Νίκος Φελέκης

Αν ο Αλέξης Τσίπρας έπρεπε να κάνει κάτι οπωσδήποτε στη Βουδαπέστη, όπου πήγε για τριήμερο με την οικογένειά του, αυτό θα ήταν να πάει στην εκκλησία του Ματθαίου και να ανάψει δύο κεριά. Το ένα για τον Παύλο Πολάκη και το άλλο για τον Ανδρέα Πάτση. Για τον Πολάκη θα ήταν καλύτερα να του ανάψει λαμπάδα ίσαμε το μπόι του. Θα του κόστιζε κάτι παραπάνω βέβαια, αφού ο βουλευτής Χανίων είναι ψηλός, όμως τ’ αξίζει τα λεφτά του. Με τις αποκαλύψεις για «τα έργα και τις ημέρες» του βουλευτή Γρεβενών έκανε τη Ν.Δ. άνω κάτω, έσπειρε αμηχανία έως και αγανάκτηση στην κυβέρνηση και ανάγκασε τον πρωθυπουργό να τον διαγράψει από την Κοινοβουλευτική Ομάδα. Αν μάλιστα πιστέψουμε τα όσα λέγονται από υψηλόβαθμα στελέχη της Κουμουνδούρου, οι αποκαλύψεις όχι μόνο για τον Πάτση αλλά και για άλλα «γαλάζια» στελέχη, μεταξύ των οποίων και υπουργοί, θα συνεχιστούν.

Ο στόχος του Τσίπρα και των επιτελών του είναι, όπως μας λέει στενός του συνεργάτης, να «τσιγαρίσουν τον Μητσοτάκη» με καταγγελίες για ατασθαλίες και διασπάθιση του δημόσιου χρήματος. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, σύμφωνα με όσα μεταδίδουν συνομιλητές του, θεωρεί πως «ο Πάτσης συμβολίζει τη λεηλασία του δημόσιου πλούτου από στελέχη και ημετέρους της Ν.Δ.» και πως όσα αποκαλύπτονται... μουτζουρώνουν τον πρωθυπουργό και την κυβέρνησή του, αφού «γνώριζαν δύο χρόνια και επικροτούσαν το πλιάτσικο». Εχει, δε, τη γνώμη πως «κρύβουν πολλά και σκοτεινά» οι αναθέσεις και οι συμβάσεις του Δημοσίου σε ιδιώτες, αλλά και οι εκχωρήσεις των κόκκινων δανείων από τις τράπεζες σε ξένα funds και «κοράκια των πλειστηριασμών».

Μάλιστα, εμφανίζεται πεπεισμένος ότι στην πορεία προς τις εκλογές «οι απευθείας αναθέσεις θα αποδειχθεί ότι είναι το αδύνατο σημείο του πρωθυπουργού». Γι’ αυτό και η εντολή που έχει δώσει είναι η ομάδα τεκμηρίωσης, υπό τον Παύλο Πολάκη, «να ψάξει τα πάντα και να βρει υλικό και στοιχεία που θα εκθέτουν την κυβέρνηση και το κόμμα της Ν.Δ.». Κατά κάποιον τρόπο η Κουμουνδούρου κοπιάρει τη Χαριλάου Τρικούπη της περιόδου 1990-1993. Θυμίζουμε ότι η Ομάδα Τεκμηρίωσης που έφτιαξε το 1990 ο Ανδρέας Παπανδρέου, με επικεφαλής τον Μιχάλη Καρχιμάκη, με τις καταγγελίες και τις αποκαλύψεις στα μέσα ενημέρωσης και τη Βουλή έφθειρε ανεπανόρθωτα τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και την κυβέρνησή του.

