Εγκλημα και τιμωρία

Οσο κι αν το θέμα των ημερών που ενδιαφέρει πραγματικά όλους τους Ελληνες είναι το εθνικό, τι θα γίνει με την Τουρκία και ως πού θα το φτάσει ο Ερντογάν, δεν μπορεί κανείς να μη σταθεί στο Μάτι. Γιατί αν δεν σταθεί εκεί η δημοσιότητα, η κοινή γνώμη, αλλά και η Δικαιοσύνη (που χρειάστηκε την παρέμβαση του Τύπου παρά τα καταγεγραμμένα γεγονότα), κάποια στιγμή, δυστυχώς, θα επαναληφθεί και θα ξαναχαθούν ζωές. Πολλές ζωές, όχι μόνο όσων κάηκαν ζωντανοί εκείνη την ημέρα πριν από δύο χρόνια, αλλά και εκατοντάδων άλλων ανθρώπων που «θάφτηκαν οι ζωές τους» μαζί με τους οικείους και αγαπημένους τους.

Ολα όσα αποκάλυψε μία εφημερίδα («Καθημερινή») έρχονται να συμπληρώσουν το παζλ μιας συνολικής εικόνας που είχαμε αποκτήσει όλοι από τους διαλόγους μεταξύ αρμοδίων για την ασφάλεια και την πυρόσβεση στο Μάτι, όπως καταγράφηκαν επισήμως.

Πρώτα η εγκληματική τους αμέλεια, η ασχετοσύνη και η τρομακτική ανεπάρκεια οδήγησαν σε φρικτό θάνατο 102 ανθρώπους και μετά η βαθιά διαφθορά και ανηθικότητά τους τους οδήγησε σε καταφανώς παράνομες πρακτικές εκβίασης και συγκάλυψης των ευθυνών τους.

Δεν γνωρίζω αν είναι αληθές ότι ο πρωταγωνιστής της απόπειρας συγκάλυψης της υπόθεσης, πρώην αρχηγός του Πυροσβεστικού Σώματος, Ματθαιόπουλος, πήρε εντολή από την πρώην αρμόδια υπουργό Γεροβασίλη να τα «θάψει όλα» όπως λέει στις καταγεγραμμένες συνομιλίες του με τον εμπειρογνώμονα Λιότσιο. Ισως όταν τον ξαναφωνάξει ο ανακριτής και του… δείξει τις δύο πόρτες που έχει η ζωή σ' αυτές τις περιπτώσεις, ανοίξει (μαζί με τη σωστή πόρτα) και το στόμα του να πει στις οικογένειες των θυμάτων πρώτα απ' όλα τι συνέβη. Θυμάμαι όμως πολύ καλά τι έλεγε ο υπουργός Τόσκας και ενώ ακόμα έβρισκαν νεκρούς στο Μάτι: ότι έγιναν όλα σωστά και ότι αν ξανάπιανε τέτοια φωτιά θα έκαναν πάλι τα ίδια.

Αν υπάρχουν, λοιπόν, ποινικές ευθύνες για τα πολιτικά πρόσωπα ας αποδοθούν, το ίδιο με εκείνες που θα αποδοθούν σε μη πολιτικά πρόσωπα, πυροσβέστες και αστυνομικούς, αν υπάρχουν. Δεν κατάλαβα γιατί σε εγκλήματα τέτοιου είδους πρέπει να κυριαρχεί η «πολιτικότητα» και όχι η κανονική ευθύνη εφόσον χάθηκαν ζωές; Δηλαδή ο καπετάνιος στο ναυάγιο που καταδικάζεται είχε δόλο να βουλιάξει το καράβι ή ακόμα και ο πλοιοκτήτης που το πληροφορήθηκε από το τηλέφωνο;

Εδώ, όμως, στην περίπτωση της απόπειρας συγκάλυψης -για να μην τα μπερδεύουμε- υπάρχει και δόλος και ηθικός αυτουργός. Ο αρχηγός της Πυροσβεστικής ζήτησε από τον πραγματογνώμονα της υπόθεσης να θάψει την αλήθεια προκειμένου να γλιτώσει ο ίδιος και οι υπόλοιποι υπεύθυνοι.

Οπως δόλος, φυσικοί, αλλά και ηθικοί αυτουργοί υπάρχουν και στην υπόθεση της δήθεν δωροδοκίας δέκα πολιτικών από τη Novartis. Και όλοι μαζί θα πρέπει να απολογηθούν. Να δικαστούν δηλαδή κανονικά και με τον νόμο και ό,τι βγει. Αν είναι αθώοι ή ένοχοι, αυτό θα το κρίνουν οι φυσικοί τους δικαστές και όχι ο κ. Μητσοτάκης ή τα media, όπως νομίζει ότι ρυθμίζονται τα πράγματα ακόμα και σήμερα ο κ. Τσίπρας. Αν το έγκλημα δεν έχει τιμωρία θα επαναληφθεί.