Γιώργος Ξυλούρης: Ακόμη και μέσα στο σπίτι, περπατάω και τραγουδάω

Μεγάλωσε στο Ηράκλειο Κρήτης, είχε παιδικά χρόνια ξέγνοιαστα και οι μνήμες του είναι κυρίως από παιχνίδια με τους φίλους του. Ο Γιώργος Ξυλούρης νιώθει τυχερός που μεγάλωσε σε γειτονιά, γιατί έζησε καταστάσεις όμορφες και αθώες, με οικείους ανθρώπους. Αν και μόλις 23 χρονών σήμερα, ωστόσο, πάντα βιαζόταν να μεγαλώσει -πριν την ώρα του- για να ασχοληθεί, όσο το δυνατόν συντομότερα με το τραγούδι. Είχε το… μικρόβιο που τον «έτρωγε», ενώ παρά το νεαρό της ηλικίας του, έχει ήδη συνεργαστεί με τους Σταμάτη Γονίδη, Δέσποινα Βανδή, Έλλη Κοκκίνου, Νίνο, Νίκο Οικονομόπουλο.

Ο παππούς του με το Νίκο Ξυλούρη ήταν πρώτα ξαδέρφια. Οι γονείς του ήθελαν να τον κάνουν γιατρό ή δικηγόρο, με αποτέλεσμα στην αρχή να μην τον υποστηρίξουν στο να γίνει τραγουδιστής, όμως κατόπιν, και μετά από τη συμμετοχή σε διαγωνισμούς, σιγά-σιγά είδαν το ταλέντο που είχαν στο σπίτι τους και, μην μπορώντας να κάνουν αλλιώς, το αποδέχτηκαν!


Το τάλεντ σόου που τον ανέδειξε

Στα 17 του ξεκίνησε να ασχολείται επαγγελματικά με το τραγούδι και στα 18 του συμμετείχε στο talent show Greek Idol 2. Για τη συμμετοχή του λέει: «Πιστεύω ότι είναι ένας τρόπος για να πάρεις εύκολα και γρήγορα δημοσιότητα. Πρέπει να έχεις κάνει μια πρώτη γνωριμία με το κοινό, για να σου δώσει μια εταιρεία ένα συγκεκριμένο ρεπερτόριο και μέσω της δισκογραφίας να μπορέσεις να κάνεις κάποια βήματα και να εξελιχθείς σε αυτό που επιθυμείς».

Όταν αποφάσισε να δηλώσει συμμετοχή, δούλευε στο Fix, με τον Οικονομόπουλο, τον Νίνο και το Φωκά και είδε το τρέιλερ της εκπομπής. «Το σκέφτηκα αρκετά, κυρίως γιατί είχα δουλειά. Μετά, ξαφνικά, ένα πρωί, ξύπνησα και είπα: Θα δηλώσω! Πέρασα τις οντισιόν, τελικά, πολύ φοβισμένος για το τι θα γίνει, γιατί δεν ήξερα, ήμουν πολύ… αθώος» δηλώνει ο Γιώργος Ξυλούρης.

Ο ίδιος ισχυρίζεται πως οι προσωπικές του γνωριμίες δεν έπαιξαν ρόλο. Ο ίδιος διευκρινίζει: «Κανένα όνομα δεν ανοίγει καμία πόρτα. Ίσα-ίσα που δημιουργεί προσδοκίες στους άλλους, ότι θα πρέπει να είσαι αντάξιος του ονόματος που κουβαλάς. Εγώ έτυχε να κουβαλάω ένα όνομα που είναι «μύθος» και εκ των πραγμάτων ίσως ακόμα και όταν θα είμαι στο peak της καριέρας μου, να μη φτάσω την καριέρα του Νίκου Ξυλούρη. Στα πρώτα μου βήματα με γέμιζε άγχος, γιατί ήθελα να αποδείξω ότι μπορώ, ωστόσο ρεπερτοριακά είμαι σε τελείως διαφορετικό στυλ. Τώρα το αντιμετωπίζω με ευχαρίστηση, διότι ήταν ένας άνθρωπος φοβερός». 


Το ταλέντο, η δουλειά και το «φαίνεσθαι»

«Όσο ταλέντο κι αν έχεις έμφυτο, η δουλειά είναι εκείνη που κερδίζει το ταλέντο και θέλει τύχη και σωστές επιλογές. Και την τύχη, όμως, ακόμα, τη δημιουργείς και την προκαλείς μέσα από τη δουλειά» υπογραμμίζει ο νέος καλλιτέχνης για τη σχέση ταλέντου και δουλειάς. Δεν διστάζει να ομολογήσει πως ο καλλιτέχνης με τον οποίο είχε την πιο στενή σχέση μέχρι σήμερα ήταν ο Νίνο, ενώ θεωρεί πως σε συγκεκριμένες στιγμές, που τον χρειάστηκε, του έδωσε τις σωστές συμβουλές.

Στο αν προτιμά, όταν τον βλέπουν για πρώτη φορά, να λένε «να ένα ωραίο παιδί» ή «να μια ωραία φωνή», απαντά: «Δεν έχω πρόβλημα, αρκεί να λένε το όνομά μου σωστά. Με νοιάζει
να υπάρχει μια θετική αύρα ανάμεσα σε εμένα και το κοινό».


