Γιώργος Δ. Ανδρέου

Τέτοιες μπούρδες και όχι μόνο οργίαζαν  στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αρκετές ημέρες. 

Το χειρότερο δεν είναι  ότι μιλάει   κάθε  άσχετος στο διαδίκτυο για εθνική μειοδοσία της Κυβέρνησης και του πρωθυπουργού, γιατί δεν άσκησε VETO.

 Είναι, που την ίδια   μομφή κατά της Κυβέρνησης, λόγω του VETO,  υιοθετεί, για να κυριολεκτούμε υποδεικνύει και αναδεικνύει,  σχεδόν σύσσωμη  η αντιπολίτευση. Επίσημοι κομματικοί παράγοντες  κομμάτων που εκπροσωπούνται στο Κοινοβούλιο. Αποδεικνύοντας  ότι  είναι ακατάλληλοι,  ως εντελώς άσχετοι,  αφού  είτε δεν γνωρίζουν τι ακριβώς σημαίνει το VETO που προτείνουν ή   γνωρίζουν λιγότερα από το ελληνικό καφενείο στην επαρχία. Είτε και το  τραγικότερο, ότι γνωρίζουν και το προτείνουν  ψευδόμενοι εν γνώσει, εξαπατώντας   τους πολίτες, κοιτώντας τους στα μάτια.  «Δια πάσαν νόσον και πάσαν…» (Ματθ. Δ 23). 

Εσμός άσχετων, ανεύθυνων και επικίνδυνων,  ακόμα και μέσα στο Κοινοβούλιο, που πρέπει να αποδοκιμάζονται δημόσια. 

Το  VETO, για να μαθαίνουμε,  είναι το δικαίωμα μιας  χώρας μέλους της ΕΕ,  να πει όχι και να  μπλοκάρει, κάποια μεγάλη απόφαση Ευρωπαϊκού Οργάνου. Στα σοβαρά κυρίως θέματα, όπως ο προϋπολογισμός, η ένταξη άλλων χωρών, η τροποποίηση της Συνθήκης κλπ.  

Δύο ήταν τα μεγάλα θέματα για απόφαση προχθές στην Ευρωπαϊκή σύνοδο κορυφής.

• Το πρώτο,   η  επιβολή  κυρώσεων  στην Τουρκία για τις παραβιάσεις τω δικαιωμάτων μας ως χώρας μέλους της ΕΕ και του διεθνούς δικαίου στο Αιγαίο.
• Το δεύτερο η έγκριση της μεγάλης χρηματοδότησης των Ευρωπαϊκών Χωρών για την αντιμετώπιση των συνεπειών της πανδημίας.

Αμείλικτο  το ερώτημα:

 Σε ποια από τις δύο αποφάσεις για τα θέματα αυτά έπρεπε να ασκήσουμε  VETO ως χώρα, να πούμε όχι, και να μπλοκάρουμε ,     Ελληναρά  ιδεολόγε  του  καναπέ αλλά και συ πονηρέ πολιτευτή;   

• Με την  πρώτη απόφαση  το συμβούλιο, απέφυγε πράγματι να λάβει άμεσα μέτρα και   αποφάσισε να επαναλάβει την    πρόσκληση προς την Τουρκία να συμμορφωθεί,   να παραλείψει τις παραβιάσεις και να γίνει  επανεξέταση της   συμπεριφοράς της  το Μάρτιο. Ετεροχρόνισε δηλαδή το συμβούλιο  τη λήψη απόφασης, συντήρησε όμως το θέμα.  «Χλιαρό» μεν , όχι όμως κατ’ ανάγκην κακό    αποτέλεσμα.  Αν  ασκούσαμε VETO, λέγαμε όχι δηλαδή,  στην απόφαση αυτή, αν και  δεν είναι απόφαση με την επίσημη νομική έννοια,  θα έληγε οριστικά το θέμα,  εις βάρος μας. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, μετά το veto,  δεν θα   μπορούσε να αποφασίσει,  δεν εκδιδόταν  ανακοίνωση  και το   θέμα τυπικά τουλάχιστον θα έληγε και  θα έβγαινε από την Ευρωπαϊκή ατζέντα. Θα έπαυε δηλαδή  να είναι  θέμα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και της Ευρώπης. Και η  παραβατική συμπεριφορά της Τουρκίας στο Αιγαίο,  δεν θα ήταν εφεξής διαφορά  Ευρώπης –Τουρκίας, αλλά συνοριακή διαφορά Ελλάδας - Τουρκίας.  Θα απεμπολούσε  έτσι, η χώρα μας,  θα «πουλούσε» με ποδοσφαιρικούς όρους,   εκουσίως, τη μεγαλύτερη Ελληνική κατάκτηση, που πιστώνεται στον πρωθυπουργό, Την διεθνοποίηση και την ανάδειξη των διαφορών  μας με την Τουρκία σε διαφορές  Ευρώπης – Τουρκίας. Αποφεύχθηκε   με σώφρονα στάση μια τεράστια εθνική ήττα, αφού ο ευρωπαϊκός χαρακτήρας της διαφοράς και η παρουσία της Ευρώπης στην ανατολική Μεσόγειο, εξακολουθούν να συντηρούνται και να φρενάρουν τις βλέψεις της Τουρκίας.  Αυτή  είναι η απόφαση που δεν άρεσε, κι αυτή θα ήταν η συνέπεια του veto. 
• Με τη δεύτερη απόφαση της ίδιας συνόδου εγκρίθηκε    τελικά η μεγάλη χρηματοδότηση των χωρών της ΕΕ για την επούλωση των πληγών της πανδημίας. Χρηματοδότηση στην οποία  η χώρα μας έχει ομολογουμένως  μεγάλο, αναλογικά,  μερίδιο. 33 δις σε πρώτη ανάγνωση. Η  απόφαση αυτή είχε  ετεροχρονιστεί στην προηγούμενη σύνοδο γα να πεισθούν  η Ουγγαρία και η Πολωνία, οι χώρες  παράδειγμα των οπαδών του VETO, που διαφωνούσαν. Πείσθηκαν και εγκρίθηκε. Μήπως έπρεπε,  Ελληναράδες,  ο Έλληνας πρωθυπουργός να ασκήσει  VETO, να   μπλοκάρει δηλαδή,   την απόφαση αυτή,  επειδή η Ευρώπη δεν επιβάλλει άμεσα κυρώσεις στην Τουρκία; Ευτυχώς δεν τόκανε, γιατί θα ήταν   εγκληματικά ανεύθυνος και εθνικά υπόλογος,  στερώντας από  τη χώρα του την τελευταία  ελπίδα για οικονομική ανάκαμψη από  το Βατερλώ της οικονομίας  συνεπεία της πανδημίας. Δεν μπλόκαρε σωστά  την  καθυστερημένη ήδη, έγκριση των    χρημάτων,  που όσο ταχύτερα έρθουν τόσο καλύτερα. Μήπως  αναστηθεί η οικονομία και  οι πολίτες που πληρώνουν το μάρμαρο. Ο ιδιωτικός τομέας, δηλαδή που συρρικνώνεται επικίνδυνα.   

