το όνομά του με τον Ολυμπιακό, τον οποίο υπηρέτησε και ως ποδοσφαιριστής (1958-59), αλλά κυρίως ως προπονητής, καταγράφοντας τρεις θητείες στους «ερυθρόλευκους» (τις σεζόν 1983-84, 1994-95 και 2003-04).

Κάθε φορά που βρισκόταν καλεσμένος σε κάποια αθλητική εκπομπή, με το απολαυστικό και  χειμαρρώδες του χιούμορ που τον χαρακτήριζε, είχε μόνο καλά λόγια να πει για τους Πειραιώτες , ενώ δεν έκρυβε την ιδιαίτερη συμπάθεια του προς τον Σωκράτη Κόκκαλη.

Η τελευταία του χρονιά στο τιμόνο του Ολυμπιακού υπήρξε μνημειώδης, κυρίως λόγω του  παραπόνου του από τον πρώην διαιτητή Γιώργο Δούρο, τον οποίο και θεωρούσε ως υπαίτιο για την μη κατάκτηση εκείνου του πρωταθλήματος. Άλλωστε αυτό ήταν και το μεγάλο όραμα και όνειρο του… Να σηκώσει ψηλά την κούπα του δαφνοστεφανομένου εφήβου.

Από τη φτώχεια στην αναγνώριση

Για τις περιπέτειες της ζωής του ο Αλέφαντος είχε γράψει ένα βιβλίο το 1985, με τίτλο «Νίκος Αλέφαντος / Από τη Φτώχεια στην Αναγνώριση», μέσα στο οποίο μεταξύ άλλων, παρουσιάζε την γνωριμία του με τον Άγγλο προπονητή Dave Sexton (1930-2012), που το 1974 προπονούσε την Τσέλσι, όπως και με τον Αργεντινό César Luis Menotti, προπονητή της Εθνικής Αργεντινής στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1982, που είχε διεξαχθεί στην Ισπανία. Οι αφηγήσεις του διέπονται από την λαϊκότητα και το αστείρευτο χιούμορ, χαρακτήριζαν και την περσόνα του Νίκου Αλέφαντου, που αγάπησε και αγαπήθηκε από ολόκληρο τον οπαδικό κόσμο.

Μια αντισυμβατική μορφή

«Με πολεμάνε γιατί είμαι ο πρώτος. Αγαπώ με πάθος τη δουλειά μου και όλοι με φοβούνται. Είμαι τίμιος και έχω κόντρα μου όλο το κατεστημένο»

Στην πολυετή θητεία του στους πάγκους διαφόρων ομάδων, ο Νίκος Αλέφαντος ξεχώριζε για το εκρηκτικό του ταμπεραμέντο, το κοντομάνικο μπλουζάκι του που επί πολλά χρόνια ήταν το σήμα κατατεθέν του, αλλά και για τις απίθανες ατάκες και γενικά τις δηλώσεις του πριν και μετά τους αγώνες.

Κάποιες εξ αυτών ακόμη και σήμερα «ακούγονται» συχνά, πυκνά στον ραδιοφωνικό αέρα. Κάποιες εξ αυτών ακόμη και σήμερα «ακούγονται» συχνά, πυκνά στον ραδιοφωνικό αέρα.

Στις 21 Μαρτίου 1999 η ΑΕΚ έχει επικρατήσει με 1-0 της Προοδευτικής και στο φινάλε του αγώνα (δεν υπήρχαν τότε συνεντεύξεις Τύπου) ο νυν διευθυντής του αθλητικού τμήματος της ΕΡΤ Γιώργος Λυκουρόπουλος (τότε ρεπόρτερ του συνδρομητικού Super Sport) τον ρωτά για το επεισόδιο που είχε με ποδοσφαιριστή του τον οποίο πέρασε ως αλλαγή στο 46' και μετά από ένα δεκάλεπτο τον... άλλαξε και ήταν έτοιμος να τoυ χιμήξει.

Ο Αλέφαντος θέλει να αποφύγει την ερώτηση κι αφού ο δημοσιογράφος επιμένει ο πολύπειρος τεχνικός λέει μεταξύ άλλων: «Στα εξηγώ ωραία; Μάθετε μπαλίτσα ρε από τον άρχοντα…»

Στις 12 Μαρτίου 2003 ο Ολυμπιακός υποδέχεται τον ΠΑΟΚ στη Ριζούπολη και πριν το ματς ο παλαίμαχος διεθνής τερματοφύλακας Γιώργος Μύρτσος τον φιλοξενεί σε ραδιοφωνικό σταθμό της Θεσσαλονίκης για να του σχολιάσει το ντέρμπι.

