Τάκης Τρακουσέλλης

Στην Ελλάδα του ΔΝΤ και της ψυχολογικής κατήφειας αναφάνηκε μια αχτίδα ελπίδας, μια νότα αισιοδοξίας, κυρίως στον χώρο του αυτοκινήτου. Και αυτό βέβαια δεν έχει να κάνει με τις πωλήσεις που συνεχίζουν την κατηφορική πορεία, αλλά με την προσπάθεια της «Βιοτεχνικό Πάρκο Πτολεμαΐδας Α.Ε.», μιας εταιρείας που ανήκει στον Δήμο Πτολεμαΐδας. Μάλιστα το Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων του ΤΕΙ Λάρισας πραγματοποίησε έρευνα που έδειξε πως παρά την οικονομική κρίση η ελληνική αγορά μπορεί να δεχτεί ένα οικονομικό, μικρό, ηλεκτρικό αυτοκίνητο.

Σκοπός του εγχειρήματος είναι να κατασκευαστεί ένα αυτοκίνητο που δεν θα ξεπερνάει τα 6.000 ευρώ. Δεν θα έχει πολυτέλειες (δερμάτινα καθίσματα κ.λπ.), ενώ τα μηχανικά μέρη θα κατασκευαστούν από ελληνικές εταιρείες που θα θελήσουν να συμμετάσχουν σε αυτό το μοναδικό εγχείρημα. Μάλιστα ο διευθυντής του Πάρκου κ. Κωνσταντίνος Νίκου φέρνει ως παράδειγμα μία ελληνική εταιρεία στη Φλώρινα που κατασκευάζει και εξάγει ανθρακόνημα. Αυτή η εταιρεία λοιπόν είναι έτοιμη να κατασκευάσει το πλαίσιο του αυτοκινήτου. Βέβαια οι μπαταρίες του ηλεκτρικού αυτοκινήτου δε θα είναι ελληνικές, αφού δεν υπάρχει ανάλογη εταιρεία που παράγει αυτό το προϊόν.
Βέβαια, το να ονειρεύεσαι αλλά και να σχεδιάζεις είναι κάτι θεμιτό, ωστόσο απέχει πολύ από την υλοποίηση. Κι όμως, ο κ. Νίκου έχει έτοιμο το σχέδιο δράσης για την κατασκευή και την παράγωγη. Συγκεκριμένα στο Βιοτεχνικό Πάρκο Πτολεμαΐδας θα στεγαστούν οι επιτηρήσεις από τις οποίες η καθεμία θα αναλάβει την ανάπτυξη και την παραγωγή συγκεκριμένου μέρους του αυτοκινήτου. Σκοπός του είναι μέσα στο 2011 να κατασκευαστεί τα δύο πρώτα ελληνικά ηλεκτροκίνητα αυτοκίνητα, τα οποία και θα μπουν στη διαδικασία δοκιμών. Μάλιστα όταν πάρουν τις εγκρίσεις Τύπου, θα παρουσιαστούν στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ώστε να αρχίσουν οι παραγγελίες.

Tο ερώτημα βέβαια είναι πώς θα στηριχτεί οικονομικά μια τέτοια προσπάθεια. Τα πρώτα χρήματα (περίπου 500.000 ευρώ) θα τα βάλει ο Δήμος Πτολεμαΐδας, στον οποίο ανήκει το 95% του Βιοτεχνικού Πάρκου. Τα χρήματα αυτά θα προέλθουν κυρίως από το ανταποδοτικό τέλος της ΔΕΗ και τον τοπικό πόρο ανάπτυξης. Από εκεί και πέρα, η όλη προσπάθεια αναμένει και την οικονομική συμμετοχή ιδιωτικών πόρων, ώστε το αυτοκίνητο να μπει σε γραμμή παραγωγής.
Μακάρι η πρωτοβουλία να έχει συνέχεια και να μην πνιγεί και αυτή η προσπάθεια στη δίνη των μικροσυμφερόντων. Μακάρι σε αυτή την προσπάθεια να επικρατήσει η ελληνική δημιουργία και όχι η γνώριμη την τελευταία 20ετία ελληνάρικη νοοτροπία…