Το θέμα έχει όμως  και μια άλλη διάσταση ακραιφνώς Ελληνικής κουτοπονηριάς.

Κανένας, ούτε καν οι – κατά παγκόσμια πρωτοτυπία - ορκισμένοι αντιευρωπαϊστές, οι Έλληνες κομμουνιστές,   δεν ζήτησαν την αποχώρηση από τα δεσμά της    ΕΕ των μονοπωλίων,  που δεν μας προστατεύει, αφού  δεν επέβαλε  κυρώσεις στην Τουρκία. Τσιμουδιά.

Είναι βλέπεις πολλά  τα λεφτά,  που εγκρίθηκαν   στην ίδια σύνοδο. Άσε πρώτα, σκέφτηκαν οι ιδεολόγοι αντιευρωπαϊστές,  να πέσει ο παράς  κι έχουμε χρόνο για τα άλλα. Μην τύχει και είναι ανοιχτοί οι ουρανοί και   εισακουσθούν, μέρες που είναι, τέτοιες    ευχές. Πάλι καλά.   

Αυτοί  είμαστε.

 Βρίζουμε, μέχρι ενός σημείου δικαιολογημένα,  τη  Μέρκελ - τη Γερμανία,  γιατί προτάσσει τα συμφέροντα του λαού της  και είναι επιφυλακτική στις κυρώσεις κατά της Τουρκίας.

Κιχ όμως, ούτε  έναν καλό λόγο,  για την ίδια  Μέρκελ και τη  Γερμανία που «έπεισε» τις «περήφανες»  Ουγγαρία και την Πολωνία, να υπερψηφίσουν την μεγάλη χρηματοδότηση, στην οποία στηριζόμαστε αίροντας το  VETO. Μας τα χρωστάει, δικαιολογούνται  κάποιοι, από την κατοχή. 

Μάλλον έφτασε η ώρα, μέρες που έρχονται,  να κοιτάξουμε, ως λαός,  κατάματα την αλήθεια.   Να παραδεχθούμε,  με το ρεαλισμό που  επιβάλλει η  πανδημία και η  πρωτοφανής αυτή κρίση πως , ευτυχώς ,   μέσα στη δίνη των τεράστιων προβλημάτων  που αντιμετωπίζει η χώρα μας  -  Τουρκία,   οικονομική κρίση,   πανδημία, μεταναστευτικό -  ευτυχώς   είμαστε ισότιμα μέλη της μεγάλης Ευρωπαϊκής Οικογένειας. Οικονομικά, κοινωνικά, θεσμικά, εθνικά. Έχοντας τη δυνατότητα να διεκδικούμε , προνομιακά,  και να πετυχαίνουμε  πράγματα,  που ούτε στα όνειρά μας.

Φτάνει να αναλογιστούμε σε ποια κατάσταση  θα βρισκόμαστε  με την Τουρκία του Ερντογάν,  αν δεν είμαστε  μέλη της Ενωμένης Ευρώπης και του δημοκρατικού δυτικού κόσμου.

        ΄