«Μόλις θα έρθει ο ΠΑΟΚ την Κυριακή, καλώς τα παιδιά, καλώς τα 3-0. Στα δίχτυα θα τον βάλει ο Ολυμπιακός...», ατάκα του. Ο ΠΑΟΚ επικράτησε με 2-1 με ανατροπή με τον Αλέφαντο να φιλοξενείται εκ νέου την επομένη του αγώνα, όπου παραδέχεται το λάθος του, αλλά το «καλώς τα παιδιά, καλώς τα 3-0», είχε ήδη περάσει στην ιστορία.

Λίγες ημέρες αργότερα ο Αλέφαντος αναλαμβάνει για τρίτη και τελευταία φορά στην καριέρα του τον Ολυμπιακό και στις 18 Απριλίου αντιμετωπίζει τον Παναθηναϊκό θέλοντας μόνο νίκη για να μείνει ζωντανός στη μάχη του τίτλου με διαιτητή τον Κορίνθιο Γιώργο Δούρο.

Οι πράσινοι προηγούνται 1-0 με πέναλτι, ο Ολυμπιακός κάνει την ανατροπή (1-2), για να φτάσουμε στο 71'. Κυργιάκος και Τζιοβάνι αλληλοτραβήχτηκαν και βρέθηκαν στο έδαφος με τον πρώτο πέφτοντας να δίνει ύπουλη αγκωνιά στον δεύτερο και τον Βραζιλιάνο να τον κλωτσά.

Ο Δούρος δεν είδε το χτύπημα του Κυργιάκου κι απέβαλλε μόνο τον Τζιοβάνι με τον Παναθηναϊκό να ισοφαρίζει στο 81' και αυτή η ισοπαλία του επέτρεψε να διατηρήσει το προβάδισμα στη μάχη του τίτλου (που κατέκτησε τελικά).

Αρκετές εβδομάδες αργότερα, την ημέρα που ο ΠΑΟ πανηγύριζε το ντάμπλ ο Αλέφαντος εμφανίστηκε στην τηλεοπτική εκπομπή του ΑΝΤ1 «Με τα μάτια της Έλλης» την οποία παρουσίαζε η Έλλη Στάη.

Εκείνη την ωριαία τηλεοπτική του παρουσία ήταν γεμάτη ατάκες («εγώ ανέλαβα τον Ολυμπιακό στο -2, ενώ άλλοι προπονητές όχι απλά δεν δέχθηκαν αλλά πηδούσαν από τα καράβια»), ωστόσο στην ιστορία έχει μείνει η αναφορά του (με δάκρια στα μάτια) στον διαιτητή του αγώνα όταν και αναρρωτήθηκε «γιατί δεν βγαίνει στο τηλέφωνο ο Δούρος;».
Απάντηση δεν πήρε ποτέ, ούτε κι εμείς...

Υπάρχουν όμως πραγματικά άπειρες περιπτώσεις, στις οποίες ο, αείμνηστος πλέον, προπονητής χάρισε μοναδικές στιγμές με τον ξεχωριστό τρόπο που αντιδρούσε ή σχολίαζε την επικαιρότητα όπως μπορείτε να δείτε στα βίντεο που ακολουθούν.

Επικό πάντως ήταν το ξέσπασμα του κατά τη διάρκεια της παρουσίας της Εθνικής ομάδας στο Euro 2008 (μόλις τέσσερα χρόνια μετά τον θρίαμβο της Πορτογαλίας) όταν βρέθηκε καλεσμένος στην ίδια εκπομπή με τον Άγγελο Χαριστέα (που είχε βγει μέσω δορυφόρου από το Σάλτσμπουργκ της Αυστρίας όπου ήταν με την Εθνική).

Στα μέσα της δεκαετίας του '80 ο Αλέφαντος έχει αναλάβει προπονητής στην ΑΕΚ και δεν άργησε να έρθει σε προστριβές με τον Θωμά Μαύρο.

Ο λατρεμένος της ασπρόμαυρης κερκίδας προέρχονταν από τραυματισμό κι όταν επέστρεψε ο Αλέφαντος δεν τον χρησιμοποιούσε τακτικά με αποκορύφωμα το ματς με την Καλαμαρά όπου τον έκανε αλλαγή (μόλις στο 18ο λεπτό!) με τον κόσμο να τον αποδοκιμάζει και τον ίδιο να εξηγεί στο φινάλε ότι «για μένα δεν μετράνε τα ονόματα, αλλά η δουλειά στο χορτάρι».

Μια μεγάλη κόντρα μόλις είχε γεννηθεί...

«Μάθε τους μπαλίτσα εκεί πάνω άρχοντα...»