Υποκλοπές και διαφθορά

Οι υποκλοπές μπορεί να μην είχαν μεγάλη δημοσκοπική απήχηση στους ψηφοφόρους, όμως «η διαφθορά, που αναδύεται από την υπόθεση Πάτση», σύμφωνα με την εκτίμηση της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, αγγίζει και επηρεάζει τους πολίτες επειδή «τα κόκκινα δάνεια της μεσαίας τάξης και των εργαζομένων τα παίρνουν οι Πάτσηδες για να κάνουν πλειστηριασμούς». Μένει, πάντως, να αποδειχθεί αν το αδύνατο σημείο του Μητσοτάκη που έψαχνε καιρό τώρα ο Τσίπρας είναι τελικά η διαφθορά κυβερνητικών βουλευτών και παραγόντων. Μέχρι τώρα ο πρωθυπουργός σε όζουσες υποθέσεις έχει επιδείξει αξιόλογα αντανακλαστικά καρατομώντας και απομακρύνοντας από τη Ν.Δ. όσους με πράξεις και συμπεριφορές τους τον εκθέτουν, με αποτέλεσμα αντί να «χρεώνεται» τις αβαρίες, να «πιστώνεται» τον ταχύτατο διαχωρισμό από αυτές.

Για να ενισχυθεί, δημοσκοπικά, πολιτικά και εκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ από τις αποκαλυπτόμενες «βρώμικες υποθέσεις» των «γαλάζιων» στελεχών θα πρέπει αυτές από «ειδικές» και «εξατομικευμένες», όπως τις χαρακτηρίζει το Μαξίμου, να μετατραπούν, όπως μας λέει ανώτερο στέλεχος της Κουμουνδούρου, σε «γενικό κανόνα διακυβέρνησης της Δεξιάς, διαχρονικά». Προφανώς, η αξιωματική αντιπολίτευση αυτό επιχειρεί να κάνει με την προσπάθεια εμπλοκής και των υπουργών Πιερρακάκη και Τσιάρα στο σκάνδαλο Πάτση, αλλά και της στοχοποίησης της συμβούλου του πρωθυπουργού Ρεβέκκας Πιτσίκα για αναθέσεις, όπως λένε, του Δημοσίου σε εταιρεία της.

Τα «απόνερα» της Κεντρικής Επιτροπής

Ο Τσίπρας πρέπει ν’ ανάψει λαμπάδα στον... άγιο Πολάκη και για έναν ακόμη λόγο. Με την αποκάλυψη του σκανδάλου Πάτση έδιωξε τα φώτα της δημοσιότητας από τις δημοσκοπήσεις και τα εσωτερικά του ΣΥΡΙΖΑ. Αν δεν υπήρχε ο Πάτσης την πολιτική επικαιρότητα -για θέματα της αξιωματικής αντιπολίτευσης- θα την απασχολούσαν αφενός οι δύο δημοσκόποι (Θωμάς Γεράκης της Marc και Γιώργος Αράπογλου της Pulse) που έφερναν τη Ν.Δ. να προηγείται του ΣΥΡΙΖΑ με 8,7% και 7,5% αντίστοιχα. Και αφετέρου τα... απόνερα της συνεδρίασης της Κεντρικής Επιτροπής για τα θέματα της Aυτοδιοίκησης και της εξωτερικής πολιτικής. Η πρόταση Τσίπρα να επεκτείνει άμεσα η Ελλάδα τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια νότια στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο δεν βρίσκει σύμφωνους τους βουλευτές και τα στελέχη της «Ομπρέλας», ενώ εντάσεις προκαλεί και το δίκτυο των 130 στελεχών που θα αντικαταστήσει την κομματική δομή, κεντρικά και περιφερειακά, στην επιλογή των προσώπων και τις συμμαχίες για τις αυτοδιοικητικές εκλογές.

Ο Πολάκης, που με τη συμπεριφορά και τις εμπρηστικές του δηλώσεις προκαλούσε την μήνιν των στελεχών και βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ και έφερνε σε δύσκολη θέση τον Τσίπρα, τώρα έβγαλε ασπροπρόσωπο τον Αλέξη και ανάγκασε ακόμη και σφοδρούς επικριτές του, όπως ο Νίκος Φίλης, να του δώσουν συγχαρητήρια. Και μάλιστα να του πουν ότι η αποκάλυψη του Πάτση ήταν «μεγάλος ρούμπος» και ο Τσίπρας «του οφείλει» γι’ αυτό, αφού ελάχιστοι είναι αυτοί που καταφέρνουν να «φάνε» αντίπαλο βουλευτή ή υπουργό. Μέχρι τώρα ο Πολάκης έστρεφε τα φώτα της δημοσιότητας στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ προκαλώντας εσωστρέφεια και έδινε επιχειρήματα στην κυβέρνηση να επιτεθεί στον ΣΥΡΙΖΑ λέγοντας ότι «είναι αμετανόητοι» και «δείτε με ποιους θέλει να μας κυβερνήσει ο Τσίπρας».

