Μαρί Κατσιουγιάννη - Stridborg

Πιστεύουν πως θα «ξεγελάσουν» την κοινωνία αν αλλάξουν λογότυπο, χρώμα ή και όνομα όταν στον πολιτικό πυρήνα της σκέψης τους βρίσκεται η εξαπάτηση της κοινής γνώμης, η υποκίνηση της αστάθειας, ο διχασμός και η παραπληροφόρηση;

 Ξεκινούμε με τα εξής δεδομένα:

Πρώτον, η εξουσία είναι ένα εφήμερο γεγονός το οποίο στα δημοκρατικά πολιτεύματα ανανεώνεται ή χάνεται όταν η ψήφος του λαού το ορίσει.

Δεύτερον, η άσκηση (εξωτερικής και εσωτερικής) πολιτικής σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο γεωπολιτικό περιβάλλον δεν είναι μία κλειστή εξίσωση αλλά μία απολύτως δυναμική, που πρέπει να λαμβάνει υπόψη της όλες τις νέες παραμέτρους, με βάση τις πάγιες εθνικές επιδιώξεις.

Αν δεχθούμε πως τα δύο ανωτέρω είναι προϊόντα μίας κοινής λογικής σκέψης, τότε έχει νόημα να παρατηρήσουμε πως ο ΣΥΡΙΖΑ του 2020 λειτουργεί με την ίδια ακριβώς ποιότητα πολιτικών επιχειρημάτων του 2010 και 2014.

Για παράδειγμα ασκεί πολιτικές τοποθετήσεις για το θέμα του κορωνοϊού σε αντιστοιχία με αυτές για τα θέματα του Μνημονίου. Πρέπει ιδιαιτέρως να τονίσουμε τη στάση του στο άνοιγμα των σχολείων της περιόδου μετά την καραντίνα, της περσινής σχολικής χρονιάς και των πανελλαδικών εξετάσεων, όπως και του τουρισμού. Με αφορμή το τελευταίο, να αναφέρουμε πως το 15% των κρουσμάτων είναι εισαγόμενα και συνεπώς κυρίως οι εσωτερικές μετακινήσεις Ελλήνων τουριστών και ανεύθυνων πολιτών ευθύνονται για τη έξαρση του νέου κύματος επιδημίας στην πατρίδα μας. Όσο αφορά στα σχολεία, να υποθέσουμε πως ο ΣΥΡΙΖΑ, ως κόμμα που δεν αγαπά την εκπαίδευση και την παιδεία γενικότερα, επιθυμεί τα παιδιά να «αναπτύσσονται» εντός τειχών κατοικίας, άρα ιδρυματοποιημένα, χωρίς ευκαιρίες και επιλογές. Δεν εξηγείται αλλιώς η υποκίνηση για τις καταλήψεις. Η θεωρία του χάους είναι η καλύτερη συνταγή για ένα κόμμα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ που βιώνει σήμερα τη δική του εσωστρέφεια.

Πολιτική της καταστροφής, λαμβάνει χώρα από την αξιωματική αντιπολίτευση και στο θέμα της οικονομίας. Οι επιτελικοί του ΣΥΡΙΖΑ αναλαμβάνουν να «ανακοινώσουν» τις χειρότερες διεθνείς προβλέψεις (λόγω covid-19) ως προβλέψεις για τη δική μας οικονομία, εκπέμποντας για μία ακόμη φορά (εθισμένοι σε αυτό το σπορ) τα πλέον αρνητικά μηνύματα, σε μία εποχή που η κυβέρνηση προσπαθεί να αντιστρέψει το εχθρικό κλίμα της προηγούμενης διακυβέρνησης απέναντι στις επενδύσεις.

Να μην μιλήσουμε για τα εθνικά θέματα. Εκεί παίζεται ένα σκληρό παιχνίδι, άξιο ειδικής ανάλυσης που σε καμία περίπτωση δεν περιποιεί τιμή στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Η αντιπολίτευση με κύριο άξονα την επαναστατική ρητορική δεν ευνοεί τον ΣΥΡΙΖΑ. Όσο και αν οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν αυτή ακριβώς την κακή τους πολιτική θεώρηση και μετάφραση της πραγματικότητας, ανησυχούμε για τη θεσμική στάση της δεύτερης πολιτικής δύναμης του τόπου (έστω και με διαφορά).

Η Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη με πολλά και μεγάλα ζητήματα. Μόνος δρόμος αυτός της αρετής και της συναίνεσης. Οι πολιτικές δυνάμεις που δεν θα τον υπηρετήσουν θα κατηγορηθούν πως συνέπραξαν και εξυπηρέτησαν τον «εχθρό» για ευτελή μικροκομματικά οφέλη. Και αυτό θα είναι τραγικό.

Η άσκηση πολιτικής δεν είναι θέμα λογοτύπου αλλά ουσίας.