Χαρούλα Λαμπράκη: Αν ξέρεις γράμματα δεν καβαλάς το καλάμι
Χαρούλα Λαμπράκη: Αν ξέρεις γράμματα δεν καβαλάς το καλάμι
«Ευχαριστήθηκα τα ταξίδια μου, όλα ήταν πληρωμένα, ο κόσμος με αγκάλιαζε σφιχτά και με συγκινούσαν, όμως δεν το έπαιρνα πάνω μου», είπε η γνωστή τραγουδίστρια
Για την καριέρα της στο τραγούδι, για τη συνεργασία της με τον Βασίλη Τσιτσάνη αλλά και το πώς αντιμετώπισε τη διασημότητα μίλησε η Χαρούλα Λαμπράκη στο περιοδικό «Λοιπόν».
Είχατε θάρρος, “τσαμπουκά”…;
«Ναι, όσο “τσαμπουκάς” ήμουν σε μικρή ηλικία, τόσο μετά έμαθα να σέβομαι, να εκτιμώ».
Συνήθως συμβαίνει το αντίθετο με την πάροδο του χρόνου και τον ερχομό της επιτυχίας.
«Για μένα δεν υπήρξε ποτέ το “καλάμι”».
Πως το αποφύγατε μετά από τόσες δόξες, συνεργασίες και χρήματα;
«Είχα διαβάσει και πέντε βιβλία, ήξερα πέντε γράμματα. Αν ξέρεις γράμματα δεν το κάνεις αυτό, δεν “καβαλάς καλάμι”. Σκεφτόμουν τι θα γινόταν αν το μάθαινε η μάνα κι ο πατέρας μου; Ήμουν η μικρότερη από τις τρεις αδελφές μου».
Πώς σας φαινόταν όταν αρχίσατε να γίνεστε γνωστή και ακούγατε τα τραγούδια σας στο ραδιόφωνο;
«Κάτι το φυσιολογικό, το περίμενα. Το ονειρευόμουν από μικρή αυτό, ήξερα τι μου γινόταν και τι ήθελα. Αργότερα με ζήτησε ο Βασίλης Τσιτσάνης κι εγώ πήγα να τον δω, έτσι απλά. Ήταν πολύ καλός και μου είπε: “Πάμε αυτό το τραγουδάκι”, ήταν το: “Δε ρωτώ ποια είσαι”. “Αύριο το πρωί θα είναι στο εργοστάσιο (έτσι το λέγαμε)”. Το είπα κι έγινε πανικός. Έπειτα είπαμε κι άλλο ένα… “Απόψε στις ακρογιαλιές”… κι άλλο ένα… “Με παράσυρε το ρέμα”… τραγουδάρες. Ο Τσιτσάνης έγραφε αποκλειστικά για μένα για 7 χρόνια, χωρίς να με εμποδίζει να τραγουδήσω άλλους συνθέτες, οι οποίοι μου εμπιστεύθηκαν καταπληκτικά τραγούδια όπως ο Χιώτης, ο Άκης Πάνου, που ήταν η λατρεία μου, τον αγαπούσα και με αγαπούσε πολύ, είχε άδοξο τέλος… Έτσι άρχισε μια καριέρα χωρίς να την επιζητήσω, να πάω να παρακαλέσω ή να πληρώσω, όπως κάνουν σήμερα. Έτσι κύλησε η ζωή μου».