Με την υπόθεση Πάτση βγήκε στον αφρό και από λάγιο αρνί έγινε... ρίφι κρητικό του Τσίπρα το καμάρι. Βέβαια, δεν είναι σίγουρο ότι ο Πολάκης δεν θα συνεχίσει να είναι... ο Παυλάρας που όλα τα σφάζει και όλα τα μαχαιρώνει. Ενδεχομένως, αυτός είναι και ο λόγος που ορισμένοι, οι περισσότεροι από τους οποίους αυτόκλητοι, «συμβουλάτορες» του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης επιμένουν ότι «ο Αλέξης πρέπει να συνεχίσει να κρατά αποστάσεις από τον Πολάκη και τον πολακισμό αν θέλει να ευδοκιμήσει η στροφή που επιχειρεί προς το Κέντρο».

Εξάλλου, όπως είπε στην Κεντρική Επιτροπή ο Κώστας Πουλάκης, κάνοντας ανάλυση των δημοσκοπήσεων, τα στοιχεία δείχνουν ότι τη νίκη στις εκλογές θα τη δώσει το Κέντρο. Δεν προέτρεψε να ασκηθούν κεντρώες πολιτικές, όπως τον κατηγόρησαν κάποιοι από την «Ομπρέλα», όπως ο Νίκος Βούτσης και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, αλλά τεκμηρίωσε με συγκεκριμένα στοιχεία γιατί ο λεγόμενος μεσαίος χώρος είναι αυτός που κάθε φορά δίνει την πλειοψηφία στα κόμματα. Σύμφωνα με τον πρώην γενικό γραμματέα του υπουργείου Εσωτερικών, το 32% του εκλογικού σώματος τοποθετεί τον εαυτό του στην Αριστερά και την Κεντροαριστερά.

Από αυτούς το 45% δηλώνει ότι θα ψηφίσει τον ΣΥΡΙΖΑ και το υπόλοιπο μοιράζεται ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ, το ΜέΡΑ25, ενώ ένα μικρό ποσοστό κατευθύνεται προς τη Ν.Δ. και τις εξωκοινοβουλευτικές οργανώσεις. Αυτοί που δηλώνουν δεξιοί και κεντροδεξιοί είναι το 30% του εκλογικού σώματος και τη μερίδα του λέοντος (το 64%) την παίρνει η Ν.Δ. Αυτοί που τοποθετούν το εαυτό τους στο Κέντρο και στο «κανένα κόμμα» είναι το 38% του εκλογικού σώματος. Από αυτούς το 35%, δηλαδή το 13%-14% του εκλογικού σώματος, βρίσκεται στην γκρίζα ζώνη των αναποφάσιστων και των «Δεν ξέρω / δεν απαντώ». Οι αριστεροί και οι κεντροαριστεροί της γκρίζας ζώνης είναι το 12% και οι δεξιοί και κεντροδεξιοί το 11%.

Ενδιαφέρον είχαν και τα στοιχεία για την ψήφο των επαγγελματικών κατηγοριών. Στους εργαζομένους στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, που αποτελούν το 30% του εκλογικού σώματος, προηγείται με μία μονάδα ο ΣΥΡΙΖΑ. Στους ελεύθερους επαγγελματίες, στους επιχειρηματίες, στους αυτοαπασχολούμενους και γενικά σε αυτούς που έχουν τα χαρακτηριστικά που προσδίδονται στη μεσαία τάξη, οι οποίοι αποτελούν περίπου το 20% του εκλογικού σώματος, προηγείται η Ν.Δ. με τέσσερις μονάδες. Το υπόλοιπο 50% είναι οι συνταξιούχοι, οι νοικοκυρές, οι σπουδαστές κ.ά. Με βάση τα ανωτέρω ο Κώστας Πουλάκης έχει τη γνώμη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ για να κερδίσει τις εκλογές θα πρέπει οι πολιτικές και το πρόγραμμά του να οικοδομούν συμμαχία των λαϊκών στρωμάτων με τη μεσαία τάξη. Και κυρίως να εδράζονται στην έννοια της δικαιοσύνης για όλους.

