Φοίβη Παρασκευά

Η πυρκαγιά που ξέσπασε ήταν ίσως η φονικότερη που έγινε ποτέ στην Ελλάδα γιατί πέθαναν 102 άνθρωποι με φρικτό τρόπο. Πως όμως και που ξεκίνησε το κακό?

Πϊσω από το Λύρειο `Ιδρυμα δηλαδή το Ορφανοτροφείο της περιοχής, άρπαξε η φωτιά και έσυρε στο διάβα της ανθρώπους που ούτε τους πέρναγε από το μυαλό, το εν λόγω συμβάν.

Γύρω από ένα οικόπεδο, οι άνθρωποι ξεκίνησαν να προλάβουν τα εύφλεκτα στη μέση του κήπου. Να περισώσουν ό,τι είχαν. Το λάθος της Αστυνομίας ήταν πως αντί να λέει στους ανθρώπους να κάνουν αναστροφή και να φύγουν μακριά από τη φωτιά, τους έσπρωχνε σε μία πορεία προς το Μάτι. Επικράτησε χάος και πανικός. Η ανακατεύθυνση της κίνησης κόστισε ανθρώπινες ζωές. Δεν υπήρχε κανένα προειδοποιητικό, τίποτα που να έχει να κάνει με ανθρωπιά. Οι άνθρωποι προσπάθησαν να περισώσουν ό,τι είχαν από τα σπίτια τους μέσα στην χαοτική αυτή κατάσταση. Ακούγονταν φωνές. «Θα καούμε ζωντανοί», κάποιοι έλεγαν. Ο άνεμος κι αυτός δεν ήταν ευνοϊκός. Υπήρχαν 6-7 μποφόρ αέρας, πράγμα που φούντωνε την φωτιά που εξαπλωνόταν ραγδαία.

Αναθυμιάσεις παντού. Τα κλαδιά από τα πεύκα άρπαζαν γρήγορα φωτιά και καίγονταν, απειλώντας τις ανθρώπινες ζωές.

Τραυματίστηκαν 149 και πέθαναν 102 άνθρωποι χωρίς κανένα λόγο. Η αιτία? Ο ανθρώπινος παράγων. `Αλλοι είπαν πως έφταιγαν τα καλώδια της ΔΕΗ, άλλοι πως ένας ηλικιωμένος άνθρωπος που πήγε να κάψει χόρτα και η φωτιά ξέφυγε.

Σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα δηλαδή μέσα σε 2-3 ώρες, όμως η ίδια αυτή φωτιά ξέφυγε και κάηκαν άνθρωποι, αυτοκίνητα και δέντρα.`Αλλοι πνίγηκαν στη θάλασσα.

Στην μαρτυρία αυτή, ο συγκεκριμένος μάρτυρας με τον οποίον συνομιλήσαμε είδε 26 ανθρώπους να καίγονται δίπλα του. Το χειρότερο?

Πως μέσα στα αυτοκίνητα κλειδωμένοι δεν ήξεραν τι να κάνουν μέσα στον πανικό. Το αποτέλεσμα? Τους βρήκαν εκ των υστέρων απανθρακωμένους.

Ο Γιώργος Ποταμιάνος πρόλαβε και έσωσε έναν άνθρωπο, πράγμα για το οποίο βραβεύτηκε Τιμής `Ενεκεν από τον `Ομιλο Φίλων Κυνηγών της Ακτής του Θερμαϊκού Ο.Φ.Κ.Α.Θ. για το συμβάν.
Μόλις που πρόλαβε και έσωσε 2 από 9 μικρά σκυλάκια, τα οποία και πήρε αγκαλιά φεύγοντας.

Πέρασε καιρός και το θέμα αποσιωπήθηκε εντέχνως. Ποιοι όμως ήταν οι υπεύθυνοι? Θα το μάθουυε ποτέ? Αναρωτιέσαι αν θα πληρώσουν το τίμημα.

Μέσα στη φρίκη, με αυτοκίνητα και ζάντες να λιώνουν από τις υψηλές θερμοκρασίες στους 1000 βαθμούς Κελσίου, η ανθρώπινη ζωή έχανε την αξία της.

35 από αυτούς προτίμησαν να γκρεμοτσακιστούν, παρά να καούν.

Να σημειώσουμε, πως επρόκειτο για κάποιους που δεν διέμεναν υποχρεωτικά εκεί αλλά περνούσαν για να πάνε βόλτα, να κάνουν μπάνιο, που πήγαιναν στα σπίτια τους ή επέστρεφαν από τις δουλειές τους.

Ποιος έχει την ευθύνη? Πότε θα αλλάξουν τα πράγματα στην Ελλάδα? Πότε θα γίνουμε υπεύθυνοι άνθρωποι για τον εαυτόν μας και τους άλλους?

Οι πυροσβέστες δεν έκαναν τίποτα αφού στον Νέο Βουντζά οι δεξαμενές ήταν άδειες από νερό. Κακή οργάνωση? Σίγουρα. Δεν υπήρχε καμία προειδοποίηση, παρά μία τέλεια αδιαφορία . `Ετσι οι άνθρωποι – θύματα δεν είχαν καμία ευκαιρία.

Η καλύτερη περιγραφή είναι μία σκηνή πολέμου, όπου δεν υπάρχουν ούτε σειρήνες, ούτε τίποτα. Μόνο η πλήρης αδιαφορία. Κάποιοι προσπάθησαν να κολυμπήσουν και εκεί είναι που πνίγηκαν αφού αναγκάστηκαν να μείνουν μέσα στο νερό 4-5 ώρες.

Μέσα στις στάχτες και τις αναθυμιάσεις, ο μάρτυρας βρήκε κινητό και πορτοφόλι καμένων ανθρώπων τα οποία και παρέδωσε στην αστυνομία.

`Εδειξε γρήγορα αντανακλαστικά, ήθος, ικανότητα να παίρνει αποφάσεις και μέσα από αυτήν την τραυματική εμπειρία και μέσα κυριολεκτικά από τις στάχτες, να γίνει με το παράδειγμά του ένας μικρός ήρωας.

Μόνον αυτός και η οικογένεια Βασιλείου Φράγκου έδειξαν την πρέπουσα συμπεριφορά προς τον συνάνθρωπο και βοήθησαν έτσι ώστε να βρεθούν λύσεις. Μέσα στην τέλεια αδιαφορία από άνθρωπο σε άνθρωπο, είναι σήμερα παράδειγμα προς μίμηση και εύχονται να αποδοθούν οι ευθύνες όπως και θα έπρεπε.