Ο Φοίβος και το πρώτο συμβόλαιο

Το να συνεργαστεί με τον Φοίβο ήταν για εκείνον ένα παιδικό όνειρο. «Ήθελα πάρα πολύ να συνεργαστώ μαζί του. Βγαίνοντας από το Greek Idol, ήμουν σε συναυλίες με την Έλλη Κοκκίνου, έτσι έγινε η πρώτη μου επαφή με την εταιρεία Spicy. Έπειτα μεσολάβησε ένα διάστημα, για να είμαι κι εγώ πιο έτοιμος και ώριμος για τη συνεργασία αυτή. Το πλήρωμα του χρόνου ήρθε, σε συνδυασμό με τη χημεία που υπάρχει και έγινε αυτό το πρώτο «παιδί», το «Εύχομαι», και αισθάνομαι ευλογημένος» σημειώνει ο Γιώργος Ξυλούρης.

Ο ίδιος συνεχίζει και κάνει σε εβδομαδιαία βάση μαθήματα φωνητικής και ορθοφωνίας, ενώ πιστεύει πως «πρέπει κάθε μέρα να εξελίσσεσαι, δεν πρέπει να το αφήνεις ποτέ. Ακόμη και μέσα στο σπίτι περπατάω και τραγουδάω. Η μουσική καταλαμβάνει το 70% της ζωής μου». 

Παρόλο που του αρέσει η παραδοσιακή μουσική και θεωρεί πολύ ωραίο το «πάντρεμα» παραδοσιακών και σύγχρονων στοιχείων, δεν θα ήθελε να ασχοληθεί με αυτό το ρεπερτόριο διότι «είναι και το επίθετό μου στη μέση… Εύκολα κάποιος θα πει ότι πάω να καπηλευτώ το επίθετό μου. Και μόνο γι’ αυτό, από μικρή ηλικία με είχε αποτρέψει να ασχοληθώ». 


Τα βιβλία, τα τραγούδια-σκουπίδια και ο λουλουδοπόλεμος

Διαβάζει βιβλία Ψυχολογίας και Επικοινωνίας, κυρίως τις νυχτερινές ώρες, αφού θεωρεί πως «πρέπει να ξέρεις τον εαυτό σου, να τον ψυχολογείς και μετά να μπορείς να ψυχολογήσεις και τους άλλους».

Σχετικά με τα τραγούδια «σκουπίδια», επιβεβαιώνει πως… υπάρχουν. «Ένα τέτοιο τραγούδι μπορεί να τραγουδήσει κάποιος πολύ γνωστός καλλιτέχνης και να το κάνει επιτυχία. Εξάλλου, υπάρχει μια μερίδα του κοινού που θέλει το… εύκολο και εύπεπτο άκουσμα. Δεν χρειάζεται όλα τα κομμάτια να μιλάνε για βαθυστόχαστα πράγματα. Ωραίο είναι να επιβιώνουν όλα τα είδη. Γιατί να πρέπει να βάλουμε όρια στη μουσική;» αναρωτιέται ο ίδιος για όσους επικρίνουν αυτές τις παραγωγές. Τα λουλούδια που πετούν οι θαμώνες στα μπουζούκια, «παλιά μπορεί να ήταν επίδειξη πλούτου, σήμερα νομίζω πως είναι επιβράβευση του καλλιτέχνη. Επιβράβευση είναι όμως και το χειροκρότημα» ισχυρίζεται ο νεαρός τραγουδιστής. 


Η νύχτα και τα ναρκωτικά

Μέχρι τώρα και στους χώρους που έχει δουλέψει, σύμφωνα με τον ίδιο, δεν έχω δει να γίνεται χρήση ναρκωτικών μπροστά στα μάτια μου. «Νομίζω αν θέλεις, εσύ πας προς την κατεύθυνση εκείνη. Κανείς δεν θα σου πει «πάρε, σώνει και καλά» και αν έχεις θέματα μέσα σου, που δεν τα έχεις λύσει, καταφεύγεις εκεί. Είναι βαθύτερο πρόβλημα τα ναρκωτικά. Κανείς δεν το έκανε για γκλαμουριά ή στο απόγειο της δόξας» αναφέρει ο Γιώργος Ξυλούρης, προσθέτοντας πως οι δικοί του του είχαν πολλή εμπιστοσύνη. Όσον αφορά στις «παγίδες» που κρύβει η νύχτα, ο ίδιος θεωρεί πως «υπάρχουν ακριβώς οι ίδιοι κίνδυνοι που υπάρχουν και τη μέρα. Όλο αυτό που ζούμε στη χώρα μας μέρα έγινε. Άνθρωποι της μέρας το έκαναν. Η νύχτα είναι πάρα πολύ όμορφη, φαίνονται όλα πιο απλά το βράδυ. Οι άνθρωποι είναι πιο όμορφοι τη νύχτα, γιατί είναι πιο χαλαροί…».

Ακούστε το τραγούδι: