Γ. Ι. Πατσόπουλος

Οταν οι περισσότεροι εξ αυτών, εάν και εφόσον ζουν, θα είναι δηλαδή 94-100 ετών!
Μια ενδεικτική ματιά στις απόψεις ορισμένων Ελλήνων πολιτών της μεσαίας τάξης τα λέει όλα: «Ευγενική πράξη… Τουλάχιστον μας έκαναν την τιμή να μας ρωτήσουν και να μας δώσουν την όμορφη ψευδαίσθηση ότι μας σκέφτονται και εμείς με την άρνησή μας να έχουμε την αυταπάτη ότι τους εμποδίσαμε στα περίεργα παιχνίδια τους και την ανίερη συμμαχία τους με τα κοράκια των αγορών».

«Η σύγχρονη ληστεία έχει και τα καλά της. Καταρχάς σου αφήνει μια επίγευση συμμετοχής για παρηγοριά. Αυτή είναι η αίσθηση που έχεις όταν σε ρωτούν: Μήπως τα ελάχιστα που σας άφησα λόγω μεγαλοψυχίας θέλετε να σας τα αλλάξω για να είναι πιο εμπορεύσιμα; Να τα πουλήσετε ευκολότερα μπας και μειώσετε την κλοπή από το 90% στο 80%; Εξάλλου πόσο θα ζήσετε; Μην είστε και αχάριστοι! Καλύτερα που σας λήστεψα εγώ και μάλιστα όχι καθ’ ολοκληρίαν, χωρίς σωματικές βλάβες όπως θα έκανε ο κοινός διαρρήκτης της οικίας σας. Πολιτισμένη διάρρηξη δηλαδή!».

«Πολιτισμένη διάρρηξη και μάλιστα με νόμο που ψήφισαν οι εκλεγμένοι  βουλευτές το 2012, που ισχύει δήθεν αναδρομικά και εγκρίθηκε ως συνταγματικός από το ανώτατο δικαστήριο με σκεπτικό κωμικό για να γελάει κάθε πικραμένος. Αχ, νομική “επιστήμη”, με τις άπειρες μεταμορφώσεις σου! Αχ “δικαιοσύνη”, πόσα εγκλήματα έγιναν στο όνομά σου!». 

«Για ποιον λόγο πρέπει να συμπράξουμε σε αυτό; Με ποια εμπιστοσύνη σε ποιον; Κάποια παγίδα κρύβει σίγουρα σε βάρος μας, για την οποία δεν θα ενημερωθούμε, όπως δεν ενημερωθήκαμε την ώρα της αγοράς. “Προσοχή, η επένδυση σε ομόλογα δεν είναι εγγυημένη, μπορεί να απολεσθεί μέρος του κεφαλαίου και όσον αφορά στις αποδόσεις δεν είναι βέβαιες και οι προηγούμενες δεν εξασφαλίζουν τις μελλοντικές”.

Η φράση αυτή επιβάλλεται στα ιδιωτικά αμοιβαία κεφάλαια, αλλά δεν κρίθηκε απαραίτητη (αντιθέτως μάλιστα η απόλυτη εξασφάλιση ήταν νομοθετημένη) από τον κρατικό βρικόλακα που ρούφηξε τις αποταμιεύσεις των δικών του ανθρώπων όταν φόρτωσε με τη βοήθεια των τραπεζών στους  ανύποπτους καταθέτες ομόλογα τα έτη 2009 και 2010,  γνωρίζοντας ότι οσονούπω θα έρθει η αδυναμία του να τα αποπληρώσει. Κανένας δεν κατηγορήθηκε γι’ αυτή την εξαπάτηση!».

