Στάθης Σταυρόπουλος

Ρήγκαν, Θάτσερ, πτώση της ΕΣΣΔ, «εκσυγχρονισμός» κι ώσπου να καταλάβουμε τι συμβαίνει, φθάσαμε ως εδώ, ως την εποχή που πολλοί εργαζόμενοι σκέφτονται σαν τραπεζίτες, ενώ το 1 % του παγκόσμιου πληθυσμού καρπώνεται το 87% του παγκόσμιου πλούτου.

Διανύσαμε έναν νέο «Τριακονταετή (ειρηνικό) Πόλεμο» που έχει αφήσει πίσω του την Ευρώπη αγνώριστη. Βεβαίως πόλεμοι εξαπολύθηκαν από τη Δύση παντού αλλού, αλλά η μακρά ειρήνη στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης ήταν στην πραγματικότητα κι αυτή ένας ταξικός πόλεμος που αναθεώρησε προς όφελος των πλουσίων όλες τις κατακτήσεις των εργαζομένων μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Το πιο επικίνδυνο όμως σε αυτή τη διαδικασία ταξικής αποθηρίωσης των Δυνατών είναι ότι πολλοί από μας θητεύσαμε και θητεύουμε στα στρατεύματα τους, διευρύνοντας την απόσταση της ταξικής μας συνείδησης από την ταξική μας θέση.

Στο φαινόμενο αυτό συνέτεινε η ενσωμάτωση του μεγαλύτερου μέρους της Αριστεράς στο κυρίαρχο σύστημα του νεοφιλελευθερισμού και της ομογενοποιημένης σκέψης. Όταν αρχίσουμε να μιλάμε ξανά, υπερβαίνοντας τα στερεότυπα μιας τριαντάχρονης προπαγάνδας, όταν πάψουμε να σκεφτόμαστε με το μυαλό της τράπεζας ή του αφεντικού, τότε θα έχουμε κάνει ένα ωραίο βήμα προς την αυτογνωσία μας- το «γνώθι σαυτόν» ήταν, είναι και θα είναι πάντα επαναστατικό.

Μετά απ΄ αυτό μπορούμε να συμφωνούμε ή να διαφωνούμε όσο θέλετε, αλλά θα είναι για το καλό- το κοινό καλό.

Είναι φανερό και σε αυτό συμφωνούν όλοι (εκτός εκείνων που εθελοτυφλούν) ότι η χώρα μας έχει γίνει ένα Προτεκτοράτο. Δηλαδή μια χώρα φθηνής εργασίας και λεηλασίας του πλούτου που παράγουμε. Προσέτι όλο αυτό έχει προνομοθετηθεί απ΄τον Τσίπρα , λες και αυτή είναι η μοίρα μας, ένα κισμέτ υποταγής.

Νομίζω ότι τα πράγματα θα αλλάξουν εκ των πραγμάτων (αν μου επιτρέπεται η διατύπωση), διότι οι άνθρωποι δεν μπορούν να ζουν σε δουλεία. Θέλει «αρετήν και τόλμη» κάτι τέτοιο; Θέλει!...

Ο Στάθης Σταυρόπουλος είναι υποψήφιος βουλευτής του ΜέΡΑ25 στην Α’ Αθηνών