Τα «τρία Α»

Ο Τσίπρας στην ομιλία του έθεσε τα «τρία Α» που πρέπει να χαρακτηρίζουν εφεξής τη δράση του ΣΥΡΙΖΑ: Αντίσταση, Αλληλεγγύη, Αλλαγή. Σε αυτά ορισμένοι, όπως ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος, πρόσθεσαν και την Ανανέωση.

Σημειώνουμε ότι στα νέα και φρέσκα πρόσωπα ελπίζει ο Αλέξης Τσίπρας για να πετύχει την ανατροπή των εκλογικών δεδομένων. Και κυρίως να (ξανα)κερδίσει την εμπιστοσύνη των πολιτών αφού το κεφάλαιο «Εμπιστοσύνη» στον ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα είναι αυτό το οποίο έχει τους λιγότερους αναγνώστες - ψηφοφόρους. Και στο οποίο εάν δεν βελτιωθεί εντυπωσιακά θα είναι δύσκολο να κερδίσει, όπως είναι ο στόχος, την πρώτη θέση, έστω και με μία ψήφο, στις εκλογές. Προσώρας, η εμφανής ανανέωση περιορίζεται στους 30 εμπειρογνώμονες που συγκροτούν τη «δεξαμενή σκέψης» του γραφείου του. Από τα 110.000 νέα μέλη, αλλά και προσωπικότητες που δεν έχουν οργανωτική σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ ελπίζει ότι θα βρει 300 ικανούς, με πολιτική εμπειρία και κοινωνική αποδοχή για να στελεχώσει τα ψηφοδέλτια του κόμματός του.

Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των συνεργατών του, ο Αλέξης Τσίπρας θα χρειαστεί 300 νέα, ελκυστικά και άφθαρτα πρόσωπα. Οι υποψήφιοι στις βουλευτικές εκλογές είναι 433. Από αυτούς οι 86 βουλευτές θα είναι αυτοδίκαια εκ νέου υποψήφιοι, ενώ από τους υποψήφιους στις προηγούμενες εκλογές είναι λιγότεροι από 50 αυτοί που δικαιούνται, με βάση τις ψήφους που έλαβαν, να είναι εκ νέου υποψήφιοι.

Κατά συνέπεια θα πρέπει, λένε, κάτι που το δέχεται και ο Τσίπρας, να υπάρξουν 300 νέοι υποψήφιοι με ισχυρά βιογραφικά και κοινωνική αποδοχή. Και θα πρέπει, συμπληρώνουν, τα ψηφοδέλτια σε ποσοστό 90% να έχουν κλείσει μέχρι τέλους του έτους ώστε οι νέοι υποψήφιοι να μη βρεθούν σε δυσμενή θέση έναντι των βουλευτών και των πολιτευτών που θα είναι εκ νέου υποψήφιοι. Μέχρι τέλους του έτους θα ήθελαν να ανακοινωθούν και οι περισσότεροι υποψήφιοι για τις 13 περιφέρειες και τους 332 δήμους της χώρας. Αυτό όμως είναι δύσκολο, καθώς υπάρχουν αρκετές διαφωνίες και για τον τρόπο επιλογής και για τις συμμαχίες, αλλά και για πρόσωπα που έχουν ακουστεί. Σε κάθε περίπτωση, το αποκαλόκαιρο δεν πάει άσχημα για τον Τσίπρα.

Οι υποκλοπές που οδήγησαν στην απομάκρυνση του Γρηγόρη Δημητριάδη, του πιο στενού συνεργάτη του πρωθυπουργού και «εγκεφάλου» του Μαξίμου, η ακρίβεια που θερίζει νοικοκυριά και επιχειρήσεις, η έκθεση Λύτρα που αποκάλυψε τα λάθη της κυβέρνησης στην αντιμετώπιση της πανδημίας, η διαγραφή του Πάτση που ανέδειξε το θέμα των «αναθέσεων σε ημετέρους» οπωσδήποτε πληγώνουν την κυβέρνηση και ίσως για πρώτη φορά, εάν δεν υπάρξουν εσωκομματικά παρατράγουδα στην Κουμουνδούρου, ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να ελπίζει ότι τα ποσοστά του στον δρόμο προς τις εκλογές θα βελτιώνονται...