«Τι περιμένεις από ένα κράτος που αδικεί και διώκει τους αποταμιευτές και προστατεύει με κουρέματα και εκπτώσεις όσους πήραν εορτοδάνεια, διακοποδάνεια και πάσης φύσεως θαλασσοδάνεια, έχασαν τα χρήματά τους στο καζίνο ή σε σπάταλη ζωή και βρέθηκαν σε αδυναμία απόλυτα προβλέψιμη; Αυτά τα παραδείγματα δίνει το σύγχρονο κράτος στις επόμενες γενιές. Δανειστείτε, ξοδέψτε, σπαταλήστε. Στο μέλλον θα σας κάνουν εκπτώσεις και θα σας παρακαλούν. Αποταμιεύετε;  Δεν θα σας δίνουν καμία σημασία. Εξάλλου είστε τόσο λίγοι. Οι άλλοι είναι περισσότεροι και οι ψήφοι τους μετράνε. Θαυμάστε κράτος δικαίου!».

Μάθαμε από τα ψιλά των εφημερίδων (δεν πουλάει βλέπετε το θέμα, δεν είναι αρκετά εύκολο και καθόλου λαϊκίστικο) ότι αυτό λέγεται εγχείρημα swap και ψάχνοντας βρήκαμε την απόφαση 1332 που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ τεύχος Β’ υπ’ αριθμ. 3995 της 15.11.2017. Αξίζει να το εκτυπώσετε και να το διαβάσετε. Είκοσι τέσσερις νόμους και διατάγματα επικαλείται ο κ. υπουργός στο «έχοντας υπ’ όψιν» για να αποφασίσει τη μεγαλοφυή ανταλλαγή. Και λέμε «μεγαλοφυή», γιατί έτσι θα παρουσιαστεί από τα ΜΜΕ και τους διάφορους δημοσιογραφούντες που θα διατυπώσουν, σαν πιστοί παπαγάλοι, ό,τι τους πουν και θα βγάλουν τα κείμενα που θα τους δώσουν, χωρίς μάλιστα να τα καταλαβαίνουν.

Αλλαγή χαρτιών με χαρτιά και μάλιστα σε άυλη μορφή, αναδιάταξη δημόσιου χρέους λέγεται, και ίσως βρεθούν και άλλες ωραίες και γνωστές λέξεις αντί της εξόφλησης. Τι να κάνουμε, έτσι θέλουν οι πανίσχυρες αγορές προκειμένου να παίξουν ευκολότερα και να κερδοσκοπούν στα απομεινάρια των κόπων μας.

«Κατέστρεψαν τα ασφαλιστικά ταμεία, κατέστρεψαν τους μικροομολογιούχους και προπαντός κατέστρεψαν την αξιοπιστία του κράτους.  Εγκλημα εσχάτης εθνικής προδοσίας. Η χείριστη μορφή ανθελληνισμού: οι πολίτες να μην έχουν καμία απολύτως εμπιστοσύνη στο δικό τους κράτος».

Μεγαλοφυής η Υ.Α. της 15.11.2017. Θα μας παρουσιαστεί και ως πρόδρομος της εξόδου μας στις αγορές (τοκογλύφους, επονείδιστους, «κοράκια» κ.τ.λ.) προκειμένου να αυξήσουμε το δημόσιο χρέος για το επικοινωνιακό καλό του λαού. Εξάλλου αν δεν ήταν μεγαλοφυής δεν θα κόστιζε τόσο όσο στην ίδια την απόφαση αναφέρεται (9,5 εκατ. ευρώ, και συγκεκριμένα 8,5 για τις τράπεζες, 500.000 ευρώ για δικηγόρους, ξένους και Ελληνες), προκειμένου να συνταχθεί ένα ανοσιούργημα 3,5 σελίδων. 

Ας είναι καλά οι Ελληνες υπερφορολογούμενοι που χρηματοδότησαν, έστω εν αγνοία τους, τέτοιες επιτυχείς κινήσεις. Ας είναι καλά και οι πολιτικοί μας που τόσο μοιάζουν μεταξύ τους. Η απόλυτη εξίσωση προς τα κάτω. «Οι δύο πρώτοι μας λήστεψαν, οι τρίτοι όχι μόνο δεν μας βοήθησαν, παρά τις υποσχέσεις τους, αλλά και  μας λοιδορούν από πάνω». Δεν χρειάζεται να τους ξεχωρίσουμε. «Ετσι και αλλιώς βλάπτουν και οι τρεις τους την Ελλάδα το ίδιο»...
Και τους Ελληνες περισσότερο!