Το απολαύσατε όλο αυτό το “ταξίδι” ως εδώ;
«Ναι, το απόλαυσα, είχα το γνώθι σ’ αυτόν. Ντύθηκα πολύ ωραία, τα πάντα, έκανα τα ταξίδια μου, πήγα 17 φορές στην Αμερική, στον Καναδά τρεις φορές όπως και στην Αυστραλία, γύρισα τον κόσμο ολόκληρο. Αν δε γινόμουν τραγουδίστρια δεν θα είχα αυτή τη δυνατότητα, σε καμία περίπτωση. Ευχαριστήθηκα τα ταξίδια μου, όλα ήταν πληρωμένα, ο κόσμος με αγκάλιαζε σφιχτά και με συγκινούσαν, όμως δεν το έπαιρνα πάνω μου, όπως κάνουν τώρα και λένε: “Εγώ είμαι”»
Είχατε θάρρος, “τσαμπουκά”…;
«Ναι, όσο “τσαμπουκάς” ήμουν σε μικρή ηλικία, τόσο μετά έμαθα να σέβομαι, να εκτιμώ».
Συνήθως συμβαίνει το αντίθετο με την πάροδο του χρόνου και τον ερχομό της επιτυχίας.
«Για μένα δεν υπήρξε ποτέ το “καλάμι”».
Πως το αποφύγατε μετά από τόσες δόξες, συνεργασίες και χρήματα;
«Είχα διαβάσει και πέντε βιβλία, ήξερα πέντε γράμματα. Αν ξέρεις γράμματα δεν το κάνεις αυτό, δεν “καβαλάς καλάμι”. Σκεφτόμουν τι θα γινόταν αν το μάθαινε η μάνα κι ο πατέρας μου; Ήμουν η μικρότερη από τις τρεις αδελφές μου».
Πώς σας φαινόταν όταν αρχίσατε να γίνεστε γνωστή και ακούγατε τα τραγούδια σας στο ραδιόφωνο;
«Κάτι το φυσιολογικό, το περίμενα. Το ονειρευόμουν από μικρή αυτό, ήξερα τι μου γινόταν και τι ήθελα. Αργότερα με ζήτησε ο Βασίλης Τσιτσάνης κι εγώ πήγα να τον δω, έτσι απλά. Ήταν πολύ καλός και μου είπε: “Πάμε αυτό το τραγουδάκι”, ήταν το: “Δε ρωτώ ποια είσαι”. “Αύριο το πρωί θα είναι στο εργοστάσιο (έτσι το λέγαμε)”. Το είπα κι έγινε πανικός. Έπειτα είπαμε κι άλλο ένα… “Απόψε στις ακρογιαλιές”… κι άλλο ένα… “Με παράσυρε το ρέμα”… τραγουδάρες. Ο Τσιτσάνης έγραφε αποκλειστικά για μένα για 7 χρόνια, χωρίς να με εμποδίζει να τραγουδήσω άλλους συνθέτες, οι οποίοι μου εμπιστεύθηκαν καταπληκτικά τραγούδια όπως ο Χιώτης, ο Άκης Πάνου, που ήταν η λατρεία μου, τον αγαπούσα και με αγαπούσε πολύ, είχε άδοξο τέλος… Έτσι άρχισε μια καριέρα χωρίς να την επιζητήσω, να πάω να παρακαλέσω ή να πληρώσω, όπως κάνουν σήμερα. Έτσι κύλησε η ζωή μου».
Το απολαύσατε όλο αυτό το “ταξίδι” ως εδώ;
«Ναι, το απόλαυσα, είχα το γνώθι σ’ αυτόν. Ντύθηκα πολύ ωραία, τα πάντα, έκανα τα ταξίδια μου, πήγα 17 φορές στην Αμερική, στον Καναδά τρεις φορές όπως και στην Αυστραλία, γύρισα τον κόσμο ολόκληρο. Αν δε γινόμουν τραγουδίστρια δεν θα είχα αυτή τη δυνατότητα, σε καμία περίπτωση. Ευχαριστήθηκα τα ταξίδια μου, όλα ήταν πληρωμένα, ο κόσμος με αγκάλιαζε σφιχτά και με συγκινούσαν, όμως δεν το έπαιρνα πάνω μου, όπως κάνουν τώρα και λένε: “Εγώ είμαι”»
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Ειδήσεις
Δημοφιλή
Σχολιασμένα